W czwartym tomie „Kronik Wampirów” Rice kontynuuje historię wampira Lestata, jednego z głównych bohaterów cyklu. Tym razem główną osią fabuły jest mroczny pakt zawarty między dwoma potężnymi istotami – nieśmiertelnym krwiopijcą i sprytnym magiem, tytułowym złodziejem ciał.  |  | ‹Opowieść o złodzieju ciał›
|
Najciekawszym pomysłem przedstawionym w „Opowieści o złodzieju ciał” jest właśnie dobrowolna przemiana Lestata w śmiertelnika. Przyjmuje on ofertę Raglana Jamesa, byłego członka tajemnej organizacji Talamaski, decydując się tym samym na zamianę ciał – jego dusza zostaje przeniesiona w śmiertelne ciało dwudziestoparoletniego mężczyzny, złodziej ciał zaś przeistacza się w potężnego wampira. Rice udaje się w ciekawy sposób zarysować targające Lestatem pragnienia i wątpliwości; znudzony nieśmiertelną egzystencją i poszukujący sensu dla swojego istnienia, coraz częściej powraca wspomnieniami do dawnych, śmiertelnych czasów. Jest to zresztą jeden z naczelnych motywów, przewijający się przez całą serię: męczące brzemię długowieczności, połączone z poczuciem niespełnienia i ciągłej nieprzystawalności do ewoluującego świata. Przekleństwo Lestata staje się powodem, dla którego zgadza się na czasową zamianę ciał z Jamesem, co – jak nietrudno się domyślić – okaże się tragiczną pomyłką. Intrygująco opisane są problemy trapiące Lestata w jego nowej postaci. Wyjątkowość wampirów Rice bierze się po części z ich nieludzkiej „czystości”, dlatego tak proste czynności jak jedzenie czy wydalanie okazują się dla Lestata sporym wyzwaniem. Miłośnicy cyklu zapewne z tym większym zainteresowaniem śledzić będą skutki przemiany Lestata, ukazując bowiem zakłopotanie byłego wampira w obliczu niespodziewanych reakcji organizmu, autorka przybliża nam tym samym odmienność i wyjątkowość życia tych mrocznych istot, targanych zupełnie innymi namiętnościami. Seks jest dla Lestata miłym przeżyciem, niewiele jednak mającym wspólnego z prawdziwie ekscytującym aktem wysysania krwi z upolowanych ofiar. Z drugiej strony Rice ukazuje zachodzącą w Lestacie duchową przemianę, swego rodzaju „uczłowieczanie” wampira, który stopniowo wykazuje coraz więcej ludzkich cech – czy raczej słabości. Miejscami przyjmuje to niestety karykaturalne oblicze, tracąc wiele na wiarygodności (przykładem wszelkie sceny z psem Mojo). Docenić należy jednak żelazną konsekwencję, z jaką autorka tworzy obraz swoich wampirów, dalece odchodzący od stereotypowego ich postrzegania. Lestat nie jest jedynie zimnym, pogardzającym ludźmi mordercą – w wyniku zamiany ciał odnajduje w sobie cząstkę tego, kim był kiedyś – śmiertelnego człowieka, przeżywającego wzloty i upadki, potrafiącego choćby szczerze pokochać (szczególną uwagę zwraca barwnie poprowadzony wątek romansu Lestata z… zakonnicą). Marzenie o powrocie do śmiertelnego żywota, jak również skutki dokonanej przemiany, będą mieć ogromny wpływ na rozwój charakteru Lestata, wampira-outsidera. „Opowieść o złodzieju ciał” nie jest niestety pozbawiona mankamentów, powtarzających się we wszystkich częściach „Kronik wampirów”. Stateczna akcja, mnogość barokowych, choć niepozbawionych uroku opisów oraz patetyczność dialogów z jednej strony decydują o oryginalności prozy Rice, z drugiej zaś czynią lekturę jej (niekrótkich przecież) powieści miejscami nużącą. Zanim akcja posunie się choć odrobinę do przodu, czytelnik zmuszony jest przedrzeć się przez dziesiątki stron monotonnych i, co gorsza, przewidywalnych rozmów między zarówno wampirzymi, jak i ludzkimi bohaterami. Wszystkie postaci co chwila wyznają sobie miłość, obrażają się i krzywdzą, by w finale się pogodzić i ponownie zapewnić o swoim uczuciu. Widać, że Rice na siłę stara się przekonać nas o głębi swoich postaci, efekt jest jednak odwrotny – nawet wyjątkowa przyjaźń między Lestatem a śmiertelnym Dawidem Talbotem zostaje przemielona na ciąg scen-klisz z przesadnie zaakcentowanym motywem faustowskim. Wraz z kolejnymi częściami „Kroniki wampirów” coraz mocniej oddalają się od rasowej powieści grozy, dryfując raczej w stronę literatury obyczajowej z wampirami w roli głównej. Pomimo tego „Opowieść o złodzieju ciał” warta jest lektury – nie cierpi jeszcze na syndrom odcinania kuponów od sukcesu „Wywiadu z wampirem”, co staje się niestety bardziej ewidentne w każdym kolejnym tomie cyklu.
Tytuł: Opowieść o złodzieju ciał Tytuł oryginalny: The Tale of the Body Thief ISBN-10: 83-7301-821-2 ISBN: 978-83-7301-821-1 Format: 516s. 128×197mm Cena: 35,— Data wydania: 13 lutego 2007 Ekstrakt: 60% |