Romek i Tytus są w zastępie równi – czyli najniżsi – rangą. W takiej sytuacji kłopotliwe bywa ustalenie, kto dowodzi pod nieobecność zastępowego. Romek – tylko z racji przynależności do homo sapiens – uważa się za lepszego.
![]() |
Wobec A′Tomka przejawia uwłaczającą godności uległość.
![]() |
Romek uważa Tytusa – nie bez racji zresztą – za niekompetentnego do wykonywania... czegokolwiek.
Bywa jednak, że chętnie zrzeka się swych kompetencji na jego rzecz.
Zastępowy umiejętnie podsyca napięcie pomiędzy dwójką bohaterów.
![]() |
Nieporozumienia są tu chlebem powszednim. I zawsze przeradzają się w bójki.
![]() |
Pod szorstką powierzchownością Romek skrywa troskliwe wnętrze.
![]() |
Wbrew swojemu imieniu Romek jest chłodnym pragmatykiem.
![]() |
Pragmatyk – a jednak prawdziwy koneser kobiecej urody.
![]() |
Tylko względem wybranek Tytusa Romek przejawia kurtuazję i takt buldożera.
![]() |
W podbojach miłosnych czasem puszcza w niepamięć pierwsze, złe wrażenie. Prawdziwy dżentelmen – i Casanova! Nie waha się odbić dziewczyny koledze.
![]() |
![]() |
Jest dzielny jak lew – choćby jego zachowanie sugerowało inaczej.
![]() |
Z drugiej strony Romek to erudyta i kosmopolita. Ma szyk i biegłość w językach.
![]() |
O tak, światowiec – i arystokrata.
Zna się również na nieruchomościach i mieszkalnictwie...
![]() |
...oraz prawie autorskim i franczyzach.