Fajnie, jak ktoś, kto historię lizał przez papierek, wypowiada się o poziomie historycznym... Jak mówią Rosjanie: eto kak tigra jebat, i smieszno i straszno.

seczytam.blogspot.com

Oczywiście zawsze miło będzie przeczytać opinię historyka (kiedy już skończy dorzynać tych wielkolechickich nieszczęśników). Chociaż z czasem nabieram coraz silniejszego przekonania, że autorowi powieści wolno zmyślać. Byleby nie zmyślał głupio.

A gdzie ja tu próbuję się wypowiadać o poziomie historycznym? Nie studiowałam historii. Nie roszczę sobie praw do rozsądzania czegokolwiek. Ba, napisałam wręcz wprost, że nie wiem, które opowieści o Świętosławie są wiarygodne, a które to zapewne bzdury. Wiem tylko tyle, że tych informacji jest sporo, a niektóre sobie przeczą. Wiem też, że pani Cherezińska bazowała i na pewnych informacjach pewnych, i na takich, które nie zostały sprawdzone. Widziałam opinie osób, które szczerze się oburzały, że jak ona może, bo przecież Świętosława, siostra Bolesława, to prawdopodobnie nie była Sigrida Storrada i matka Knuta, to po co takie bzdury pisać. I uważam, że w przypadku takiej książki wymaganie od autorki, aby trzymała się sztywno prawdy historycznej jest bzdurne, a książka sama w sobie jest świetna. I to właśnie napisałam, a nie że "poziom historyczny jest dobry" albo "poziom historyczny jest zły".

Magda K. - tu się Pani zabiera za ocenę od strony historycznej:

"Spotkałam się z zarzutami, że Cherezińska nie trzyma się prawdy historycznej. Nie mogę się z tym do końca zgodzić".

"Widziałam opinie osób, które szczerze się oburzały, że jak ona może, bo przecież Świętosława, siostra Bolesława, to prawdopodobnie nie była Sigrida Storrada i matka Knuta"

Zacznijmy od tego, że córka Mieszka I prawie na pewno nie miała na imię Świętosława - jej imienia nie przekazało żadne źródło. Imię Świętosława nosiła jej córka - jakiś historyk, nie wiadomo właściwie z jakiego powodu, wpadł na pomysł, że skoro córka to i matka. Tyle tylko że w Skandynawii nie nadawano imion po przodkach żyjących. I to wyklucza imię Świętosława dla Mieszkówny.

Żoną Swena Widłobrodego i matką Knuta Wielkiego była na pewno, natomiast są wątpliwości (których ja nie podzielam) czy była żoną Eryka Zwycięskiego i matką Olafa Skötkonunga.

"wymaganie od autorki, aby trzymała się sztywno prawdy historycznej jest bzdurne"

Czym innym jest uzupełnianie luk, a czym innym pójście wbrew naszej wiedzy. Cherezińska robi i jedno, i drugie.

seczytam.blogspot.com

@Pawel.M - i co z tego, że robi jedno i drugie?

sereklamuje.mojblog.spam

Jej imienia nie przekazuje żadne źródło - więc miała pozostać całą książkę bezimienna? Czy też może brak przekazów na ten temat sprawia, że pisarzom nie wolno o tym pisać?
Moim zdaniem to, że robi i jedno, i drugie to nic złego. Nie zgadzam się z zarzutami, że "jak ona może nie trzymać się prawdy historycznej", bo a) to nie jest podręcznik od historii b) tam gdzie nie ma żadnych wątpliwości, źródeł się trzyma. Co do cytatu o opinii - właśnie takie opinie widziałam. Negowanie wartości książki, bo prawdopodobnie nie była żoną tego i matką tego. Właśnie ktoś wypowiadał się dokładnie w podobnym tonie, że na pewno żoną Swena nie była, on wie, bo jest historykiem (a czy miał rację - oceniać nie próbuję.) Przytaczanie ich twoim zdaniem jest ocenianiem tego,czy książka jest wartościowa z punktu widzenia historyka..? Nie powiem, to już fascynujące.