Powieści kryminalne zazwyczaj ukazują realia pracy policjantów. U niewielu jednak autorów zagadka kryminalna, postać głównego bohatera czy sceneria wydarzeń służą jedynie za pretekst do ich skrupulatnego opisania.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
William Edmund Butterworth III alias W.E.B. Griffin to jeden z najpłodniejszych amerykańskich autorów powieści osadzonych w realiach amerykańskiej armii, wywiadu lub policji w różnych okresach historii XX wieku. „Ofiara” to trzecia z dziesięciu książek serii „Odznaka honoru”, której bohaterami są filadelfijscy policjanci. Powieści Griffina słyną z precyzyjnego odwzorowania realiów pracy i życia codziennego amerykańskich służb mundurowych. Realizm jest efektem wieloletniej służby autora w armii oraz posiadania szerokich kontaktów w innych formacjach. Seria o filadelfijskich gliniarzach jest klasycznym przykładem powieści typu „procedural”, modus operandi policji jest tu tyleż ważne co sama fabuła albo doświadczenia i przeżycia bohaterów. Organizacyjna struktura policji, wynikające z niej komplikacje, procedury dotyczące prowadzenia śledztw, wewnętrzne tarcia i konflikty, w tym ingerujące w działania śledczych polityka i media, to podstawowe tematy książek Griffina. Inną jego manierą jest detaliczny opis każdej z wprowadzanych na scenę postaci, z przybliżeniem czytelnikowi nie tylko jej biografii, a niekiedy biografii jej przodków, ale także wyglądu i łopatologicznie opisanych cech charakteru. Wszystkie te elementy znajdziemy w „Ofierze”, powieści toczącej się w Filadelfii lat 70. Sprawa morderstwa jednego z mafijnych żołnierzy oraz postrzelenia młodej dziewczyny, która była świadkiem, jest tylko pretekstem do zaprezentowania wiedzy autora o niuansach pracy policyjnej oraz wprowadzenia na scenę kilkudziesięciu postaci – tak policjantów, jak i postaci ze śmietanki towarzyskiej Filadelfii, których znaczenie dla rozwoju akcji jest niekiedy żadne, a których szczegółowe dossier mamy podane w dość suchej, acz niekoniecznie lapidarnej formie. Perypetie i przeżycia głównego bohatera, niedoświadczonego, ale obiecującego policjanta Matta Payne’a, zostały tak naprawdę przytłoczone ogromem detali i biograficznych notek, którymi zasypuje nas autor. Akcja wydaje się być tylko pretekstem dla niekończącego się briefingu dotyczącego różnych uwarunkowań pracy policjantów, którzy z bardzo nielicznymi wyjątkami są ludźmi porządnymi, uczciwymi, oddanymi swojej służbie i obywatelom Filadelfii. Opis trudu i znoju policyjnej harówki również koniec końców pokazuje, że system ten działa i się sprawdza ku chwale policji i korzyści obywateli, nawet jeżeli czasem wymusza drogę przez pewne moralne kompromisy, czyli np. paktowanie z mafiosami. W sumie zbliża to jednak powieść Griffina do werbunkowej agitki. Do najmocniejszych punktów opowieści należą ciekawie z dzisiejszej perspektywy opisane realia lat 70. oraz fragmenty ukazujące obraz skomplikowanej i nieformalnej, dyplomatycznej gry policjantów z lokalną mafią i światem lokalnej polityki i biznesu. Co charakterystyczne, trudno stwierdzić, które środowisko jest tu przedstawione w gorszym świetle. Fani powieści Griffina i wszyscy lubujący się w tego typu literaturze kryminalnej będą zapewne usatysfakcjonowani, reszta może poczuć się znużona. Lektury nie ułatwia momentami mocno przeciętne tłumaczenie. Z jakiegoś powodu dialogujące ze sobą postaci prawie nigdy sobie nie odpowiadają, tylko „odburkują”, „odparowują” lub „odcinają się”. Z drugiej strony tłumaczenie nie trzyma się niekiedy przyjętych konwencji, stosując kalki językowe („przysięgam mówić prawdę, całą prawdę i nic poza prawdą”), co też nie brzmi najlepiej. Na tle choćby współczesnych europejskich kryminałów powieści Griffina wypadają archaicznie, i płytko, rażąc dydaktyzmem, przywracają gatunkowi status banalnych czytadeł pociągowo-wakacyjnych.
Tytuł: Ofiara Tytuł oryginalny: The Victim ISBN: 978-83-7506-170-3 Format: 424s. 125×195mm Cena: 32,– Data wydania: 26 lutego 2008 Ekstrakt: 50% |