Ledwie opadły emocje związane z majaczącym i mrocznym „Valtari”, a formacja Sigur Rós już wydała nowy album. Album zupełnie odmienny – przystępniejszy i pełny energii, ale przede wszystkim gwarantujący ogrom niezapomnianych wrażeń. Mówiąc wprost: „Kveikur” to kolejne dzieło w dorobku Islandczyków.  |  | ‹Kveikur›
|
Nie da się ukryć, że Sigur Rós to niepowtarzalne muzyczne zjawisko. Obecne na alternatywnych scenach od wielu lat, a nadal potrafiące elektryzować słuchaczy, którym ciągle mało eklektycznego post-rocka serwowanego z orkiestrowym rozmachem. Mało tego, zespół po prostu nadal potrafi zaskakiwać, czego dowodem jest właśnie „Kveikur”. Wydawnictwo zrealizowane zadziwiająco szybko eksponuje inną stronę twórczości Islandczyków; na szczęście nie wywraca do góry nogami baśniowego i emocjonalnego świata, z którego autorzy „( )” słyną. Nie bez znaczenia jest w tym przypadku fakt, że formację opuścił wszechstronny klawiszowiec Kjartan Sveinsson. Musiało to odbić się na brzmieniu siódmego longplaya, ale poza niewielkim przedefiniowaniem nastroju oraz samego konceptu płyty nie wpłynęło na finalną jakość nowych utworów. Przywitanie fanów niemal ośmiominutowym, wielowarstwowym i dudniącym „Brennisteinn” stanowi jedynie przedsmak mocy „Kveikur”. Otwarcie jednak od razu zwraca uwagę na to, że ekipa Jónsiego Birgissona postawiła na ożywienie i zwiększenie melodyjności kawałków. Duża rola przypadła często galopującej perkusji, ale i ciężkie, przesterowane gitary zrobiły swoje. Do tego tradycyjnie wkomponowano przejmujące partie smyczków, instrumentów dętych oraz wysoki, nie do podrobienia wokal lidera formacji. Dla przykładu – „Stormur” również posiada znaczący energetyczny ładunek, ale w zestawieniu z wyraźnie eksperymentalnym i nieprzewidywalnym „Brennisteinn” wypada jak uładzona, choć z rozmachem zaaranżowana, popowa piosenka. Co wcale nie oznacza „zła piosenka”. Na playliście jej niejednoznaczny spokój i kojący charakter przełamuje natychmiast numer tytułowy – „Kveikur”. Trzeszczące gitary, liczne niepokojące pogłosy i dźwięki, po raz kolejny dominujące bębny i całkiem mocny śpiew, które momentami zlewają się ze sobą, czynią z niego najbardziej intrygującą propozycję z nowej płyty. Na szczęście „Yfirborð” albo „Var”, które należałoby wymienić jako łagodniejsze i przystępniejsze fragmenty albumu, nie gryzą się z pozostałymi kompozycjami. Zwłaszcza zamykający całość, odegrany na fortepianie, z dodatkiem rozpływających się, pojedynczych dźwięków, w pełni instrumentalny „Var” pięknie dopełnia wybuchowy i porywający krążek. Zdumiewające, w jak łatwy sposób, czy to sięgając po dynamiczny rock, czy po baśniową kołysankę, grupa Sigur Rós potrafi przykuć uwagę słuchacza, który bez żadnego sprzeciwu godzi się na nawet drastyczne zmiany nastrojowo-stylistyczne. Wielką zaletą „Kveikur” jest właśnie to, że pod przykrywką najłatwiejszego w odbiorze i rzekomo stanowiącego muzyczny kompromis albumu kryje się masa eklektycznych, nawarstwiających się rozwiązań. Islandczycy pewnie prowadzą odbiorcę przez odmienne, magiczne światy, które jednak leżą na tyle blisko siebie, że przejście do następnego nie sprawia żadnej trudności. Daje za to dodatkową radość z odkrywania czekających niespodzianek.
Tytuł: Kveikur Data wydania: 17 czerwca 2013 Nośnik: CD Czas trwania: 48:22 Gatunek: rock EAN: 634904060626 Utwory CD1 1) Brennisteinn: 7:56 2) Hrafntinna: 6:24 3) Ísjaki: 5:04 4) Yfirborð: 4:20 5) Stormur: 4:56 6) Kveikur: 5:56 7) Rafstraumur: 4:59 8) Bláþráður: 5:13 9) Var: 3:45 Ekstrakt: 90% |