20 kwietnia Galeria Arsenał zaprasza na wernisaże dwóch wystaw: „ANETA GRZESZYKOWSKA – Anagramy” oraz „ANGELIKA MARKUL – Polowanie”.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
W anagramie wszystkie elementy składowe istnieją w związku jednoczesności; nic nie jest przyszłe ani przeszłe; nic nie jest stare ani nowe… za wyjątkiem, być może, samego anagramu. Maya Deren „An Anagram of Ideas on Art, Form and Film” Można powiedzieć, że głównym przedmiotem zainteresowania Anety Grzeszykowskiej są zmysły – zwłaszcza spojrzenie i jego (prze)moc – czy ogólniej zmysłowość ciała, jego autonomia wobec tego, co zwykliśmy nazywać „ja”, jego sposoby i formy bycia w świecie. Lecz na tym nie koniec. Zwłaszcza w ostatnich latach istotne miejsce w imaginarium artystki zajmuje czas jako kategoria tyleż centralna dla naszego doświadczenia co płynna i nieuchwytna. Interesują ją zwłaszcza momenty, w których ulegają zawieszeniu wyraźne granice między teraźniejszością a czasem przeszłym ukazując, jak te czasowości zamieszkują siebie nawzajem. Prezentacja prac artystki z ostatnich kilku lat w Galerii Arsenał wprowadza nas w osobliwą przestrzeń, w której ulegają zaburzeniu wszelkie ciągłości – czasu, narracji, tożsamości, ciała, przedmiotu. Na przykład w rozpuszczającą wszelką czasowość czerń, wyznaczającą przestrzeń filmu „Ból Głowy” (2008), chronologicznie pierwszej pracy na wystawie. Owa czerń, którą możemy odczytywać jako przestrzeń snu czy nieświadomości, stanowi tło dla spektaklu usamodzielnienia sięciała artystki, swoistej fantazjiciałaswojego-nieswojego, ale także ciała branego w posiadanie przez spojrzenie.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Ciekawym pendant do filmu stanowi „Czarne tło” (2009) – duże abstrakcyjne tondo powstałe w wyniku zmarszczenia ogromnej płachty czarnego materiału służącego za tło w kilku czarnych filmach Grzeszykowskiej. Wydobywa ono osobliwą przestrzenność czerni, jednocześnie doskonale płaską i nieskończenie głęboką, pełną fałd i załomków. Ta przestrzeń została przedzierzgnięta w coś o wiele bardziej technicznego i tym bardziej niepokojącego w kolejnym filmie, „Dziury” (2011), gdzie ciało artystki pojawia się we fragmentach, „rozłożone” na sterylnie białej powierzchni czegoś na kształt stołu montażowego lub prosektoryjnego; swojego rodzaju anatomia pożądania. Inny wątek wyznaczają prace, w których artystka podejmuje dialog ze swoimi poprzedniczkami i gdzie przeszłość aktualizuje się w teraźniejszości spojrzenia. Tutaj też pragnienie zastępuje miłość jako żywioł tyleż pochłaniający co ocalający. Ten motyw uwidacznia się wyraźnie w kolażach składających się na cykl „Love Book” (2010), w których artystka w miłosnym uścisku „pożera” swoje poprzedniczki, artystki tworzące sztukę zapoznaną przez feminizm, z jednej strony przywłaszczając sobie ich dziedzictwo, z drugiej przywracając je teraźniejszości. Centralnym elementem wystawy jest jednak pokazywane tu premierowo, udźwiękowienie legendarnego At Land awangardowej artyski-szamanki Mai Deren. „Wyobrażona filozofia widzenia” Deren, ucieleśniona w auto-etnograficznym dziele, w którym ciało artystki pozostaje w stanie zawieszenia między przedmiotowością a podmiotowością, wydaje się idealnym punktem odniesienia dla Anety Grzeszykowskiej, której zainteresowania koncentrują się na podobnych wątkach. Jej niezwykle subtelna a zarazem pochłaniająca ingerencja w dzieło Deren nadaje mu „ciała”, bezpowrotnie wciągając nas w jego świat. Ostatecznie trudno powiedzieć, gdzie w tej „odwróconej odysei przez niestabilne, relatywistyczne uniwersum XX wieku”, jak swój film określała twórczyni, kończy się Maya Deren a zaczyna Aneta Grzeszykowska. W osobliwej przestrzeni Anety Grzeszykowskiej „teraz” czytamy przez „wtedy”, fragment zaczyna działać w oderwaniu od całości, stając się osobnym bytem, a rozumiany dosłownie czas podlega demontażowi i rekonfiguracji. Jest to przestrzeń sztuki tyleż sztuczna co dotkliwa i aktualna. I w tym sensie niezwykle prawdziwa. Od 20 kwietnia 2012 do 13 maja 2012 Otwarcie godz.: 18:00 Kurator: Michał Kaczyński Miejsce: Galeria Arsenał, ul. Mickiewicza 2 Artyści: Aneta Grzeszykowska  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Wystawa indywidualna „Polowanie” Angeliki Markul stanowi rozwinięcie wątków podejmowanych przez artystkę niemalże od początku jej kariery artystycznej. Za pomocą oszczędnych środków i gestów Markul buduje wyjątkowe sytuacje rzeźbiarskie i audiowizualne – enigmatyczne, wielowymiarowe, niepoddające się jednoznacznym interpretacjom i intrygujące sposobem wykonania. Bez epatowania makabrą i grą na emocjach widzów artystka, poprzez ucieczkę do świata natury, pokazuje emocjonalne i egzystencjalne stany człowieka, w szerszym zaś ujęciu – kondycję człowieka z jego pragnieniami, lękami i słabościami. Na wystawę składają się trzy instalacje wideo z 2012 roku: „Tygrys”, z przedstawieniem tytułowego zwierzęcia w klatce, „Obraz polowania” [fr. „Tableau de chasse”], inspirowany myśliwskim zwyczajem układania na ziemi upolowanych zwierząt, z których ciał powstaje przestrzenna kompozycja na kształt martwej natury, oraz „Pejzaż” – dwukanałowa projekcja z leśnym krajobrazem.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Wszystkie prace ujęte na wystawie podejmują historyczno-artystyczny dialog z dawnym malarstwem, w którym sceny polowań, wizerunki zwierząt i pejzaże nierzadko były pretekstem do ukazania spraw i znaczeń o wiele bardziej złożonych niż to, co widoczne na pierwszy rzut oka. Angelika Markul (ur. 1977) w 2003 roku otrzymała dyplom Ecole Nationale Supérieure des Beaux Arts (E.N.S.B.A.) w Paryżu w pracowni multimedialnej Christiana Boltanskiego, w 2004 roku ukończyła studia podyplomowe na tej uczelni. Tworzy instalacje, wideo, rzeźby i obrazy. Jest autorką licznych wystaw indywidualnych, m.in. W środku nocy (z Nicolasem Delpratem), Galeria Labirynt, Lublin, 2012; Galerie Suzane Tarasieve, Paryż, 2010; Nów, Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki czasu”, Toruń, 2009; Salon Noir, MAC/VAL, Musée d’art contemporain du Val-de-Marne, Vitry sur Seine, Francja, 2009; La clarté souterraine, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2009; Sen muchy, Galeria Foksal, Warszawa, 2006. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in. Particolare, Fundacja Signum, Wenecja, 2011; Monte Negro, Art Paris/Les Nuits Parisiennes, Espace Culturel Louis Vuitton, Paryż, 2010; The Pantagruel Syndrome, Castello di Rivoli, Museo d’Arte Conteporenea, Turyn, 2006; J’en rêve, Fondation Cartier, Paryż, 2005; I Still Believe in Miracles, Museé d’Art Moderne de la Ville de Paris, Paryż, 2005. Artystka mieszka i pracuje w Paryżu. Od 20 kwietnia 2012 do 13 maja 2012 Otwarcie godz.: 18:00 Kurator: Michał Jachuła Miejsce: Galeria Arsenał, ul. Mickiewicza 2 Artyści: Angelika Markul Galeria Arsenał15-222 Białystok, ul. Mickiewicza 2 tel. +48 85 742 03 53, +48 85 744 76 40 fax +48 85 742 85 60 Czynne: codziennie (z wyjątkiem poniedziałków i dni poświątecznych) w godz. 10.00 – 17.00 Wstęp: bilet normalny 6 zł, ulgowy 3 zł, w czwartki wstęp wolny |