powrót do indeksunastępna strona

nr 05 (XCVII)
czerwiec-lipiec 2010

Online: Ptasia wojna
„Wojna” jest – obok „Czarnego Piotrusia” – bodaj pierwszą grą karcianą, jaką poznają dzieci. A przynajmniej tak było przed pojawieniem się całej masy dziecięcych karcianek (jak choćby rewelacyjnej „Serpentiny”). „Bird Pax” jest „Wojny” flashowym onlajnowym rozwinięciem. Im większą ma ktoś rozpiętość skrzydeł – tym dla niego lepiej.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Zasady gry są – a jakże – banalne. Potasowana talia zawierająca wizerunki wielu ptaków z całego świata, dzielona jest na dwie części1), po jednej dla każdego gracza. Ze swej części otrzymuje się sześć kart na rękę, spośród których zagrywa się jedną na stół (po czy następuje dopełnienie brakującej karty z zakrytego własnego stosu). Przeciwnik wybiera z ręki także jedną – i kładzie obok naszej. W klasycznej „wojnie”, o ile karty nie były jednakowej wysokości, w tym momencie następowało rozstrzygnięcie, do kogo wziątka trafi. Tu możliwości są większe; w zależności od wartości kart efektem może być zagarnięcie, wojna lub przejęcie ruchu:
  • jeśli wartość karty – która jest wyrażona w centymetrach rozpiętość skrzydeł danego gatunku – jest wyższa, ruch ma druga strona, który może dołożyć do swego wyłożonego ptaka innego z tej samej rodziny (o ile ma na ręku); porównywana jest suma, na podstawie której określa się zwycięzcę;
  • jeśli wartość karty (lub ich suma) jest niższa niż karty przeciwnika, ten zabiera wyłożone karty i dokłada je do swej części talii;
  • jeśli wartość jest taka sama lub ptak należy do tej samej rodziny – następuje „wojna”.
Wojna („pax”) jest rozgrywana jak w wersji klasycznej: do wyłożonych kart dokładane się trzy kolejne (brane z zakrytych stosów), po czym następuje trojakie rozstrzygnięcie opisane wyżej. Nie orientuję się, czy wprowadzono limit na ilość wojen w jednej „wziątce” – byłem świadkiem wojny trzykrotnej. Faktem jest, że trudno o bicie rekordów w tej kwestii z uwagi na w sumie niewielką ilość kart w grze.
Gra toczy się do momentu, w którym suma rozpiętości skrzydeł przekroczy określony dla danego etapu poziom. O ile wygraliśmy, przechodzimy na kolejny stopień trudności – i gramy dalej. Następnego dnia można kontynuować rozgrywkę od ostatniego osiągniętego poziomu lub rozpocząć od nowa.
Obok ptaszków, grę przygotowano także dla wielbicieli malarstwa („Art Pax”). Tu rolę wielkości pełni data powstania dzieła2), a ptasich rodzin – szkoły i okresy w historii malarstwa. Przygotowano również wersje – jak rozumiem – płatne: „Dog Pax”, „World Pax” oraz „Food Pax”.
1) W pierwszych, łatwiejszych poziomach gry, część talii należąca do gracza jest o wiele większa niż ta od komputerowego przeciwnika. Z biegiem gry proporcje te się odwracają – na ostatnim, osiemnastym poziomie, otrzymujemy na starcie ledwie około tuzina kart, podczas gdy stos przeciwnika jest zatrważająco wysoki.
2) Co sprawia wrażenie, że im dzieło nowsze, tym cenniejsze.
powrót do indeksunastępna strona

174
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.