Od 6 listopada w Galerii Arsenał w Białymstoku można oglądać wystawę „Norman Leto: Dwa nagrania video i cztery screenshoty zrobione w przestrzeni VR”.  | Bryła życiorysu Edwarda Krasińskiego wykonana z pianki Normana-Fussa / Solid made of Norman and Fuss’s foam representing Edward Krasiński’s biography, 2009
|
Norman Leto (ur. 1980) – polski artysta zajmujący, tworzący instalacje i obiekty, ale przede wszystkim filmy w technice animacji trójwymiarowej. Jest samoukiem. Jego filmy są futurologiczną wizją sztuki oraz życia, którym nie wystarcza przestrzeń fizyczna, dlatego realizowane są w całości za pomocą algorytmów do tworzenia grafiki 3D, sztucznej inteligencji (AI) i sztucznego życia (AL). Są to spacery po cyfrowych przestrzeniach, w których znajdują się instalacje posiadające niekiedy unikalne własności fizyczne, jak choćby własna grawitacja i gęstość. Większość z nich jest oparta wątkach autobiograficznych, zawiera historie bądź motywy zaczerpnięte z codziennych obserwacji i osobistych przemyśleń na temat uwikłania jednostki w społeczny determinizm.  | Bryła życiorysu Edwarda Krasińskiego wykonana z pianki Normana-Fussa / Solid made of Norman and Fuss’s foam representing Edward Krasiński’s biography, 2009
|
Choć na pierwszy rzut oka trudno w to uwierzyć, filmy Normana Leto to animacje. Przypominają kręcone kamerą „z ręki” filmowe dokumenty, ale w istocie są wykonane za pomocą narzędzi do tworzenia grafiki 3D. „Tak zwana rzeczywistość jest przereklamowana”, twierdzi artysta. Dlatego właśnie jego strategia artystyczna przypomina działalność demiurga posiadającego – jak sam mówi – „potencjał tworzenia wewnętrznie spójnej, alternatywnej rzeczywistości o precyzyjnie obliczonej fizyce”. Efekt ten wzmacnia również to, że Leto jest narratorem swoich filmów.  | Przekrój przez samochód wykonany z cyfrowej pianki Normana-Fussa, poddany działaniu wysokiej temperatury / Section of a car made of Norman and Fuss’s digital foam exposed to high temperature, 2009
|
Prezentowany w Muzeum Narodowym film „Buttes Monteaux 3” jest relacją ze spaceru po trzech pomieszczeniach monstrualnego gmachu, który spełnia rozmaite funkcje – hotelowe, galeryjne i mieszkalne. Jego wnętrza są wzorowane na pomieszczeniach istniejących w rzeczywistości, które po mocnych przekształceniach zostały wkomponowane w wielki kompleks będący metaforą jaźni, pamięci lub obsesji ich autora. W pierwszym z nich stoi drogi i elegancki samochód samobójcy, podświetlony i wyeksponowany jak modelka podczas sesji zdjęciowej. Dwa następne to sterylne hotelowe toalety, w których swoje małe dramaty przeżywają delegaci (w nomenklaturze komputerowej jednostki sztucznej inteligencji), drobne stworzenia w kształcie strzałek, które podlegają opisanym matematycznie procesom społecznej fascynacji, zazdrości i nienawiści. W motywie delegatów przejawia się napięcie, którego doświadcza Leto, konflikt między zbiorowym determinizmem a indywidualną wolnością tych, którzy wydają się nieprzystosowani do życia w społeczeństwie. Wśród delegatów często znajduje się jeden, którego funkcjonowanie budzi chaos w całej wspólnocie, a jego działania nie odpowiadają jej behawiorystycznym zasadom.  | Przekrój przez samochód wykonany z cyfrowej pianki Normana-Fussa, poddany działaniu wysokiej temperatury / Section of a car made of Norman and Fuss’s digital foam exposed to high temperature, 2009
|
Drugi film (prezentowany podczas Festiwalu ArtBoom_01) w Pawilonie Wyspiańskiego, pierwotnie wyświetlany był na wystawie „Le Coeur est un chasseur solitaire” na dworcu Saint Sauveur w Lille. Widać na nim zdewastowane, poddane cyfrowej entropii dworcowe wnętrze z wrakiem samochodu, przypominającym resztki, pozostałe na talerzu po dawnych czasach gospodarczej prosperity. Filmy Leto są bardzo osobiste, choć jednocześnie przecierają drogi dla nowego języka artystycznego. Wydaje się, że rzeczywistość wirtualna nadal nie została skonsumowana przez sztukę. Stąd właśnie wziął się powód, dla którego film Leto znalazł się w Muzeum Narodowym, w sali, w której wiszą obrazy polskich formistów. Podobnie bowiem jak reprezentanci pierwszej awangardy, Leto ma przeczucie, że w wieku nowoczesnych technologii potrzebna jest równie nowoczesna sztuka, a nowe czasy wymagają nowych sposobów obrazowania. Wystawa potrwa do 6 grudnia. Galeria Arsenał15-222 Białystok, ul. Mickiewicza 2 tel. +48 85 742 03 53, +48 85 744 76 40 fax +48 85 742 85 60 Czynne: codziennie (z wyjątkiem poniedziałków i dni poświątecznych) w godz. 10.00 – 17.00 Wstęp: bilet normalny 6 zł, ulgowy 3 zł, w czwartki wstęp wolny
|