 | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Full Thrust jest bardzo sympatycznym systemem rozgrywania figurkowych bitew miedzy okrętami kosmicznymi. Ale, jak każda gra, nie jest pozbawiona wad. Zaraz po pierwszej rozgrywce zaczęliśmy wprowadzać własne zasady (lub korzystać z zasad opracowanych przez inne osoby, na przykład playtesterów GZG).
W tym artykule podam trzy z nich, czwarta, największa modyfikacja zasad (nowe zasady dotyczące myśliwców), zostanie przedstawiona w następnym numerze Esensji.
Wektorowe zasady ruchu okrętów - modyfikacja
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Jednym z poważniejszych problemów w Full Thrust jest różnica między standardowym, "kinowym" systemem ruchu, w którym okręty kosmiczne zachowują się jak... no cóż, jak statki poruszające się po wodzie, a opcjonalnym, lepiej oddającym warunki w których toczy się kosmiczna bitwa, systemem wektorowym.
Walka wektorowa jest inna niż to, do czego przywykliśmy poruszając się codziennie po powierzchni planety. Kierunek, w którym porusza się okręt i jego orientacja mogą być zupełnie inne. Niestety, system budowy okrętów z Fleet Book 1 został stworzony przed włączeniem do niej wektorowych zasad ruchu, co powoduje, że standardowe okręty z podręcznika do polskiej edycji Full Thrust są wyraźnie gorsze w walce od okrętów zaprojektowanych specjalnie pod ruch wektorowy. Wyjątkiem jest  | Brak ilustracji w tej wersji pisma | tu okręt NKA typu Furious, który jest przykładem tego, jak wyglądają okręty projektowane pod ruch wektorowy - ciężkie uzbrojenie strzelające wyłącznie w przednie pole ostrzału. Z czego to wynika? W systemie kinowym wieżyczki o szerokim polu ostrzału są dość przydatne, z uwagi na trudność obrócenia się dziobem okrętu w kierunku przeciwnika. W systemie wektorowym obrócenie dowolnie dużego okrętu dziobem w kierunku, w którym najprawdopodobniej będzie znajdował się wróg wymaga tylko 1 punktu ciągu pomocniczego - ale poszerzenie pola rażenia wieżyczki nadal powoduje zwiększenie jej Masy o 50%.
Rozwiązaniem jest ograniczenie możliwości obrotu ciężkich okrętów - wydanie 1 punktu ciągu pomocniczego umożliwia obrócenie okrętu o nie więcej niż 90 stopni. W ten sposób cieżkie pancerniki o ciągu 2 mogą w ciągu 1 tury obrócić się najwyżej o 90 stopni, a wieżyczki o poszerzonym zakresie rażenia nadal są przydatne.
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Ruch wektorowy - alternatywna metoda śledzenia
To w zasadzie nie jest zmiana zasad, a jedynie ich inna implementacja. Standardowa metoda śledzenia wektorów okrętów zawarta w podręczniku do Full Thrusta wymaga zapisywania na karcie rozkazów długości końcowego wektora okrętu i oznaczania jego kierunku za pomocą specjalnego znacznika. Ma to pewne zalety, ale ma też i wady. Osobiście za prostszą i szybszą uważam metodę zastosowaną po raz pierwszy w grze planszowej "Mayday" - dlatego stosowałem ją już podczas swojej pierwszej gry w FT. Metoda ta polega na oznaczeniu przyszłej pozycji okrętu specjalnym znacznikiem.
Rozkazy zapisujemy normalnie, zgodnie z przyjętą konwencją. Następnie, w fazie przesuwania okrętów przesuwamy nie model/żeton okrętu, a żeton znacznika - w kierunkach wyznaczonych przez oś okrętu, oczywiście. Po przesunięciu znacznika otrzymujemy miejsce, na którym należy umieścić model/żeton statku - ale sam znacznik trzeba przesunąć w tym samym kierunku i o tę samą odległość. Co więc należy zrobić?
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Przed rozpoczęciem przesuwania przykładamy miarkę do podstawy żetonu/modelu okrętu a jej koniec do znacznika wektora. Następnie wydłużamy/przesuwamy miarkę tak, aby znacznik wektora znajdował się w jej połowie (jeżeli wektor ma 8 cm, to znacznik wektora powinien znajdować się przy oznaczeniu 8 cm, a podstawa modelu statku przy 16 cm), i przesuwamy znacznik wektora (przyszłej pozycji) do końca miarki. Następnie przesuwamy model/żeton statku na miejscu, w którym wcześniej znajdował się znacznik wektora.
Główną korzyścią stosowania takiego systemu jest wyraźne pokazanie wektorów ruchu okrętów. Umożliwia to łatwiejsze wyobrażenie konsekwencji różnych manewrów. Wiemy, że jeżeli statek ma ciąg 2, to na pewno po zakończeniu fazy ruchu nie znajdzie się dalej niż 2 jednostki odległości od swojego znacznika przyszłej pozycji.
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Poza tym, w moim doświadczeniu, znaczniki wektorów są bardziej odporne na przypadkowe przesunięcia i wprowadzają mniejszy błąd w przyszłych pozycjach okrętów, niż oznaczenie wektora okrętu przy pomocy małej strzałki która może się łatwo obrócić. Na znaczniki wektorów bardzo dobrze nadają się jednogroszowe monety, na których markerem można napisać numery lub inne oznaczenia statków do których są przypisane.
Poprawiona wartość punktowa okrętów
Cennym źródłem opcjonalnych zasad do Full Thrusta jest angielskojęzyczna lista dyskusyjna GZG.
Problemem, który został zauważony już po naszej pierwszej rozgrywce, jest większa wrażliwość małych okrętów na obrażenia. Duże okręty wymagają większej ilości trafień przed rozpoczęciem procesu utraty zdolności ofensywnej, ponieważ mają więcej kratek obrażeń w jednym rzędzie. Skupienie ognia na niewielkich jednostkach powoduje błyskawiczne wyłączenie ich z gry, często zanim uda im się oddać chociaż jeden strzał.
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Oerjan Ohlson, jeden z playtesterów FT, opracował zasadę zwiększającą wartość punktową dużych okrętów i zmniejszającą wartość punktową małych okrętów. Podstawowy koszt punktowy kadłuba okrętu to nie MASA kadłuba, tylko (MASA^2)/100. W ten sposób okręty o WM mniejszym od 100 kosztują mniej punktów, a okręty o WM większej od 100 kosztują więcej punktów.
Pewnym problemem są tutaj lotniskowce, ponieważ hangary jako takie nie stanowią "systemu bojowego" - pusty hangar nie jest tak samo efektywny jak 9 punktów masy poświęconych na inne systemy (nawet na kadłub czy pancerz, nie mówiąc już o broniach). To samo dotyczy również statków transportowych - transportowiec rozmiaru krążownika nie ma jego wytrzymałości na obrażenia (z braku tarcz i pancerza) i nie stanowi z pewnością celu wartego wiele punktów, nawet jeżeli gracz ma jedynie obronić go przed zniszczeniem. W przypadku statków z systemami nie przeznaczonymi do walki (hangary, miejsca na ładunek i na pasażerów) MASA SYSTEMÓW NIEBOJOWYCH nie jest wliczana do podstawowego kosztu kadłuba - podstawowy koszt to (PEŁNA MASA - MASA SYSTEMÓW NIEBOJOWYCH)^2/100.
Punkty podane w polskim podręczniku do FT (WP - Wartość Punktowa) to angielskie NPV - Nominal Point Value. Wartość punktowa zmodyfikowana według powyższej zasady to CPV - Combat Point Value (BWP - Bojowa Wartość Punktowa). Poniżej podane są obliczone BWP dla wszystkich okrętów i statków z polskiego podręcznika FT; w drugiej kolumnie znajduje się zmodyfikowana wartość bez poprawki obniżającej koszt lotniskowców - sugeruję zastosować ją w przypadku używania oryginalnych zasad myśliwców. Jeżeli korzysta się ze zmodyfikowanych zasad z listy GZG, lepiej stosować poprawioną wartość z pierwszej kolumny.
NKA: |
---|
Okręt | BWP | Harrison | 15 | Arapaho | 30 | Minerwa | 48 | Tacoma | 63 | Ticonderoga | 79 | Huron | 142 | Furious | 196 | Vandenburg | 245 | Majestic | 365 | Victoria | 430 | Excalibur | 504 | 528 | Valley Forge | 748 | 813 | Inflexible | 451 | 539 | Ark Royal | 703 | 890 | NSL: |
---|
Okręt | BWP | Falke | 20 | Stroschen | 35 | Ehrenhold | 51 | Waldburg | 79 | Waldburg/R | 80 | Kronprinz Wilhelm | 136 | Radetzky | 171 | Markgraf | 256 | Maximilian | 333 | Richtofen | 355 | Maria Von Borgund | 438 | Szent Istvan | 548 | 575 | Von Tegetthoff | 834 | 870 | Der Theuerdank | 856 | 1001 | FSE: |
---|
Okręt | BWP | Mistral | 21 | Atena | 36 | Ibiza | 46 | San Miguel | 90 | Trieste | 115 | Suffren | 156 | Milan | 182 | Jerez | 282 | Ypres | 314 | Roma | 388 | Bonaparte | 599 | 627 | Foch | 1102 | 1230 | Bolonia | 590 | 699 | Jeanne D'Arc | 1146 | 1459 | ESU: |
---|
Okręt | BWP | Lenow | 15 | Nanuszka II | 36 | Nowogrod | 56 | Warszawa | 73 | Wołga | 93 | Tybet | 137 | Pekin/B | 177 | Gorszkow | 219 | Woroszyłow | 245 | Mandżuria | 306 | Piotrogród | 405 | Rostow | 486 | 510 | Ciołkowski | 492 | 587 | Komarow | 976 | 1015 | Konstantyn | 947 | 1178 | Jednostki handlowe i pomocnicze: |
---|
Zaopatrzeniowiec | 112 | Okręt desantowy | 317 | Ciężki frachtowiec | 89 | Średni frachtowiec | 81 | Lekki frachtowiec | 29 | Wolny strzelec | 28 | Masowiec | 120 [??] | Pasażerski liniowiec | 101 |
Jak można zauwazyć, ciężki frachtowiec nie jest już wart tyle punktów, co krążownik, tylko tyle, co niszczyciel. Wprawdzie jego wartość bojowa jest przyzerowa, ale w porównaniu z niszczycielem, jego zniszczenie wymaga zadania większej ilości uszkodzeń.
Zasady te pozwalają teraz na umieszczenie we flocie większej liczby małych jednostek i zmniejszają liczbę dużych jednostek dostępnych w określonym limicie punktowym.
Wykonawcami mapek, narysowanych na podstawie materiałów dostarczonych przez autora, są Ingwar i Zeus. Mapki obrazują "obliczanie" jednego manewru. |
|