powrót do indeksunastępna strona

nr 03 (LXXV)
kwiecień 2008

Ameryka marnotrawna
Zbigniew Brzeziński ‹Druga szansa›
Pięć kadencji, trzech prezydentów i ponad 15 lat światowej supremacji. Zbigniew Brzeziński podjął się oceny globalnego przywództwa Stanów Zjednoczonych po roku 1990. Jest ona druzgocąca. Ważniejsze wydaje się być jednak pytanie, czy Ameryka faktycznie dostanie tytułową „Drugą szansę”.
Zawartość ekstraktu: 90%
‹Druga szansa›
‹Druga szansa›
Książka byłego doradcy do spraw bezpieczeństwa Jimmy’ego Cartera, stanowi próbę rozliczenia trzech ostatnich prezydentów Stanów Zjednoczonych – George’a H. W. Busha, Williama J. Clintona i George’a W. Busha. Dlaczego właśnie ich? Ponieważ prezydentury te przypadły na okres, w którym Ameryka awansowała z poziomu mocarstwa do rangi światowego przywódcy. Stało się to, według autora, po rozpadzie Związku Radzieckiego i zakończeniu zimnej wojny.
Brzeziński prowadzi swój wywód w sposób jasny i klarowny. Na początku rozdziału o każdym kolejnym prezydencie podaje znaczące wydarzenia, jakie miały miejsce na arenie światowej i które w sposób zasadniczy wpłynęły na strategię danej głowy państwa. Następnie przystępuje do analizy szeregu ich posunięć, koncentrując się na polityce zagranicznej. Szczególnie uważnie przygląda się zabiegom o utrzymanie pokoju (niedopuszczanie do rozprzestrzeniania się broni jądrowej, rozwiązywanie doraźnych konfliktów), nie brak również kwestii gospodarczych czy ekologicznych. Przede wszystkim jednak oceniana jest zdolność poszczególnych prezydentów do udźwignięcia wielkiej odpowiedzialności, jaka od kilkunastu lat ciąży na Stanach Zjednoczonych, czyli wspomnianej już roli światowego przywódcy.
Każdy z prezydentów inaczej definiował swoją misję. Pierwszy Bush mówił o nowym porządku światowym, Clintona uwiodła idea radosnej globalizacji, zaś młodszy Bush wszedł w rolę samozwańczego przywódcy czasu wojny. Dwóch ostatnich Brzeziński poddaje dosadnej (i słusznie) krytyce, ale sposób sprawowania władzy przez Busha seniora również do końca mu nie odpowiada, czemu daje wyraz w tytule poświęconego mu rozdziału – Grzech pierworodny.
„Druga szansa” to bardzo potrzebna książka. Obserwując obecne poczynania Busha juniora, nie możemy zapominać, że do obecnego stanu rzeczy swoje cegiełki dołożyli również poprzedni amerykańscy prezydenci. Autor wskazuje tu nierozwiązane problemy na Bliskim Wschodzie, brak zainteresowania rodzącym się sojuszem rosyjsko-chińskim czy zaniechania w kwestiach europejskich. Polityka światowa ma bowiem to do siebie, że niewielki wydawałoby się błąd popełniony w danym miejscu może z czasem, na zasadzie efektu motyla, przerodzić się w palącą kwestię pod zupełnie inną szerokością geograficzną.
Polecam „Drugą szansę” wszystkim tym, których ciekawi polityka prowadzona na nieco wyższym szczeblu niż krajowa. Wprawdzie książka dotyczy przywódców amerykańskich, nie wolno jednak zapominać, że Stany Zjednoczone wciąż są liczącym się graczem na arenie międzynarodowej, przez co ich strategia wpływa nie tylko na przeciętnego Smitha, ale i Kowalskiego czy Winokurowa. Co ważniejsze, właściwie tylko ten kraj jest predestynowany do bycia światowym liderem i w dużej mierze od niego zależy przyszłość w zasadzie wszystkich państw. Tym żywiej powinniśmy interesować się jego losami i sprawdzać, jak radzi sobie w wykorzystywaniu owej „drugiej szansy”. A jaka to szansa? Odsyłam do tekstu. Warto.



Tytuł: Druga szansa
ISBN: 978-83-247-0804-8
Format: 192s. 145×205mm
Cena: 32,—
Data wydania: 22 stycznia 2008
Ekstrakt: 90%
powrót do indeksunastępna strona

45
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.