 |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma | Ellison ma ucho do tytułów. Niestety pozostaje wrażenie że autor najpierw wymyślał tytuł a później dopisywał do niego opowiadanie.
Dzisiaj trudno uwierzyć, że teksty z tego zbiorku zdobyły aż osiem nagród, ale taki los książek przełomowych. Obecnie największą uwagę czytelnika przyciągją tytuły. Ellison ma do nich ucho: „Bestia, która wykrzyczała miłość w sercu świata”, „Ukorz się pajacu, rzecze Tiktator”, „Dryfując między wysepkami Langerhansa…” czy „Nie mam ust, a muszę krzyczeć”. Niestety pozostaje wrażenie że autor najpierw wymyślał tytuł a później dopisywał do niego opowiadanie. A to już wychodzi mu gorzej. Cóż, wtedy poprzeczka była niżej. W dodatku nawet tekst który uznaję za najlepszy w zbiorku – „Jeffty ma pięć lat” – nie jest dla polskiego czytelnika zbyt interesujący, bo naprawdę mało kto we współczesnej Polsce jest w stanie wzruszyć się nostalgią narratora za Sierotką Annie i radiowym Cieniem.
I last but not least, większość opowiadań z tego zbioru była opublikowana już w Fenixie a te, które nie („Paladyn zapomnianej godziny”) zostały słusznie pominięte.
Może komuś się spodoba ta książka. Mi pokazała, że król jest nagi.
Tytuł: Ptak śmierci Autor: Harlan Ellison Wydawca: Solaris ISBN: 83-88431-46-3 Format: 215s. 125×195mm Cena: 29,90 Data wydania: listopad 2003 Kup w Merlinie (27,50) Ekstrakt: 40%
|