Miejska Galeria Sztuki MM w Chorzowie w dniach 02 – 29 czerwca 2010 r. zaprasza na wystawę „Teresa PĄGOWSKA – malarstwo” (z cyklu WYDARZENIE ROKU). Wernisaż 2 czerwca (środa) 2010 r. o godz. 17.00; na wernisażu oraz podczas trwania wystawy projekcja filmu „Teresa Pągowska” w reż. Daniela Szczechury z 1995 r.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Teresa Pągowska urodziła w 1926 roku w Warszawie, zmarła 7 lutego 2007 r. Dyplom w zakresie malarstwa uzyskała w roku 1951 w poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP), gdzie studiowała malarstwo i techniki ścienne pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego i Eustachego Wasilkowskiego. W okresie studiów była asystentką Jacka Piaseckiego. W latach 1950-64 była pedagogiem w gdańskiej PWSSP, po czym przeniosła się do Warszawy. Po kilkuletniej przerwie kontynuowała pracę pedagogiczną: w latach 1971-1973 w łódzkiej PWSSP (aktualnie ASP), a następnie przez wiele lat na ASP w Warszawie. W roku 1988 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. Uprawiała przede wszystkim malarstwo sztalugowe, w latach 50., podobnie jak wielu innych twórców, zajmowała się również sztuką monumentalną („Starówka gdańska”, 1953).  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Od chwili debiutu brała aktywny udział w życiu artystycznym. W latach 1950-54 uczestniczyła w dorocznych Ogólnopolskich Wystawach Plastyki. Pokazała też swoje obrazy na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki „Przeciw wojnie – Przeciw faszyzmowi” w stołecznym Arsenale w roku 1955. W roku 1959 wzięła udział w Biennale Młodych w Paryżu. Już w tym czasie dała się poznać jako artystka wrażliwa przede wszystkim na dźwięczność barwy (podczas wystawy w Arsenale otrzymała nagrodę za całość prac). Cecha ta łączyła jej malarstwo z tradycją kolorystyczną, kontynuowaną przez grono pedagogów gdańskiej PWSSP, czyli w tzw. szkole sopockiej.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Zawsze zdradzała nieprzeciętną wrażliwość kolorystyczną. Od lat 60. jej malarstwo zdominował motyw silnie zdeformowanej, traktowanej skrótowo, ludzkiej (głównie kobiecej) figury, ukazywanej często w nieoczekiwanych, dynamicznych, często tanecznych, układach. Od tamtej pory postać ludzka jest w tym malarstwie obecna jako pozbawiona rysów indywidualnych zwarta, mocna sylwetka. Tematyczne i formalne cechy malarstwa Pągowskiej pozwalają zaliczyć je do ciekawszych zjawisk z obszaru nowej figuracji. Nie jest to bowiem twórczość schematyczna, zamknięta w określonym module, lecz pulsująca świeżością odkryć przestrzennych i kolorystycznych. Pod tym względem wyróżniają się kameralne prace monochromatyczne z lat 70. („Monochromaty”). Osobno warto zwrócić uwagę na wykorzystujące nowe motywy kompozycje powstające od początku lat 90. Nierzadko artystka wykorzystuje w nich naturalną strukturę oraz barwę niezagruntowanego płóciennego podobrazia i kreśli malarskie znaki, operując kilkoma zaledwie ruchami pędzla. Prostota form, oszczędność środków, rezygnacja z malarskiego wyrafinowania, ujawniają sumę doświadczeń, której istotę można porównać do intensywności literackiej formuły haiku.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Jedna z wypowiedzi Teresy Pągowskiej może stanowić jej artystyczny program: „Trzeba dużo widzieć, by dużo odrzucać, poprzez eliminację zyskiwać większe bogactwo, a skrót formalny ma służyć jasności wypowiedzi i zyskiwać siłę obrazu. Ciągle szukać własnego „ja” i walczyć z tym szczęściem, którym jest malowanie. Zapraszamy również 14 czerwca godz. 17.00 na wykład z cyklu „Historia sztuki w pigułkach” – pigułka dziewiąta: „Sztuka nowoczesna – impresjonizm i…” prowadzenie mgr Irena Czarnota. Sala widowiskowa Chorzowskiego Centrum Kultury, wstęp wolny. Miejska Galeria Sztuki MM41-500 Chorzów, ul. Sienkiewicza 3 tel. +48 32 249 17 19, +48 32 249 15 13 fax +48 32 249 17 19 Czynne: poniedziałek – piątek w godz. 10.00-18.00 Wstęp: wolny |