powrót do indeksunastępna strona

nr 09 (CI)
listopad 2010

10 najlepszych gier planszowych dla dzieci
Przez ostatnie dziesięć lat nie tylko pojawiały się gry mające bawić dorosłych czy też młodzież, ale również dzieci. Co ważne, nie ustępują one w pomysłowości ani wykonaniu tym „poważniejszym” tytułom. Czasami zaś te proste gry potrafią przykuć uwagę zarówno dzieci, jak i dorosłych. To gry, które rozwijają i uczą, a co najważniejsze bawią. Oto dziesięć, naszym zdaniem, najbardziej pomysłowych i udanych tytułów ostatnich lat, wydanych oczywiście w Polsce.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Elefun
Doskonała, niekonwencjonalna gra zręcznościowa dla najmłodszych, ale nie tylko. Okazuje się, że urok i prostota „Elefun” podbijają serca również dorosłych graczy, gdy wraz z trzylatkami łapią motyle. Elementy zapewniające świetną rozrywkę to pocieszny słonik (na baterie) z dłuuugą trąbą, przez którą w powietrze wyrzucane są kolorowe motylki oraz siatki służące do ich chwytania. Zwierzątko ustawiamy na podłodze, uruchamiamy mechanizm wydmuchiwania i obserwujemy radosne podskoki dzieci lub też z zapałem przyłączami się do nich. Niezastąpiona pozycja dla skorych do zabaw rodzin!
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Galopujące świnki
Wyścigi świnek po smakołyki. Słodkie figurki prosiaczków na pewno przykują uwagę maluchów, a proste zasady pozwalą na szybkie ich przyswojenie i rozpoczęcie rozgrywki. Gra oparta jest na wykładaniu kart w odpowiednich kolorach i poruszanie świnek na najbliższe wolne pole na torze. Jeśli zwierzak znajdzie się na przodzie stawki, gracz otrzymuje smakołyk. Jednak należy tutaj nauczyć się planować i nie rzucać kart na oślep. Tytuł zdecydowanie przykuwa uwagę zarówno dzieci, jak i dorosłych. Po prostu ma w sobie to coś.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Halli Galli
Co powstanie z połączenia talii „owocowych” kart i hotelowego dzwonka? Mnóstwo udanej zabawy, kształcącej u najmłodszych umiejętność szybkiego dodawania. Prosta karciana gra, w której sięgnąć do leżącego między graczami dzwonka należy wtedy, gdy suma odsłoniętych na stole owoców jest równa dokładnie 5 – nie mniej, nie więcej. Osoba z lepszym refleksem zgarnia wyłożone karty, które – niczym w klasycznej „wojnie” – zwiększają pulę gracza. Reguły dają się też przenosić na zwykłą talię kart (a zamiast dzwonka można użyć pluszowej zabawki), ale jakość oryginału zachęca do kupna.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Noc magów
Czy „Noc magów” to jeszcze gra planszowa…? Zdania zapewne są podzielone. Zapewne dlatego, że mamy do czynienia z… grą zręcznościową. Na planszy zapełnionej różnorodnymi pionkami ręcznie przesuwając swojego zawodnika staramy się umieścić swój kociołek w zagłębieniu na środku planszy. Nasze ruchy powodują, że inne pionki spadają z planszy, co kończy turę i przekazuje kolejkę do następnego gracza. A jeśli komuś za mało takiej zabawy, może… zgasić światło. Kluczowe pionki świecą, te mniej kluczowe nikną w ciemnością, ale wciąż słychać, jak spadają. Świetna zabawa dla całej rodziny.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Penguin
Pingwiny niczym koty zawojowały serca ludzkości (świadczy o tym chociażby liczba filmów o czarno-białych ptakach). Również pośród planszówek nie brak tych sympatycznych drepcących zwierzaków. „Penguin” to gra, w której staramy się wyzbyć wylosowanych pingwinów, ustawiając je w piramidzie. Każdy z graczy po kolei dokłada jedną ze swoich figurek do konstrukcji. Jednak należy pamiętać o tym, że pingwiny to ptactwo społeczne i nie będzie stać byle komu na ramionach. Dlatego dostawiony pingwin musi opierać się na chociaż jednym tego samego koloru, co on. Karciana wersja „Penguin” to „Pingu-Party”.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Pewnego razu
Świetna wspólna zabawa dla tych, którzy nie lubią przegrywać: w tej grze nie ma zwycięzcy i pokonanych. W pierwszym etapie rozwijamy zdolności manualne, wyłuskując z woreczka elementy o potrzebnym nam kształcie (kwadrat, prostokąt, koło lub owal). Jeśli okazują się nam nieprzydatne, można je dołożyć współgraczom. Jeśli i im nie są potrzebne, odkładane są na bok, gdzie tworzą szereg obrazków-symboli. W drugim etapie właśnie z tychże wszyscy razem układają bajkę… Doskonała gra na jesienne i zimowe wieczory – dla dzieci i ich rodziców.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Pędzące żółwie
Dla młodszych – świetna zabawa, dla starszych – fascynująca gra. Jak doprowadzić żółwia w „swoim” kolorze do mety, by inni gracze się nie zorientowali, który to (z 5 biorących udział w wyścigu niezależnie od liczby graczy), a przez to nie mieli szansy nam przeszkadzać? Jak przy okazji nie doprowadzić niechcący do zwycięstwa któregoś ze współgraczy? Jedna z tych gier, która mimo zaskakująco krótkiego dystansu od startu do mety, nie kończy się zbyt szybko. Pomysłowo i ładnie wykonane figurki żółwi, potrafiące wspinać się jeden na drugiego, barwne karty do gry i Tajemnica.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Re Re Kum Kum (Skaczące żabki)
Prościutka gra dla najmłodszych, przyciągająca uwagę doskonałym wykonaniem – solidne kartonowe pola w stylu pływających liści, drewniane żabki i piękne wielkie żaby z ruchomymi oczami (będącymi kluczowym elementem rozgrywki). Prościutka, ale ani nudna, ani nieciekawa. Rozgrywka, polegająca na skakaniu z listka na listek, gdy nie widzą tego stare żaby uczy pamięci i spostrzegawczości, a artefakt zwycięzcy – ciemne okulary Mieczysława Frogga to marzenie każdego dzieciaka. Przyjemna zabawa, a od strony wykonania z pewnością jedna z najładniejszych pozycji na naszym rynku.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Serpentina
Gra karciana, rozwijająca ideę domina. Barwne karty przedstawiają głowę (7 sztuk – 6 kolorów plus „joker”), końcówkę ogona (takoż 7) i ciało węża (36 kart). Tułów jest dwubarwny na zasadzie kostki domina: kolor z jednego brzegu płynnie przechodzi w drugi. Gracze po kolei losują po jednej karcie i próbują dołączyć ją do już wyłożonych, doklejając trzymany na ręku fragment węża do odkrytych głów, ogonów i tułowi – a czasem sklejając dwa już leżące, dłuższe lub krótsze kawałki. Gracz, który doprowadza do połączenia głowy z ogonem (przy przynajmniej jeszcze jednym elemencie ciała), zabiera wszystkie tworzące węża karty – a im gad dłuższy, tym więcej zyskuje punktów na koncie. Jedyną wadą gry jest konieczność uprzedniego posprzątania pokoju, gdyż z uwagi na wielkość tworzonych węży najlepiej gra się na podłodze.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Skubane kurczaki
Przeurocza gra dla najmłodszych (teoretycznie od 4 roku życia, ale trzylatki też sobie radzą – sprawdzone!), będący w gruncie rzeczy wariacją na temat klasycznego „Memory”, ale w bardzo atrakcyjnej oprawie. Kilka (od jednego do czterech) kurczaków ściga się po podwórku, by wyskubać konkurencji pióra z ogona. Aby przejść na następne pole, wystarczy odkryć odwrócony żeton o identycznym obrazku. W trakcie gry oczywiście zapamiętujemy (dzieci szybciej!), gdzie jaki żeton leży, ale pomyłki są nieuniknione. Ładne wykonanie, szybka rozgrywka, dużo dobrej zabawy dla całej rodziny.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Zlot czarownic
Gra, w której jako czarownice ścigamy się na zlot. Oczywiście zdyskredytowanie przeciwniczek nie może się odbyć tylko poprzez prędkość, ale należy dorzucić do tego kilka akrobacji. Ważne jest to, że w grze nie liczy się szczęście, ale spostrzegawczość. Co turę rzucamy 9 kostkami wewnątrz księgi zaklęć (pudełko w specjalnym kształcie) i staramy się zapamiętać symbole, które nie mają pary w przeciwnym kolorze. Po zapamiętaniu symboli i zatrzaśnięciu księgi, w tajemnicy układamy zaklęcie, dzięki któremu ruszy nasza miotła. Im więcej symboli w danej barwie zapamiętaliśmy, o tym więcej pól się przemieścimy. Jednak każda pomyłka powoduje, że zaklęcie spala na panewce. Ciekawa mechanika ćwicząca pamięć oraz piękne wykonanie na pewno nie pozwalają przejść obok tej gry obojętnie.
• • •
Jeśli uważacie, że pominęliśmy jakieś istotne tytuły – podeślijcie je na adres gry@redakcja.esensja.pl wraz z uzasadnieniem. Z Waszych propozycji stworzymy listę alternatywną.



Tytuł: Galopujące świnki
Wydawca: G3
Info: 2-4 graczy, od 6 lat, ok. 20 minut
Cena: 28,–
Data produkcji: 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl

Tytuł: Halli Galli
Tytuł oryginalny: Halli Galli
Producent: Amigo
Dystrybutor: G3
Info: 2-6 graczy, wiek od 6 lat
Cena: 35,–
Wyszukaj w: Skąpiec.pl

Tytuł: Noc Magów
Tytuł oryginalny: Nacht der Magier
Wydawca: Drei Magier Spiele Gmbh
Dystrybutor: Avatar
Cena: 129,–
Data produkcji: grudzień 2007
Wyszukaj w: Skąpiec.pl

Tytuł: Penguin
Wydawca: FFG
Info: 2-6 graczy, od 5 lat
Cena: 55,–
Wyszukaj w: Skąpiec.pl

Tytuł: Pewnego razu
Wydawca: Hobbity.eu
Data produkcji: 19 maja 2010
Wyszukaj w: Skąpiec.pl

Tytuł: Serpentina
Producent: Amigo
Wydawca: G3
Cena: 27,–
Wyszukaj w: Skąpiec.pl

Tytuł: Zlot Czarownic
Wydawca: Egmont
Info: 2-6 graczy, od 8 lat
Cena: 79,–
Data produkcji: 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
powrót do indeksunastępna strona

224
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.