powrót do indeksunastępna strona

nr 05 (LXXVII)
czerwiec 2008

Corto Maltese i magia Afryki
‹Corto Maltese: Etiopiki›
Człowiek z fałszywą linią szczęścia na dłoni przybywa na najbardziej tajemniczy kontynent. Co kryje przeszłość kapitana Brandta? Czy łapa lamparta oznacza śmierć? Kim naprawdę jest Shamaël – szamanem, diabłem, bogiem? Nie na wszystkie pytania musi być zawsze odpowiedź.
Zawartość ekstraktu: 90%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Etiopiki” to trzeci album o przygodach Maltańczyka wydany w Polsce. Zawiera cztery autonomiczne opowieści, których akcja toczy się w Afryce, a dokładnie w Etiopii. Schyłek pierwszej wojny światowej, wojska brytyjskie walczą jeszcze z Turkami i niemieckimi niedobitkami. Pomiędzy nimi uwijają się arabscy rebelianci oraz zbrojne milicje lokalnych plemion.
Pierwszy z przedstawionych epizodów nawiązuje do „Lawrence’a z Arabii” i jednocześnie potwierdza fascynację Pratta klasycznymi historiami przygodowymi. Już otwierająca scena z Corto odzianym w beduińskie szaty i jadącym na wielbłądzie budzi jednoznaczne skojarzenia, a sam Thomas Lawrence jest wspominany w trakcie rozmów. Również w kolejnym opowiadaniu Pratt składa hołd klasyce. W tym przypadku jest to scena żywcem wyjętą z „Ostatniego Mohikanina” Jamesa F. Coopera.
Jednak tak naprawdę w „Etiopikach” nie do końca chodzi o samą historię. Równie istotny jest unikalny nastrój towarzyszący przygodom Maltańczyka. Jest tu miejsce na humor (Corto udający muezina, śpiewem przywołujący wiernych do modlitwy), ale są też ekstremalne próby charakteru, z których nawet główny bohater nie zawsze wychodzi z tarczą. Tę niezwykłą i wciągającą atmosferę Pratt buduje poprzez wprowadzenie zajmujących, wręcz intrygujących postaci. Zarysowuje w niebanalny sposób ich wzajemne relacje oraz motywy działania. Pierwszym z takich bohaterów jest El Oxford, Arab wykształcony na Zachodzie. Jego dyskusje i słowne utarczki z Corto na temat różnic między islamem i chrześcijaństwem brzmią niezwykle ciekawie i optymistycznie, zwłaszcza dzisiaj (sam komiks powstał ponad trzydzieści lat temu), gdy otwarcie mówi się o konflikcie cywilizacji. Są jeszcze diaboliczny Shamaël oraz dwuznaczny kapitan Brandt, ale najważniejszą postacią albumu, poza samym Corto oczywiście, jest Cush. Czarnoskóry wojownik z plemienia Danakilów spina całość „Etiopików”. Za jego pomocą Pratt przenosi swojego bohatera z krainy tysiąca i jednej nocy w kierunku serca czarnej Afryki. Tam, gdzie rządzą magiczne siły, a największą władzę dzierżą szamani, gdzie światy zwierząt i ludzi przenikają się wzajemnie. Tutaj nawet Corto Maltese staje się chwilami przedmiotem igraszek tajemniczych sił.
Jedyne, co w tym komiksie trochę kuleje, to brak żelaznej logiki postępowania poszczególnych osób. Po co Brandt aresztował Cusha? Czy wszyscy tureccy żołnierze byli kretynami do kwadratu? Na szczęście nie są to kwestie istotne z punktu widzenia odbioru całości.
Całość jest rysowana charakterystyczną dla Pratta kreską przypominającą szkice: brak szczegółów, postacie lekko przerysowane. Wszystkie kadry są w tonacji czarno-białej, ale nie odczuwa się braku kolorów, a sam autor pozwala sobie chwilami na zabawę obrazami, jak na przykład z zebrą, chyba najbardziej czarno-białym zwierzęciem na Ziemi. W tym albumie autor dopracował już wygląd swojego bohatera, z czym miewał problemy chociażby w „Balladzie o Słonym Morzu”.
„Etiopiki” to niezwykła uczta dla tych, którzy cenią opowieści przygodowe lekko doprawione filozofią i magią. Lata, które minęły od oryginalnego wydania, nie wyrządziły komiksowi żadnej szkody. Jest trochę jak stare filmy z Newmanem i Redfordem – można do niego wracać bez końca.



Tytuł: Etiopiki
Tytuł oryginalny: Les Ethiopiques
Scenariusz: Hugo Pratt
Rysunki: Hugo Pratt
Przekład: Monika Gurgul
Wydawca: POST
ISBN: 978-83-924426-3-9
Format: 94s. 220 x 295 mm
Cena: 33,50
Data wydania: grudzień 2007
Ekstrakt: 90%
powrót do indeksunastępna strona

106
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.