powrót do indeksunastępna strona

nr 09 (LXXI)
listopad 2007

Autor
Bociek? Aleś wyrósł…
Kai Meyer ‹Czarny bocian›
Drugi tom cyklu „Siedem Pieczęci” Kaia Meyera, zatytułowany „Czarny bocian”, stoi na wyższym poziomie od swego poprzednika. No i jest prawdziwym horrorem. Wzorowanym na klasykach.
Zawartość ekstraktu: 80%
‹Czarny bocian›
‹Czarny bocian›
Podczas lektury pierwszego rozdziału „Czarnego bociana” po głowie uparcie krąży inny tytuł: „Lśnienie” Stephena Kinga. Oto dwunastoletnia Liza w nocy samotnie przemierza korytarze opustoszałego, starego hotelu, by w końcu w ogromnej sali natrafić na bal duchów… Ale nie duchy są najgorsze, lecz to, co pozostaje w komnacie po rozwianiu się zjaw – trzymetrowy, czarny bocian z morderczym wzrokiem utkwionym w dziewczynce. Bieganie po hotelu i próby pozbycia się demona w ptasiej postaci – oto zawartość fabularna tej książki.
Przypomnijmy (w treści „Czarnego bociana” także skrótowo to przedstawiono): „Powrotem czarnoksiężnika” niemiecki pisarz Kai Meyer rozpoczął dziesięciotomowy cykl o przygodach kilkunastoletnich przyjaciół, niejako zmuszonych do przeciwstawienia się demonom, czarnej magii i w ogóle złu. Dwunastolatka Kira, rówieśnicze rodzeństwo Liza i Nils oraz nowy w miasteczku Chryzek zostają naznaczeni magicznymi znakami – pieczęciami. Znaki pojawiają się na przedramionach i pulsują, gdy w pobliżu czai się zło. Niestety, wygląda na to, że działają również jak piorunochron, owo zło przyciągając… Tym bardziej, że „miasteczko, w którym mieszkali, było w średniowieczu centrum sztuki czarnoksięskiej”.
Rodzice – obecni właściciele hotelu – wyjechali, Kira i Chryzek przychodzą więc do ponurego gmachu, by nocować wraz z osamotnionym rodzeństwem. Gdy zjawia się demon, zostają odcięci od dorosłych (nie mogą wyjść na otwartą przestrzeń, gdyż tam będą odsłonięci, bezbronni przy ataku z powietrza), skazani na samotną walkę. Jak w tomie pierwszym główną bohaterką pozostawała Kira, tak w niniejszym staje się nią Liza (choć role są w miarę równo rozdzielone także na pozostałych). To ona jako pierwsza napotyka ptasiego demona, to głównie jej myśli śledzimy w narracji. Pomysły nastoletnich przyjaciół, ich przypuszczenia, wyjaśnienia i decyzje mogą się wydawać kuriozalne – lecz autor sprytnie zabezpieczył się przed wszelkimi zarzutami: nie ma tu narratora wszechwiedzącego. Cała narracja i wypowiedzi pochodzą od dzieci.
Jednocześnie, najwyraźniej za sprawą pieczęci, dziecięcy bohaterowie nieco się zmieniają. Nabierają niezwykłych umiejętności (Liza odczytuje stare pismo), modyfikacji ulegają ich charaktery („Nils stał się rozsądniejszy i stracił skłonność do ryzyka. Liza zrobiła się bardziej pewna siebie i wciąż chciała podejmować intelektualne wyzwania […] [Kira] stała się ostatnio szorstka i gruboskórna, tak jakby walka z piekielnymi stworami nie zasługiwała nawet na wzruszenie ramion. […] Kira nie była superinkwizytorką, która lewą ręką pokonuje zgrzytające zębami demony, a prawą pokazuje diabłu środkowy palec. Jeszcze nie.”).
Gdyby nie kuriozalna postać głównego szwarccharakteru – trzymetrowego, czarnego bociana – książka byłaby w pełni rasowym horrorem. Komu bowiem (poza żabami… i pannami na wydaniu) może się źle kojarzyć bocian? Z drugiej strony, biorąc pod uwagę wiek tzw. targetu, czyli docelowej grupy czytelniczej, właśnie to może być elementem ułatwiającym młodym czytelnikom rozdzielenie, rozróżnienie fikcji od rzeczywistości.
Tak czy inaczej, „Czarny bocian” jest niezłym horrorem dla nastoletniej młodzieży, a będąc fabularnie lepszym dziełem od „Powrotu czarnoksiężnika” (choć tak samo krótkim, ale i równie dobrze wydanym), daje nadzieję tendencji wzrostowej w kolejnych tomach cyklu.



Tytuł: Czarny bocian
Tytuł oryginalny: Der schwarze Storch
Autor: Kai Meyer
Przekład: Magdalena Michalik
Wydawca: Videograf II
Cykl: Siedem Pieczęci
ISBN-10: 83-7183-399-7
Format: 136s. 125×195mm; oprawa twarda
Cena: 19,90
Data wydania: 4 lipca 2006
Ekstrakt: 80%
powrót do indeksunastępna strona

48
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.