powrót do indeksunastępna strona

nr 01 (CIII)
styczeń-luty 2011

Esensja czyta dymki: Reaktywacja
ciąg dalszy z poprzedniej strony
‹Betelgeza›
‹Betelgeza›
Betelgeza
Daniel Gizicki
„Betelgeza” to kontynuacja cyklu „Aldebaran”, który opisywałem jakiś czas temu. Jest nieźle, ale moim zdaniem gorzej niż w pierwszej serii. Za zaletę niewątpliwie można uznać niesamowitą pomysłowość autora w kreowaniu fauny i flory kolonizowanych planet. Ciekawie (choć w sumie dość prosto) zarysowana fabuła, dwa zwalczające się obozy i ludzie stojący pośrodku. Gdzieś w tle ukryta tajemnica i wielkie niebezpieczeństwo. Staranne realistyczne rysunki, które jednak jakoś specjalnie nie zachwycają. Ale to generalnie komiks, którego jednym z głównych tematów jest pociąg seksualny. W skrócie: Kim kontra tabuny napalonych facetów. Ejno w „Aldebaranie” powolne i bolesne dorastanie bohaterów miało dużo uroku, tu ich życie seksualne jest mocno przerysowane. I nie przekonuje. Reasumując: czytadło niezłe, choć bez rewelacji.
Konrad Wągrowski [50%]
Miałem już pewne wątpliwości co do „Aldebarana”, wcześniejszego albumu z cyklu. Przy intrygującej zagadce i ciekawej faunie obcego świata komiks raził papierowością bohaterów i nieco prostackimi rozwiązaniami scenariuszowymi. W „Betelgezie” jest niestety gorzej – atutem pozostaje bardzo ciekawa wizja obcego świata, ale czarno-biały podział na nudnych dobrych i sztampowych złych, chaotyczny scenariusz i jakaś mania autora do wplatania tematu seksu w różnych relacjach czynią z niego lekturę nieco nużącą (naprawdę: za dużo nieuzasadnionego seksu w komiksie nie zwiększa wbrew pozorom atrakcyjności opowieści). Szkoda, bo przecież odkrywanie obcych światów jest tak pięknym i fascynującym tematem.
‹Maksym Osa›
‹Maksym Osa›
Maksym Osa
Daniel Gizicki
Igor Baranko trzasnął bardzo przyjemny komiks o charyzmatycznym Kozaku. I to w sumie jest kryminalna historia skonstruowana wedle schematu: kto zabił? Może lokaj, żona, kochanka, córka, przyjaciel domu albo wspólnik? Wszystko wskazuje na wspólnika ale to nie on więc może jednak kochanka? Potem podejrzenia padają na lokaja, potem na córkę, potem znowu na kochankę… Niby nic nowego, ale czyta się świetnie, dodatkowym atutem jest fakt, że sprawnie poprowadzoną fabułę autor okrasił soczystymi czarno-białymi, realistycznymi rysunkami. Bardzo dobra rzecz! Kupować!
‹Mucha›
‹Mucha›
Mucha
Daniel Gizicki
A tu się fest uśmiałem. Lewis Trondheim znów w komiksie bez słów, ale bliżej temu do „Mister O” czy „Mister I” niż do „A.L.I.E.E.N.-a”. Mucha się pojawia, bryka, szaleje, poznaje świat znajduje kumpli, poznaje niebezpieczeństwa czyhające zewsząd, itd. itp. A przy tym jest masa gagów i ogólnie pojętych „jajec”. Prosty cartoonowy rysunek, ale trafnie oddający wszystko co oddane być powinno. Kilka razy głośno buchnąłem śmiechem, a przez cały czas lektury z mojej gęby nie schodził szeroki uśmiech. Jakby powiedział krl: LUBIEJĘ TO! Nawet bardzo. A Mucha jest pełna wdzięku, taka Anna Mucha to może jedynie zazdrościć!
‹Rewolucje: Rewolucje: Dwa dni›
‹Rewolucje: Rewolucje: Dwa dni›
Rewolucje: Dwa dni
Wojciech Gołąbowski [40%]
Piąty album w cyklu „Rewolucji” jest zarazem pierwszym, który mnie zawiódł. Po pierwsze, z dwóch niezależnych historyjek (od których wziął się tytuł całego albumu), tylko pierwsza jest godna uwagi, klimatem nawiązująca do poprzednich albumów serii. O drugiej powiedzieć można tylko tyle, że jej świeżość przeminęła wraz ze złotym okresem SF, kilkadziesiąt lat temu. Po drugie, malarskie plansze Mateusza Skutnika świetnie się prezentowały w albumach A4 – a tym razem nie dość, że upchnięto je w mniej-więcej-A5, to jeszcze obramowano kilkucentymetrowym passe-partout! W efekcie sam komiks jest wielkości kieszonkowej! Marnotrawstwo papieru? Przyznać niestety trzeba, że jest to bardziej próba rozdmuchania kilkustronicowych historyjek do grubości pełnego albumu; większość plansz (na których nie dzieje się zresztą zbyt wiele) można by z powodzeniem zlać w jedną. Co przy miałkości połowy albumu dałoby w efekcie… kilkustronicową historyjkę. Wartą uwagi, ale nie albumu.
‹Wilq 1234 Album›
‹Wilq 1234 Album›
Wilq Superbohater – 1234 Album
Konrad Wągrowski [100%]
Pięknie się ten rok 2010 rozpoczynał… Dla wszystkim, którym nie udało się skompletować pierwszych albumów „Wilqa” (a zdobycie zeszytu drugiego i czwartego od dawna graniczyło z niemożliwością), a także dla wszystkich, którzy z „Wilqiem” do tej pory nie mieli okazji obcować, twórcy postanowili przygotować zbiorcze wydanie czterech pierwszych zeszytów w podkolorowanym (tak – podkolorowanym, nie kolorowym) albumie w twardej oprawie. Doskonale bronią się już same historie (Wilq od początku wchodził na wysokie obroty) z wiecznym wkurwieniem tytułowego bohatera, luzem nieocenionego Entombeda i genialnymi komentarzami zawsze poprawiającego nastrój Alc-mana. Ale to nie wszystko – bo do albumu dodano szereg „materiałów dodatkowych”. Komentarze bohaterów komiksu, co do ich roli w „Wilqu” po prostu rzucają na kolana (absolutnie genialny jest „statysta” Jur, rozkłada również pożądający łydek pies Ami), czarują również dodatkowe kadry i nieco bonusowych historyjek zebranych w cyklu „Wielqie Walqi Wilqa”. Rzekłbym, że „Wilq 1234 – Album” to jeden z najważniejszych albumów w historii polskiego komiksu i każdy szanujący się miłośnik sztuki obrazkowej powinien mieć go na własnej półce.
‹Wilq #15: Siedem dziur dla kominiarza›
‹Wilq #15: Siedem dziur dla kominiarza›
Wilq Superbohater – 15 – Siedem dziur dla kominiarza
Konrad Wągrowski [80%]
„Siedem dziur dla kominiarza”, 15 już zeszyt Wilqa, zasługuje na uwagę z kilku względów. Po pierwsze – bo skończyło się marnotrawienie kartek na historyjki niezwiązane z Wilqiem. A może tak było już w części 14? – nie pamiętam. (Mówiąc o historyjkach związanych z Wilqiem, oczywiście mam na myśli także historie odpryskowe, jak „Opole na peceta i konsolę’). Po drugie – o wyprawa Wilqa i Alc-mana do Warszawy jest źródłem doskonałego humoru, zwłaszcza oczywiście dla warszawiaków, którzy mogą poczuć na własnej skórze oczywistą przewagę opolan, ale także dla wszystkich autorów blogów, marzących, by ich wypociny wydał ktoś drukiem… Znakomicie sprawdza się także historia o jakże przez nas uwielbianej Poczcie Polskiej. Ale prawdziwym gwoździem numeru jest cytat, informujący czytelników, co sądzi o właścicielach I-phonów Steve Jobs… Dodam, że „Siedem dziur” zawiera może mniej błyskotliwych bon-motów niż wcześniejsze tomu, ale jakość prezentowanego w nim humoru docenia się z czasem. Choć z przykrością trzeba odnotować jakże dojmującą nieobecność Entombeda…
‹Wilq #16: Vendetta Brutto›
‹Wilq #16: Vendetta Brutto›
Wilq Superbohater – 16 – Vendetta Brutto
Konrad Wągrowski [60%]
Zadziwiająco szybko, bo zaledwie w ciągu kilku miesięcy od ostatniego zeszytu pojawił się 16 album „Wilqa Superbohatera”. Tym razem z lekką przykrością muszę stwierdzić, że pośpiech nie posłużył albumowi, będącemu jednym ze słabszych w cyklu. Miło odnotować powrót Entombeda i dobre teksty Alc-mana, samo „przekraczanie granic administracyjnych miasta Mysłowice” dla wszystkich, znających stosunek Wilqa do tego malowniczego miasteczka musi budzić przyjemny dreszczyk, co jednak nie zmienia faktu, że żadna z historii nie jest wygrana do końca i żadna nie wywołuje naprawdę zacnej wesołości. Nie jest źle, ale bywało dużo lepiej.
‹Fun Home - Rodzinna tragikomedia›
‹Fun Home - Rodzinna tragikomedia›
Fun Home
Konrad Wągrowski [90%]
„Fun Home” (czyli oczywiście „Dom pogrzebowy” – bo wbrew pozorom jest to skrót od „Funeral Home”) to z pewnością jeden z najciekawszych, najambitniejszych komiksów, jakie pojawiły się w Polsce w ostatnich latach. Co oczywiście nie czyni z niego dzieła łatwego. Alison Bechdel opowiada w rwanej, niechronologicznej strukturze, pełnej refleksji, przeskoków czasowych, wtrąceń i komentarzy o swojej niełatwej relacji z ojcem. Ojcem, który tłumił w sobie ukryty homoseksualizm (a może nawet i skłonności pedofilskie), który był dla rodziny z pewnością źródłem wielu cierpień, ale bywał też rodzicem na swój sposób kochającym, próbującym ułożyć sobie życie z bliskimi. Bechdel opowiada w sposób szczery aż do ekshibicjonizmu, widać, że komiks jest dla niej terapią, ale też przede wszystkim próbą zrozumienia tego, przez co przechodził ojciec i tego, jakim tak naprawdę był człowiekiem. Wyłania się z tego wizja z pozoru oskarżycielska, przechodząca w opowieść o przebaczeniu i zrozumieniu. Złożone dzieło, do głębokiej analizy.
‹Koralina›
‹Koralina›
Koralina
Konrad Wągrowski [80%]
Wyjątkowa rzadkość – komiksowa adaptacja literatury, która w niczym nie ustępuje pierwowzorowi. Zapewne zawdzięcza to faktowi, że jest to adaptacja Neila Gaimana, który przecież jest wziętym scenarzystą komiksowym i nawet, gdy pisze książkę dla dzieci, to jej obrazowość pozwala utalentowanemu twórcy na łatwe przełożenie na komiks. A P. Craig Russell bez wątpienia utalentowanym twórcą jest (jego komiksowy dorobek i lista nagród jest imponująca). W efekcie otrzymujemy komiks, który nie tylko nie gubi nic z fabuły pierwowzoru, przedstawiając spójnie i przejrzyście całą historię, ale także potrafi dobrze oddać elementy grozy Gaimanowskiej opowieści, i też wzruszyć tam gdzie trzeba (choćby w mej ulubionej historyjce o ojcu i gnieździe os). Komiks jako uzupełnienie dobrej książki i świetnego filmu sprawdza się znakomicie – jeśli wasze dzieci zafascynuje historia dziewczynki imieniem Koralina, powinna jej się spodobać w każdym z tych mediów.
‹W poszukiwaniu Piotrusia Pana›
‹W poszukiwaniu Piotrusia Pana›
W poszukiwaniu Piotrusia Pana
Konrad Wągrowski [60%]
Rację ma niestety Sebastian Chosiński, piszący w swej recenzji, że „W poszukiwaniu Piotrusia Pana” Bernarda Coseya zachwyca od strony graficznej, ale nie czaruje scenariuszem. Rzeczywiście, ładnie skomponowane kadry, doskonale dobrana kolorystyka (spójrzcie choćby na piękną okładkę!), szacunek dla detalu przy obrazowaniu świata sprzed 80 lat muszą budzić uznanie. Ale sama historyjka, która przecież z tytułu zapowiada jakieś poszukiwanie własnej tożsamości i z pozoru zapowiada się ciekawie, niestety rozczarowuje. Komiks, który mógł być nastrojową opowieścią psychologiczną o odkrywaniu samego siebie ostatecznie staje się dość błahym połączeniem historii kryminalnej i nieskomplikowanego melodramatu.



Tytuł: Skąd się bierze woda sodowa
Scenariusz (komiks): Tadeusz Baranowski
Wydawca: ONGRYS
ISBN: 978-83-61596-11-0
Cena: 129,00
Data wydania: kwiecień 2010
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w
:

Tytuł: Star Wars Dziedzictwo: Smocze szpony
Wydawca: Egmont
Cykl: Star Wars
ISBN: 978-83-237-2530-5
Cena: 39,00
Data wydania: marzec 2009
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w
:

Tytuł: Wieczna Wojna
Scenariusz (komiks): Joe Haldeman
Rysunki: Marvano
Wydawca: Egmont
Cena: 49,00
Data wydania: czerwiec 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Sandman - Dom lalki
Scenariusz (komiks): Neil Gaiman
Wydawca: Egmont
Cykl: Sandman
ISBN: 978-83-237-2548-0
Cena: 89,00
Data wydania: marzec 2009
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w
:

Tytuł: Miecz Nieśmiertelnego #14
Tytuł oryginalny: Blade of the Immortal
Scenariusz (komiks): Hiroaki Samura
Wydawca: Egmont
ISBN: 978-83-237-2414-8
Format: 224s. 115x180 mm
Cena: 19,00
Data wydania: lipiec 2008
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w
:

Tytuł: Usagi Yojimbo #17: Most łez
Scenariusz (komiks): Stan Sakai
Rysunki: Stan Sakai
Wydawca: Egmont
Cena: 29,90
Data wydania: listopad 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: RG #1: Rijad nad Sekwaną
Scenariusz (komiks): Pierre Dragon
Wydawca: Mroja Press
Cykl: RG
Data wydania: wrzesień 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Naruto #40
Scenariusz (komiks): Masashi Kishimoto
Cykl: Naruto
Data wydania: październik 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Betelgeza
Scenariusz (komiks): Leo
Rysunki: Leo
Wydawca: Egmont
Data wydania: listopad 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Maksym Osa
Scenariusz (komiks): Igor Baranko
Rysunki: Igor Baranko
Data wydania: wrzesień 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Mucha
Scenariusz (komiks): Lewis Trondheim
Wydawca: Mroja Press
Cena: 32,00
Data wydania: październik 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Rewolucje: Dwa dni
Scenariusz (komiks): Mateusz Skutnik
Wydawca: Mroja Press
Cykl: Rewolucje
ISBN: 978-83-61081-88-3
Cena: 33,00
Data wydania: kwiecień 2010
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w
:

Tytuł: Wilq 1234 Album
Wydawca: BM Vision
Data wydania: grudzień 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Wilq #15: Siedem dziur dla kominiarza
Scenariusz (komiks): Bartosz Minkiewicz
Wydawca: BM Vision
Data wydania: wrzesień 2010
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Wilq #16: Vendetta Brutto
Wydawca: BM Vision
ISBN: 9788392496083
Data wydania: grudzień 2010
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w
:

Tytuł: Fun Home - Rodzinna tragikomedia
Tytuł oryginalny: Fun Home. A Family Tragicomic
Scenariusz (komiks): Alison Bechdel
Data wydania: marzec 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: Koralina
Scenariusz (komiks): P. Craig Russell
Wydawca: Egmont
Data wydania: luty 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:

Tytuł: W poszukiwaniu Piotrusia Pana
Scenariusz (komiks): Cosey
Rysunki: Cosey
Wydawca: Egmont
Cena: 75,00
Data wydania: wrzesień 2009
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w
:
powrót do indeksunastępna strona

222
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.