Całkowitym przypadkiem trafił do mnie „War World Robot” – ni to artbook, ni to parakomiks, ni to ilustrowana książka autorstwa Ashleya Wooda. Jest to dzieło na pewno nietypowe, którego za cholerę nie wiem jak ugryźć. No bo ogląda się to z zapartym tchem, ale z drugiej strony szczątkowa fabuła (choć w sumie trudno tu mówić o jakiejś całości fabularnej) pozostawia spory niedosyt.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Album ten liczy zaledwie 48 stron, a opublikowało go wydawnictwo IDW (ci od „30 dni nocy”). Format komiksu jest kwadratem 30×30 centymetrów, wewnątrz znajdziemy pojedyncze ilustracje, czasem łączące się w jakieś ciągi przyczynowo skutkowe, czasem korespondujące z fragmentami tekstu, umieszczonymi w rogach białych stron. Jednak podczas lektury miałem nieodparte wrażenie, że są to tylko wyrywkowe fragmenty historii, którą autor daje czytelnikowi/oglądaczowi jedynie podejrzeć przez dziurkę po kuli. Wiadomo tylko, że Ziemianie walczą z Marsjanami, ale czy Marsjanie to kosmici, czy ludzie którzy się tam osiedlili – to już pozostaje w sferze domysłów. W każdym razie trwa wojna, która raz toczy się na Marsie, innym razem na Ziemi. Oddziały sformowane są z ludzi i samodzielnie funkcjonujących robotów (galerię ich wizerunków oraz modeli obejrzyjcie sobie na blogu Wooda), którzy tłuką się nie wiadomo właściwie dlaczego. Wiadomo natomiast, że roboty skonstruował niejaki Walter Rotchild, który siedzi sobie na Księżycu i sprzedaje swoje „dzieci” obu stronom konfliktu… Wood pokazuje jedynie odbicia wykreowanego przez siebie świata za pomocą statycznych ilustracji oraz listów, raportów i zapisków różnych postaci przebywających w przypadkowych miejscach ogarniętych konfliktem. A to dramatyczne wydarzenia relacjonuje sierżant, którego oddział jest właśnie dziesiątkowany, a to ojciec pisze do syna – żołnierza, tłumacząc dlaczego zepsuty robot świetnie funkcjonuje jako pomoc w gospodarstwie rolnym. Ta przemyślana, szczątkowa forma opowieści jest bardzo ciekawa, chciałbym się jednak dowiedzieć dużo więcej o świecie, w którym rozgrywają się wydarzenia. Być może Wood jeszcze to jakoś rozwinie? Bo to, co zawiera ten album, to dla mnie stanowczo za mało. Graficznie „War World Robot” po prostu miażdży. Rewelacyjne, ekspresyjne ilustracje, z jednej strony są raczej statyczne, z drugiej Woodowi udało się zakląć w tych obrazach chaos wojny, strach i bliskość śmierci. W połączeniu z mgławicową i pozrywaną narracją, wywierają one piorunujące wrażenie. To po prostu trzeba zobaczyć! Więc jeśli będziecie mieli okazję, zajrzyjcie do „War World Robot”. Myślę, że warto. Więcej tekstów Daniela Gizickiego o komiksach i nie tylko znajdziesz tutaj. |