Czytelnicy komiksowego magazynu Relax dobrze pamiętają ten kadr, bowiem zdobił on okładkę jednego z numerów. Ach, ta dynamika, bieg, wystrzały w tle – to były emocje! Zresztą pomimo pewnej staroświeckości rysunku nadal jest to znakomity obrazek.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
W latach 70. w Polsce ukazywało się czasopismo Relax, zawierające komiksy polskich twórców (to na jego łamach po raz pierwszy ujrzeliśmy Thorgala). Jak na tamte czasy był to luksus: wszystkie strony kolorowe 1), choć na lichym, szorstkim papierze. Kolory były oczywiście nakładane akwarelą, często – z powodu niedoskonałego druku – ograniczone do podstawowej, niezbyt subtelnej palety barw. Historyjkę „Ludziom trzeba wierzyć” narysował Jerzy Wróblewski do scenariusza nieznanego bliżej z imienia Chlebowskiego. Opowiada ona o przygodach pewnego Polaka w okupowanej Francji i zawiera między innymi scenę brawurowej ucieczki z gestapowskiego aresztu. Bohater dostaje w butelce spuszczonej na sznurku przewodem kominowym w piecu pilnik do krat oraz wiadomość, że w nocy partyzanci przypuszczą pozorowany atak na posterunek gestapo, by odwrócić uwagę Niemców. Na obrazku widzimy scenę kulminacyjną: w tle wre strzelanina, na pierwszym planie bohater pędzi ile sił w nogach wiedziony przez piękną Brigitte z Ruchu Oporu. Ukośne kadrowanie wzmaga dynamikę kadru, a rozwiane włosy dziewczyny i powiewające poły jej kurtki dodatkowo zaznaczają szybki ruch, podobnie jak ułożenie rąk, znamionujące wysiłek przy biegu. Oszczędna, brunatna gama kolorystyczna tu akurat doskonale pasuje do dziejącej się w nocy sceny. Rysunek jest wyrazisty, grube kreski przypominają raczej malunek tuszem, a duże plamy czerni służą do wydobycia trójwymiarowości – spójrzmy choćby na pochyloną postać mężczyzny, którego cały tułów i jedna noga pogrążone są w głębokim cieniu. 1) Informacja dla młodego pokolenia: mówimy o czasach, w których potrafiono wydać album malarstwa impresjonistycznego z czarno-białymi reprodukcjami. |