 | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
10. Ściśle tajne (Top Secret!, 1984, reż. David Zucker, Jerry Zucker) Gdy trio ZAZ (David Zucker-Jim Abrahams-Jerry Zucker) znudziło się parodiowaniem kina katastroficznego, zapragnęło wyśmiać inne gatunki – tak powstało „Ściśle tajne”, szalona, genialna parodia kina wojennego, szpiegowskiego i musicali z Elvisem Presleyem (a przy okazji kilku innych tytułów, w tym westernów, dzieł Bergmana i… „Błękitnej laguny”). Amerykański rockman Nick Rivers (młodziutki, śliczny i autentycznie zabawny Val Kilmer) przyjeżdża na koncert za Żelazną Kurtynę – do totalitarnie rządzonego NRD. Tam poznaje piękną dziewczynę, co spowoduje wplątanie go aferę ze złowrogim planem unicestwienia całej floty NATO i koniecznością uwolnienia uwięzionego naukowca. Zauważmy, że NRD tu bardziej przypomina III Rzeszę, nieważne, że w kraju walczy… francuski ruch oporu, a jego lider chodzi tylko w przepasce biodrowej, bo przybył z bezludnej wyspy (Nick: „Nie jestem pierwszym chłopakiem, który zakochał się w dziewczynie, którą poznał w restauracji, która okazała się być córką porwanego naukowca, tylko po to by stracić ją na rzecz jej młodzieńczej miłości, którą ostatnio widziała na bezludnej wyspie, która piętnaście lat później okazała się być przywódcą francuskiego ruchu oporu”). „Top Secret!” należy oglądać wiele razy, bo łatwo przegapić jakiś genialny gag, który rozgrywa się gdzieś w tle głównej akcji. Należy przyjąć, że w każdym momencie dzieje się coś śmiesznego, a jeśli tego nie widzimy, to powinniśmy lepiej się przyglądać. Gagi są przeróżne – od prostszych po bardziej złożone (szczytem wyrafinowania – bez ironii – jest chyba grany przez Petera Cushinga szwedzki bibliotekarz, którego głos został puszczony od tyłu, by… przypominać język szwedzki, a poza głosem i cała akcja toczy się tu w przeciwnym kierunku czasowym). Mamy humor słowny (przedstawiający się żołnierz: „Deja vu. Czy my się kiedyś nie spotkaliśmy?”), gagi sytuacyjne (żołnierz puszcza serię z karabinu maszynowego w tłum walczących, padają tylko Niemcy), humor czysto abstrakcyjny (odjeżdżający dworzec, ludzie siadający na pomniku gołębia), wreszcie parodie przeróżne (wspomniana „Błękitna laguna”, „Czarnoksiężnik z Oz”) ale zaznaczmy tu mocno, że żadna z nich nie jest prostą przeróbką jakiejś konkretnej sceny, jak to bywa w dzisiejszych nieszczęsnych komediach parodystycznych. „Top Secret!” to humor nieraz idiotyczny, ale zawsze na poziomie! Oglądając ten film w latach 80. na VHS Polacy mieli dodatkowy element, by się nim cieszyć. „Top Secret!” z jego wizją enerdowskiej opresji wydawał się nam przy tym bezlitosną satyra na komunizm, potwierdzaną choćby fikcyjnymi słowami enerdowskiego hymnu, czy też gościnnym występem kobiecej reprezentacji olimpijskiej z NRD. Najlepszy żart: Mnóstwo gagów, ale wizerunkiem filmu w dużej mierze zawsze była krowa, w przebraniu której dzielni bojownicy dostają się na teren enerdowskiego więzienia. Krowa w kaloszach. Konrad Wągrowski  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
9. Naga broń: Z akt Wydziału Specjalnego (The Naked Gun: From the Files of Police Squad!, 1988, reż. David Zucker) Porucznik Frank Drebin to policjant zwykły inaczej – ze stoickim spokojem oka cyklonu sieje wokół siebie niebywały zamęt. Ma liczne talenty – potrafi wślizgnąć się niepostrzeżenie na spotkanie najczarniejszych światowych charakterów (tyle się w międzyczasie pozmieniało, że żaden z owych „złych chłopców” już nie sprawuje nigdzie władzy, a zdecydowana większość przeniosła się wręcz z tego padołu piętro niżej), by poznać ich niecne knowania, pocieszać (aż do żywego) żonę swego ciężko rannego kolegi, rozkochać w sobie posiadaczkę ładnego bobra, uprawiać nadzwyczaj bezpieczny seks, używać twórczo betonowych fallusów, udawać orgazmy, odnajdywać zaginione dowody ważnych spraw po latach od wygaśnięcia ostatniej iskierki na krześle elektrycznym, które owe sprawy zwieńczyło, przekupywać świadków ich własnymi pieniędzmi, odstrzeliwać bez wahania drani dźgających w parkach nożami w biały dzień jakiegoś nieszczęśnika, być wyrozumiałym dla nacji posiadających królową (choćby był to nie wiadomo jak głupi pomysł) a nawet wchodzić z ową królową w cokolwiek bliższe stosunki niżby wypadało… Jest też znany szerszej publiczności jako Enrico Pallazzo – tenor uświetniający swym talentem rozgrywki bejsbolu – jego cudowny głos dorównuje tylko nieortodoksyjnej znajomości amerykańskiego hymnu. Można powiedzieć z czystym sumieniem, że ludzi podobnych porucznikowi Drebinowi nie nosi Ziemia zbyt wielu – na jej szczęście, bo skoro już jeden egzemplarz potrafi generować, niejako mimochodem, taki chaos i zniszczenie większa ich liczba doprowadziłaby zapewne do zamienienia tej trzeciej skały od Słońca w pas asteroid. „Naga broń” nie jest filmem jednorazowego użytku – każdy kolejny seans przynosi widzowi nie tylko salwy śmiechu w znanych i lubianych momentach ale także nowe odkrycia. Nieustannie bombardowany lawiną gagów rozmaitego kalibru często dopiero za którymś z kolei podejściem odnajduje w tle dodatkowe zabawne drobiazgi i błyskotki. Prosta fabuła o nieustraszonym amerykańskim obrońcy zagrożonej zamachem odwiedzającej swą niegdyś zbuntowaną kolonię brytyjskiej monarchini jest jedynie tłem dla nieustannego potoku żartów. Wymieniając gagi można właściwie bez problemu opowiedzieć treść całego filmu – za to „Nagą broń” się kocha (albo nienawidzi ;) ). Cóż, „Każdy ryzykuje, wstając rano, przechodząc przez ulicę albo wtykając nos w wentylator.”. Najlepszy żart: Hymn w wykonaniu „Enrico Pallazzo” Adam Kordaś  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
8. Czy leci z nami pilot? (Airplane!, 1980, reż. Jim Abrahams, David Zucker, Jerry Zucker) Jak wyliczył miesięcznik „Empire”, w „Czy leci z nami pilot?” znajdziemy aż 251 gagów. To daje średnio 3,2 na minute, czyli w filmie pojawia się żart co 19 sekund! Na dodatek wszystkie te żarty są śmieszne, niektóre bardzo śmieszne, a niektóre niesamowicie śmieszne! „Czy leci z nami pilot?” (to wyszukana polska interpretacja prostego tytułu „Airplane!” – „Samolot!”, ale jakoś się przyjęła i kontrowersji nie budzi – zapewne dlatego, że niesprzeczna z fabułą) to szczytowe dzieło tria ZAZ (Zucker-Abrahams-Zucker), które wcześniej robiło reklamy i krótkie skecze parodystyczne, zebrane zresztą w filmie „Kentucky Fried Movie”. Tu wzięli na tapetę przede wszystkim zapomniany film katastroficzny z 1957 roku „Zero Hour” (którego pomysł wyjściowy jest identyczny – załoga zatruwa się jedzeniem, pasażer sprowadza samolot na Ziemię), ale też serię filmów z lat 70. z cyklu „Port lotniczy”. Oczywiście nie tylko, bo w „Czy leci z nami pilot?” mamy też nawiązania do „Gorączki sobotniej nocy”, „Casablanki”, „Stąd do wieczności” i innych. „Czy leci z nami pilot” na perła wśród filmowych parodii, z tego filmu należy uczyć się gatunku. Główne wskazówki? Po pierwsze, film powinien mieć fabułę, na którą wrzucamy gagi, a nie być zlepkiem owych gagów. Po drugie – parodie innych filmów nie mogą polegać na ciągłym kopiowaniu ich scen, ale raczej mądremu ich wykorzystywaniu i parodiowaniu ogólnego klimatu. W „Czy leci z nami pilot?” nie wielu skopiowanych scen, dialogów, jest za to naśmiewanie się z klisz gatunkowych. Humor bywa odważny – jak w scenach z autopilotem, czy chłopcem odwiedzającym kabinę pilotów, ale trzeba przyznać, że pomysłowości w gagach twórcom nie brakuje (gdy tyle się ich wymyśla…). Znów mamy tytuł do wielokrotnego oglądania – przecież jakiś żart w tle mógłby nam umknąć. Nadmieńmy też, że „Czy leci z nami pilot?” odegrał jeszcze jedną ważną rolę w historii światowej komedii – odkrył dla gatunku Lesliego Nielsena, który błysną genialnym talentem komicznym, potwierdzonym w kolejnych filmach. Bez dzieła panów ZAZ byłby zawsze tylko komendantem statku kosmicznego z „Zakazanej planety"… Najlepszy żart: Trudno wybrać z takiej kanonady gagów, ale najlepiej chyba zapada w pamięć nadmuchiwany pilot automatyczny (a w szczególności jego dopompowywanie). Konrad Wągrowski  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
7. Dzień na wyścigach (A Day at the Races, 1937, reż. Sam Wood) „Dzień na wyścigach” to rozrywka pełną gębą, w której każdy znajdzie coś dla siebie: od mniej lub bardziej zwariowanych gagów aż po pląsy i słodki śpiew – a wszystko jako urozmaicenie do niezbyt wyszukanej intrygi finansowej. Choć nie będzie zaskoczeniem, że nieważne, jak bardzo zdarłby gardło Allan Jones, albo ile obrotów wykonałaby Carole Landis – to i tak najbardziej wyczekuje się kolejnych numerów marksistów kina. A jest to trio niebywałe, którego członkowie, mimo więzów krwi, kreują zupełnie autonomiczne i niepodrabialne postacie. Mamy więc mistrza ciętych ripost (Groucho), cwaniaka z talentem muzycznym (Chico) i króla destrukcji (Harpo), idealnie wpisującego się w nadawaną przez domorosłych psychiatrów łatkę ADHD. Cała historia zahacza zresztą o tematykę zdrowotną – w końcu akcja rozgrywa się więcej w sanatorium, niż na tytułowych wyścigach. Otóż ośrodkowi zdrowia prowadzonemu przez Judy Standish (Maureen O’Sullivan) grozi bankructwo. Jedynym ratunkiem jest pomoc finansowa jednej z pacjentek – Pani Emily Upjohn (świetna Margaret Dumont). Ta jednak zgadza się na wsparcie pod warunkiem, że jej kurację będzie prowadził Doktor Hugo Z. Hackenbush (Groucho). Kłopot jednak w tym, że on – owszem – zna się na medycynie, tylko że weterynaryjnej. Cięte riposty, zabawa słowem, nieoczekiwane komiczne zwroty akcji, qui pro quo, dzikie rozróby i gonitwy – te dobrze znane elementy w twórczości amerykańskich komików w „Dniu na wyścigach” są doprawdy wyborne. Choć film braci Marx oprócz wywoływania napięcia w kącikach ust, stymuluje również organy słuchu. W końcu w filmie możemy posłuchać kawał dobrej muzyki autorstwa m. in. Bronisława Kapera (PL), która zostaje z widzem jeszcze długo po seansie. A piosenka „All God’s Chillun Got Rhythm” pobudza nawet zesztywniałe kończyny. Najlepszy żart: sprzedaż instrukcji do instrukcji oraz odbijany taniec Groucho z partnerkę, której atrakcyjność współcześnie jest nader dyskusyjna. Choć złośliwi twierdzą, że najzabawniejszym momentem (choć niezamierzonym) jest wyraz twarzy obrażonej O’Sullivan, według niepotwierdzonych źródeł, pierwsze przedstawienie kobiecego focha na ekranie. Złośliwcy… Krystian Fred  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
6. Supersamiec (Superbad, 2007, reż. Greg Mottola) „Supersamiec” to najwyżej umieszczona na naszej liście komedia ze stajni Judda Apatowa. Zaskoczeni? My z pewnością tak. Zwłaszcza, że film nie jest tym razem opowieścią o 40-letnich prawiczkach, czy 30-letnich nieudacznikach z niechcianą ciążą, ale bardzo klasyczną w swej formule komedią młodzieżową. Czyli młodzieńcza przyjaźń, szkolne problemy, chęć zaliczenia (przedmiotu w szkole, oczywiście), chęć dobrej zabawy z alkoholem, a przede wszystkim dużo wulgarności i seksu. Wiecie, jak to w szkole. Scenariusz do filmu napisali Seth Rogen i Evan Goldberg w oparciu o swoje własne przeżycia z dzieciństwa (byli już wówczas kumplami). Podobno skrypt zaczęli pisać w wieku lat 13., a kompletną wersję mieli przygotowaną w wieku lat 15… Swoją drogą, niezłe mieli dzieciństwo. Film idzie po krawędzi – ilość przekleństw przebija chyba dzieła Martian Scorsese, seksualne potrzeby bohaterów pokazywane są również bez większej cenzury, film nie szczędzi widzom takich pomysłów, jak wielka galeria penisów Setha (wśród nich penis zatrzymujący czołgi na placu Tian-an-men). Ale jest to przy okazji bardzo, bardzo śmieszne – w czym z pewnością pomaga doskonale dobrana obsada. W rolach trójki poszukujących uznania u kumpli u względów u dziewcząt kumpli występują Jonah Hill (noszący imię Seth, jak Seth Rogen), Michael Cera (noszący imię Evan, jak Evan Goldberg) i prawdzie odkrycie tego filmu, kapitalny Christopher Mintz-Plasse jako McLovin (sama postać jest genialnym wynalazkiem tego filmu). Obiekty ich marzeń to także pierwsza klasa: Emma Stone, Martha MacIsaac i Aviva Farber, a na drugim planie szaleje sam Seth Rogen w roli policjanta, stanowiącego jakby dorosłe wcielenie bohaterów i ciekawie kontrapunktujący ze swej perspektywy wydarzenia filmu. Bo, jak przystało na dobry film, elementy komiczne nie są jedynym jego tematem. Z jednej strony to opowieść o całkiem realnych problemach okresu dojrzewania, potrzebie akceptacji, przezwyciężaniu kompleksów. A przecież „Supersamiec” przy tym wszystkim może być odbierany także jak pewna opowieść o traceniu czegoś, co już nigdy nie powróci. O przemijaniu pewnego czasu, za którym zawsze będziemy tęsknić. Najbardziej kluczowa była tu scena na schodach ruchomych, gdy chłopaki odjeżdżają w różnych kierunkach, każdy z inną dziewczyną, ale jeszcze przez chwilę patrzą sobie w oczy… Żadna męska przyjaźń nie przetrwa, gdy w grę zaczną wchodzić kobiety, ale jednak jakiś żal zawsze na trochę zostaje… Najlepszy żart: McLovin kupuje alkohol. Konrad Wągrowski  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
5. Noc w operze (A Night at the Opera, 1935, reż. Sam Wood, Edmund Goulding) Film uważany za najlepszy spośród komedii braci Marx tak przez nas, jak i przez samego Groucho, co już samo w sobie o czymś znaczy. Perfekcyjna mieszanka klasycznego humoru z farsą, slapstickiem i po trochu musicalem, zrealizowana przez braci już pod skrzydłami MGM. Zarazem jednak jest to początek ich końca, bowiem nadzorujący produkcję „Nocy w operze” Irvin Thalberg starając się nieco ocieplić ich wizerunek i zjednać im przychylność kobiecej części widowni wymusił odejście od tradycyjnego dla Marxów chaosu na rzecz bardziej znormalizowanej fabuły, w której bracia wchodziliby w mocniejsze interakcje z innymi postaciami, pomagając im raczej niż płatając figle. Zarazem jednak rozpoczęła się marginalizacja braci i spychanie ich z roli gwiazd do funkcji okazjonalnego „akcentu komediowego”, co w „Nocy w operze” jest już jak najbardziej zauważalne. Głównymi bohaterami opowieści są bowiem płynący do Nowego Jorku słynny śpiewak operowy i nie posiadający wyrobionego nazwiska chórzysta, rywalizujący o względy pięknej solistki. Bracia Marx są zaś różnymi menedżerami i asystentami, próbującymi zarówno ułatwić romans chórzysty z solistką, jak i ugrać na całym bałaganie trochę finansowych korzyści dla siebie. Pomijając ckliwe sceny romantycznych dyskusji między zakochanymi, spełniające funkcję przerywnika, podczas którego można sobie dyskretnie wymasować mięśnie obolałego od śmiechu brzucha, film wręcz pęcznieje od przezabawnych sytuacji, w których częstokroć bracia w mgnieniu oka zmieniają osobowości i wygląd zewnętrzny, grając w kotka i myszkę z tymi, którzy usiłują ich złapać. „Noc w operze” do dziś zapewnia przednią zabawę, nie męcząc ani nadmiarem humoru, ani jego niedostatkiem. Najlepszy żart: Wizyta hotelowego detektywa oraz tłok w kajucie. Jarosław Loretz  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
4. Sens życia według Monty Pythona (The Meaning of Life, 1983, reż. Terry Gilliam, Terry Jones) Najbardziej wredny i operujący czysto złośliwym, cynicznym humorem film Pythonów, nie udający już – jak poprzednie produkcje – jednolitej historii, a będący tak naprawdę antologią nowelek, w których występująca po raz ostatni w komplecie ekipa brytyjskich prześmiewców zrekapitulowała swoje poglądy na życie i cywilizację. Oczywiście nie obyło się bez ataku na religię (seks ma służyć wyłącznie prokreacji, a co z owocem prokreacji będzie się działo, to już bez znaczenia) i system finansowy (banki niszczone przez kamienicę-piracki okręt), podobnie jak i nie mogło zabraknąć ataków na rozmaite tematy tabu (nauka seksu w szkole) oraz gorzkich spostrzeżeń dotyczących roli szarego obywatela w rynkowych realiach (przedmiotowe traktowanie pacjenta w szpitalu, wymóg nieustannej konsumpcji dóbr). To prawda, film jest stylistycznie dość nierówny i chwilami trudno nawet odgadnąć, co twórcy mieli na myśli kręcąc daną sekwencję w tej, a nie innej formie, jednak zawiera po prostu niesamowitą ilość rewelacyjnych scen, które potrafią ubawić do łez, ale i jednocześnie dotknąć sedna problemu i w sposób inteligentny je obnażyć. Ten śmiech niesie więc ze sobą nie raz, i nie dwa głęboką refleksję, co już samo w sobie świadczy o maestrii scenariusza i o nieprzemijającym geniuszu Pythonów. Ich filmy bowiem tak naprawdę wcale się nie starzeją i mimo dziesiątego czy piętnastego seansu – wciąż bawią, w ogóle nie nużąc. O czym zresztą świadczy ich wysoka pozycja w naszym rankingu. Najlepszy żart: „Every sperm is sacred”, maszyna, która robi PING, „Gaston, wiadro!” Jarosław Loretz  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
3. Miłość i śmierć (Love and Death, 1975, reż. Woody Allen) „Miłość i śmierć” to przełomowy film w karierze Wood’ego Allena, kończący jeden okres jego twórczości i zapowiadający zupełnie nowy. Ten odchodzący w przeszłości nazywany bywa „early funny ones” – „wczesne śmieszne filmy”, zbiór pełnych gagów szalonych komedii, do których możemy zaliczyć „Bananowego czubka”, „Śpiocha”, „Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie…”, czy wreszcie naszą „Miłość i śmierć”. Ten nowy okres, to kino mniej nastawione na gagi, choć nadal śmieszne, ale przede wszystkim podejmujące poważniejsze tematy – następnym filmem miała być słynna „Annie Hall”. „Miłość i śmierć” ładnie wpisuje się w ten przełom – jest nadal niesamowicie śmieszna, ale przez ten śmiech mówi coraz silniej o dwóch tytułowych obsesjach Woody’ego Allena – kwestii relacji męsko-damskich i strachu przed nieuniknionym końcem naszego istnienia („- Nicość, nieistnienie, czarna pustka… – O czym mówisz? – Nic, tylko planuję swoją przyszłość.”), dorzucając elementy antywojennego manifestu. Ale nad dziś interesuje ten aspekt komediowy, a pod tym względem „Miłość i śmierć” jawi się jako pozycja wyjątkowa w historii kina. Jak głosi fama, Allen pracował wówczas nad komedią kryminalną, ale przeżywał kryzys twórczy. Zobaczył wówczas książkę na temat rosyjskiej historii… i ostatecznie rzucił kryminał i wziął się za parodię klasyki rosyjskiej literatury. ROZUMIECIE? PARODIA POWIEŚCI TOŁSTOJA I DOSTOJEWSKIEGO! W dzisiejszych czasach, w których kręci się co najwyżej parodie „Zmierzchu”, taka rzecz jest nie do pomyślenia. Ale film jest przezabawny nie tylko dla miłośników „Wojny i pokoju” czy „Zbrodni i kary”. „Miłość i śmierć” korzysta w swym humorze z twórczości Boba Hope’a, Charliego Chaplina czy braci Marx, ale dowcip jest świeży i zróżnicowany. Mamy slapstick (scena bitwy), humor słowny („- Jesteś świetnym kochankiem. – Dużo trenuję, gdy jestem sam”), zabawne monologi (w końcu Allen zaczynał jako stand-uper), satyrę (w szczególności na wojsko i źle pojmowany patriotyzm), wreszcie genialnie poprowadzone parodie i nawiązania – nie tylko do Dostojewskiego i Tołstoja, ale też do kina Ingmara Bergmana, którego wielbicielem był zawsze Allen i które doskonale nadawało się do mówienia o śmierci, a także z historycznych faktów i filozoficznych dysput. Humor bywa tu czarny, gorzki, ale z pewnością jest ponadczasowy (miłość i śmierć – jakiż temat może być bardziej uniwersalny?) i znakomicie podany. Wspomnijmy jeszcze o doskonałej chemii między Allenem i partnerującą mu Diane Keaton, aby dopełnić obrazu. I podkreślmy, że to naprawdę jeden z najśmieszniejszych filmów w historii kina. Najlepszy żart: (o miłości) „Borysie, seks bez miłości to puste doświadczenie. – Tak, ale z tych pustych doświadczeń jest jednym z najlepszych.” (o śmierci) „Mam zostać rozstrzelany o szóstej rano. Miałem być rozstrzelany o piątej, ale miałem dobrego prawnika, który załatwił przesunięcie.” Konrad Wągrowski  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
2. Monty Python i Święty Graal (Monty Python and the Holy Grail, 1975), reż. Terry Gilliam, Terry Jones Niesamowita historia. „Święty Graal” to pierwsza pełnometrażowa fabuła grupy Monty Pythona, realizowana przez ekipę, która nie miała żadnego doświadczenia w takich filmach, z małym budżetem (stąd np. słynne stukanie kokosami zamiast jazdy konnej), z różnymi perypetiami produkcyjnymi i rywalizacją dwóch odrębnych indywidualności reżyserskich, czyli Terry’ego Jonesa i Terry’ego Gilliama, a wyszedł film kultowy, nieodmiennie trafiający do rankingów najlepszych komedii w historii kina (i to zwykle pierwszej piątki). Czego to nie wymyślili Pythoni w swojej wersji! Kwestionuje się w niej prawo Artura do władania Brytanią, gdyż do tego mandat daje lud, a nie jakaś „paniusia z jeziora rozdająca miecze na prawo i lewo”. Wśród rycerzy Artura nie tylko mamy sir Lancelota Dzielnego, ale też sir Robina Nie-Tak-Dzielnego-Jak-Sir-Lancelot. Film wypełniony jest kapitalnymi pomysłami, poczynając od samych napisów początkowych, chłopów zbierających gnój tworzących komunę anarchistyczno-syndykalistyczną, przez sąd nad wiedźmą, piosenkę o dzielnym Sir Robinie, poszukiwanie Graala w zamku Czyrak na czarowniku Timie i króliku-bestii (którego można pokonać tylko przy użyciu Świętego Granatu Ręcznego z Antiochii) kończąc. Wiele z tych pojedynczych fragmentów (podobnie jak hiszpańska inkwizycja) na stałe weszło do popkultury (sam Święty Granat Ręczny znalazł się w arsenale gry „Worms 2” i kolejnych częściach, a strażnika mostu mieliśmy okazję napotkać na pustkowiach „Fallout 2”). Całość kończy się zupełnie współczesnym aresztowaniem Artura – na jego szlaku znaleziono niemało trupów. Pythoni doskonale i ze znawstwem bawią się arturiańskim mitem, ich parodie są celne, ale potrafią błyskotliwie wstawiać nawiązania do współczesności. A całość jest po prostu szalenie śmieszna. Być może najbardziej niesamowite jest to, że Anglikom (i jednemu Amerykaninowi) udało się sparodiować gatunek, który wówczas jeszcze praktycznie nie istniał… Aha, prędkość lotu nieobciążonej jaskółki wynosi około 11 metrów na sekundę. Wydaje nam się, że nieistotne, czy afrykańskiej, czy europejskiej. To tak, gdyby was kiedyś ktoś o to pytał. Najlepszy żart: Potworny Królik i Święty Granat Ręczny z Antiochii. Konrad Wągrowski  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
1. Żywot Briana (Life of Brian, 1979, reż. Terry Jones) „Żywot Briana” nie tylko jest najśmieszniejszym filmem w dorobku Monty Pythona, ale też najbardziej odważnym. Brytyjczycy wielokrotnie pokazywali, że nie ma dla nich tematów tabu i ze wszystkiego potrafią się śmiać, ale i tak musieli mieć sporo odwagi, by wziąć na warsztat „Nowy Testament”. Tytułowy Brian jest biednym Żydem żyjącym w czasach Jezusa Chrystusa i w wyniku zbiegu okoliczności zostaje uznany za mesjasza, za którym podążyły tłumy. Na tym jednak nie koniec, ponieważ w krzywym zwierciadle mamy odwzorowane wydarzenia opisane w Ewangeliach, w tym ukrzyżowanie. Choć dla wielu osób film ten może być gorszący, to jednak daleko mu do pustego wyśmiewania chrześcijaństwa. Monty Pythoni pomiędzy liczne gagi wpletli poważne pytania o sens religii jako takiej, jaką rolę pełni w naszym życiu i jak potrafi doprowadzić do konfliktów. Weźmy chociażby scenę, w której goniący Briana tłum dzieli się na dwie grupy – wyznawców świętego sandała i świętej tykwy; albo moment, kiedy Brian, uciekający przed Rzymianami podaje się za proroka – kiedy mówi sensowne rzeczy nikt go nie słucha, ale kiedy zaczyna bredzić, zbiera wokół siebie pokaźną grupę słuchaczy. Tego typu inteligentnych dowcipów jest tu bez liku. Poza tym nie brakuje typowo absurdalnego humoru, z którego Pythoni są najbardziej znani – jednoosobowy Popularny Front Wyzwolenia Judei, Stan, który żąda by nazywano go Lorettą, ponieważ chce urodzić dziecko, czy starzec w łańcuchach, który uważa, że ukrzyżowanie to świetna śmierć, a gdy Brian protestuje, twierdząc, że wyjątkowo okrutna, ten zaznacza, że „przynajmniej na świeżym powietrzu”. Skecz goni skecz i wszystkie są najwyższej próby, bez żadnej wpadki, co niestety zdarzało się stojącemu nieco niżej w rankingu „Sensowi życia”. Na specjalną uwagę zasługuje również fenomenalne tłumaczenie Tomasza Beksińskiego, które dodało całości niepowtarzalnego uroku. Doskonale oddał wiele językowych żartów, które wydawały się nieprzetłumaczalne, dzięki czemu mamy Rzymian Wielgasa Kutasa, Jebusa Maksimusa i Dupencję Niezadowolencję, a także przezabawnego sepleniącego centuriona. A nawet jeśli ktoś pozostanie niewzruszony w czasie seansu, to na sto procent noga sama zacznie mu chodzić i mimowolnie będzie wygwizdywał finałową piosenkę „Always Look on the Bright Side of Life”. Pomysł, by śpiewali ją ludzie powieszeni na krzyżach jest tak samo kontrowersyjny, jak genialny. Tak jak i cały „Żywot Briana”. Najlepszy żart: wszystkie są najlepsze, ale mój ulubiony, to kamienowanie (czy ktoś powiedział Jehowa?). Piotr „Pi” Gołębiewski Garść statystyk: Reżyserzy: Mel Brooks (7) Woody Allen (6) Terry Jones, Edgar Wright, Charlie Chaplin (4) Blake Edwards, Jim Abrahams, David Zucker, Gerard Oury (3) Aktorzy: Louis de Funes, Woody Allen, John Cleese, Terry Jones, Bill Hader, Michael Palin, Paul Rudd, Mel Brooks, Eric Idle, Graham Chapman, Seth Rogen, Cloris Leachman, Terry Gilliam, Charlie Chaplin, Gene Wilder Kraje produkcji: USA - 69 Wielka Brytania - 18 Francja - 16 Włochy - 6 Niemcy - 3 ZSRR - 2 Czechosłowacja, Szwecja, Hiszpania, Irlandia - 1 Dekady: Lata 20. - 3 Lata 30. - 7 Lata 40. - 3 Lata 50. - 3 Lata 60. - 12 Lata 70. - 16 Lata 80. - 20 Lata 90. - 11 Lata 2000. - 21 Lata 2010 - 4 Czytaj Wielkie Rankingi Esensji:
Tytuł: Przekręt Tytuł oryginalny: Snatch Data premiery: 3 listopada 2000 Obsada: Jason Statham, Alan Ford, Brad Pitt, Vinnie Jones, Ewen Bremner, Benicio Del Toro, Robbie Gee, Lennie James, Dennis Farina, Rade Serbedzija, Jason Flemyng, GoldieRok produkcji: 2000 Kraj produkcji: USA, Wielka Brytania Czas trwania: 104 min Gatunek: komedia, sensacja
Tytuł: Naga broń 2½: Kto obroni prezydenta? Tytuł oryginalny: The Naked Gun 2½: The Smell of Fear Data premiery: 1 stycznia 2001 Rok produkcji: 1991 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 82 min Dźwięk (format): angielski 5.1, niemiecki mono, komentarze mono Napisy: angielskie, angielskie dla niedosłyszących, arabskie, czeskie, duńskie, holenderskie, fińskie, niemieckie, węgierskie, islandzkie, norweskie, polskie, szwedzkie, tureckie Dodatki: 2 zwiastuny kinowe, Komentarz grupowy Davida Zuckera (reżyser i współscenarzysta), Roberta Weissa (producent), Petera Tildena (prowadzący) Parametry: 16x9 Gatunek: akcja, komedia
Tytuł: Szpiedzy tacy jak my Tytuł oryginalny: Spies Like Us Data premiery: 6 grudnia 1985 Rok produkcji: 1985 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 102 min Gatunek: komedia, przygodowy
Tytuł: Nic nie widziałem, nic nie słyszałem Tytuł oryginalny: See No Evil, Hear No Evil Data premiery: 2 sierpnia 2006 Rok produkcji: 1989 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 98 min Dźwięk (format): AC3 (2.0) - angielski, niemiecki, francuski, włoski, AC3 (1.0) mono - hiszpański Napisy: angielskie, niemieckie, hiszpańskie, holenderskie, szwedzkie, norweskie, duńskie, fińskie, portugalskie, hebrajskie, polskie, greckie, czeskie, tureckie, węgierskie, islandzkie, chorwackie, francuskie, włoskie Dodatki: bezpośredni dostęp do scen, reportaż z planu, reklamówka kinowa, filmografie Parametry: kolor, 1.85:1 Gatunek: akcja, komedia, thriller
Tytuł: To już jest koniec Tytuł oryginalny: The World′s End Data premiery: 23 stycznia 2014 Rok produkcji: 2013 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 105 min Dźwięk (format): polski DD 5.1, angielski DD 5.1, czeski, węgierski Napisy: polskie, angielskie (dla niesłyszących), chorwackie, czeskie, hebrajskie, węgierskie, polskie, słoweńskie Parametry: 16:9, Anamorphic Widescreen - 2.35:1 Gatunek: akcja, komedia, SF
Tytuł: Gorączka złota Tytuł oryginalny: The Gold Rush Data premiery: 22 lutego 2008 Rok produkcji: 1925 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 96 min Gatunek: komedia, przygodowy
Tytuł: Robin Hood: Faceci w rajtuzach Tytuł oryginalny: Robin Hood: Men in Tights Data premiery: 1 stycznia 2000 Rok produkcji: 1993 Kraj produkcji: Francja, USA Czas trwania: 104 min Gatunek: komedia, musical, muzyczny, przygodowy
Tytuł: Oscar Data premiery: 11 października 1967 Rok produkcji: 1967 Kraj produkcji: Francja Czas trwania: 85 min Gatunek: komedia
Tytuł: Porachunki Tytuł oryginalny: Lock, Stock and Two Smoking Barrels Data premiery: 29 października 1999 Obsada: Jason Flemyng, Dexter Fletcher, Nick Moran, Jason Statham, Steven Mackintosh, Nicholas Rowe, Nick Marcq, Charles Forbes, Vinnie Jones, Frank Harper, Vas Blackwood, Sting, Alan Ford, Tim Maurice-JonesRok produkcji: 1998 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 105 min Gatunek: komedia, sensacja
Tytuł: Poza prawem Tytuł oryginalny: Down by Law Data premiery: 16 października 2004 Rok produkcji: 1986 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 107 min Gatunek: dramat, komedia
Tytuł: Jackass: Bezwstydny dziadek Tytuł oryginalny: Bad Grandpa Rok produkcji: 2013 Kraj produkcji: USA
Tytuł: Przyjęcie Tytuł oryginalny: The Party Data premiery: 1 stycznia 2004 Rok produkcji: 1968 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 99 min Dźwięk (format): angielski, niemiecki, francuski Napisy: polskie, angielskie Gatunek: komedia
Tytuł: Gamoń Tytuł oryginalny: Le corniaud Data premiery: 24 marca 1965 Rok produkcji: 1965 Kraj produkcji: Francja, Włochy Czas trwania: 111 min Gatunek: komedia
Tytuł: Różowa pantera: Strzał w ciemności Tytuł oryginalny: A Shot in the Dark Data premiery: 23 czerwca 1964 Rok produkcji: 1964 Kraj produkcji: USA, Wielka Brytania Czas trwania: 102 min Gatunek: komedia, kryminał
Tytuł: Miasteczko South Park Tytuł oryginalny: South Park: Bigger Longer & Uncut Data premiery: 3 marca 2000 Rok produkcji: 1999 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 81 min Gatunek: animacja, komedia
Tytuł: Żandarm z Sain-Tropez Tytuł oryginalny: Le gendarme de Saint-Tropez Rok produkcji: 1964 Kraj produkcji: Francja, Włochy Czas trwania: 94 min Dźwięk (format): DD 2.0 francuski, polski (lektor) Gatunek: komedia
Tytuł: Mania wielkości Tytuł oryginalny: La folie des grandeurs Data premiery: 1 stycznia 1997 Rok produkcji: 1971 Kraj produkcji: Francja, Hiszpania, Włochy Czas trwania: 108 min Dźwięk (format): Dolby Digital 2.0: francuski, polski lektor Napisy: polskie Dodatki: dostęp do scen Parametry: 1.85:1; 16:9 Gatunek: historyczny, komedia
Tytuł: Mój wujaszek Tytuł oryginalny: Mon oncle Data premiery: 10 maja 1958 Rok produkcji: 1958 Kraj produkcji: Francja, Włochy Czas trwania: 117 min Gatunek: komedia
Tytuł: Wielka włóczęga Tytuł oryginalny: La grande vadrouille Rok produkcji: 1966 Kraj produkcji: Francja, Wielka Brytania Czas trwania: 132 min Gatunek: komedia, wojenny
Tytuł: Spokojnie, to tylko awaria Tytuł oryginalny: Airplane II: The Sequel Data premiery: 1 stycznia 1983 Rok produkcji: 1982 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 81 min Dźwięk (format): Mono angielski, niemiecki Napisy: angielskie, angielskie dla niesłyszących, arabskie, bułgarskie, czeskie, duńskie, holenderskie, fińskie, niemieckie, węgierskie, islandzkie, norweskie, tureckie, polskie, rumuńskie, szwedzkie Parametry: 1.78:1 Gatunek: komedia, SF
Tytuł: Jeszcze wyżej Tytuł oryginalny: Safety Last! Data premiery: 1 kwietnia 1923 Rok produkcji: 1923 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 70 min Gatunek: komedia, melodramat, thriller
Tytuł: Dzień świstaka Tytuł oryginalny: Groundhog Day Data premiery: 1 stycznia 2005 Rok produkcji: 1993 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 97 min Dźwięk (format): angielski 5.1; polski 5.1 (lektor); węgirski 2.1 Napisy: angielskie, polskie, rumuńskie, węgierskie Dodatki: menu interaktywne, zwiastun filmowy, filmografie aktorów i reżysera Parametry: 1,85:1 Gatunek: dramat, fantasy, komedia, melodramat
Tytuł: Shrek Data premiery: 13 lipca 2001 Rok produkcji: 2001 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 95 min Gatunek: animacja, fantasy, komedia, przygodowy
Tytuł: Dwanaście prac Asterixa Tytuł oryginalny: Les douze travaux d’Astérix Data premiery: 1 stycznia 1992 Rok produkcji: 1976 Kraj produkcji: Francja Czas trwania: 82 min Dźwięk (format): angielski, polski Napisy: polskie Gatunek: akcja, animacja, fantasy, komedia, przygodowy
Tytuł: Drapieżne maleństwo Tytuł oryginalny: Bringing Up Baby Data premiery: 1 stycznia 1992 Rok produkcji: 1938 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 102 min Gatunek: komedia, melodramat
Tytuł: Wpadka Tytuł oryginalny: Knocked Up Data premiery: 5 października 2007 Obsada: Katherine Heigl, Seth Rogen, Leslie Mann, Paul Rudd, Jonah Hill, Jason Segel, Alan Tudyk, Martin Starr, Charlyne Yi, Iris Apatow, Maude Apatow, Harold Ramis, Kristen Wiig, Bill Hader, Ken Jeong, Craig Robinson, Adam Scott, Steve Carell, Jessica Alba, Andy Dick, James Franco, Ryan Seacrest, Loudon Wainwright IIIRok produkcji: 2007 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 129 min Gatunek: komedia
Tytuł: Powrót do przyszłości Tytuł oryginalny: Back to the Future Data premiery: 1986 Rok produkcji: 1985 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 116 min Gatunek: komedia, przygodowy, SF
Tytuł: Scott Pilgrim kontra świat Tytuł oryginalny: Scott Pilgrim vs. the World Obsada: Michael Cera, Mary Elizabeth Winstead, Alison Pill, Mark Webber, Johnny Simmons, Ellen Wong, Kieran Culkin, Anna Kendrick, Aubrey Plaza, Ben Lewis, Nelson Franklin, Kristina Pesic, Ingrid Haas, Chantelle Chung, Erik Knudsen, Abigail Chu, Satya Bhabha, Chris Evans, Don McKellar, Emily Kassie, Jung-Yul Kim, Brie Larson, Mae Whitman, Tennessee Thomas, Brandon Routh, Jason Schwartzman, John Patrick Amedori, Bill Hader, Clifton Collins Jr., Thomas JaneRok produkcji: 2010 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 112 min Gatunek: akcja, komedia, przygodowy
Tytuł: Młody Frankenstein Tytuł oryginalny: Young Frankenstein Data premiery: 1 stycznia 2001 Rok produkcji: 1974 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 101 min Dźwięk (format): stereo - angielski Napisy: polskie, czeskie, duńskie, hebrajskie, węgierskie, islandzkie, szwedzkie, norweskie, fińskie, portugalskie, angielskie dla niesłyszących Dodatki: bezpośredni dostęp do scen, sceny usunięte, komentarz Mela Brooks′a, 36 min. dokument o realizacji filmu - Making FrankenSense of Young Frankenstein ze scenami spoza kadru i wywiadami z aktorami i twórcami, zwiastuny i reklamówki TV Parametry: 16:9 Gatunek: komedia
Tytuł: W krzywym zwierciadle: Witaj Święty Mikołaju Tytuł oryginalny: National Lampoon’s: Christmas Vacation Data premiery: 1 stycznia 2006 Rok produkcji: 1989 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 93 min Dźwięk (format): Dolby Digital 2.0: angielska Napisy: angielskie, polskie, arabskie, czeskie, duńskie, fińskie, hebrajskie, węgierskie, norweskie, portugalskie Dodatki: menu interaktywne komentarz Randiego Wuaida i Beverly D′Angelo Parametry: 1.85:1 szerokoekranowy (16:9) anamorficzny Gatunek: komedia
Tytuł: Płonące siodła Tytuł oryginalny: Blazing Saddles Data premiery: 1 stycznia 1999 Rok produkcji: 1974 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 98 min Dźwięk (format): mono: angielski, hiszpański, niemiecki Napisy: polskie, angielskie, niemieckie, hiszpańskie, holenderskie, szwedzkie, norweskie, duńskie, fińskie, portugalskie, hebrajskie, greckie, czeskie, tureckie, węgierskie, islandzkie, chorwackie, francuskie, włoskie, angielskie i niemieckie oraz włoskie dla niesłyszących Dodatki: bezpośredni dostęp do scen, informacje o aktorach i produkcji, reklamówka kinowa Parametry: kolor, 16:9 Gatunek: komedia, western
Tytuł: Dzisiejsze czasy Tytuł oryginalny: Modern Times Data premiery: 5 lipca 2013 Rok produkcji: 1936 Czas trwania: 83 min Gatunek: komedia
Tytuł: Hot Fuzz: Ostre psy Tytuł oryginalny: Hot Fuzz Data premiery: 8 czerwca 2007 Obsada: Simon Pegg, Nick Frost, Martin Freeman, Bill Nighy, Stuart Wilson, Timothy Dalton, Jim Broadbent, Paddy Considine, Olivia Colman, Edward Woodward, Kenneth Cranham, David Bradley, Cate Blanchett, Steve Coogan, Peter JacksonRok produkcji: 2007 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 121 min Gatunek: komedia, sensacja, thriller
Tytuł: Blues Brothers Tytuł oryginalny: The Blues Brothers Rok produkcji: 1980 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 133 min Gatunek: akcja, komedia, musical, muzyczny
Tytuł: Hot Shots! Data premiery: 27 listopada 2013 Rok produkcji: 1991 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 85 min Dźwięk (format): angielski DTS-HD-MA 5.1, polski DD 2.0, francuski DTS 5.1, hiszpański DTS 2.0, niemiecki DTS 5.1, włoski DTS 2.0, japoński DTS 5.1, czeski DD 2.0, węgierski DD 2.0, tajski DD 1.0 Mono Napisy: angielskie dla niedosłyszących, polskie, hiszpańskie, francuskie, duńskie, holenderskie, fińskie, niemieckie, włoskie, japońskie, norweskie, portugalskie, szwedzkie, kantońskie, czeskie, greckie, hebrajskie, węgierskie, islandzkie, koreańskie, mandaryńskie, tajskie Dodatki: Reportaż: Jak powstaje ważny film, Zwiastun Parametry: 16x9 Gatunek: akcja, komedia, wojenny EAN: 5903570070396
Tytuł: Wysyp żywych trupów Tytuł oryginalny: Shaun of the Dead Data premiery: 29 października 2004 Rok produkcji: 2004 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 99 min Gatunek: groza / horror, komedia
Tytuł: A teraz coś z zupełnie innej beczki Tytuł oryginalny: And Now for Something Completely Different Data premiery: 9 czerwca 2009 Rok produkcji: 1971 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 84 min Dźwięk (format): DD l 2.0: angielski Napisy: polskie Gatunek: komedia
Tytuł: Śpioch Tytuł oryginalny: Sleeper Data premiery: 2010 Rok produkcji: 1973 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 89 min Dźwięk (format): angielski mono, polski mono, węgierski mono Napisy: polskie, greckie, hebrajskie, portugalskie, serbskie Parametry: 4:3 Gatunek: komedia, SF
Tytuł: Dyktator Tytuł oryginalny: The Great Dictator Data premiery: 15 lutego 2008 Rok produkcji: 1940 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 124 min Gatunek: komedia
Tytuł: Rybka zwana Wandą Tytuł oryginalny: A Fish Called Wanda Data premiery: 22 czerwca 2010 Rok produkcji: 1988 Kraj produkcji: USA, Wielka Brytania Czas trwania: 108 min Napisy: polskie i inne Parametry: 1.85:1 Gatunek: komedia
Tytuł: Ściśle tajne Tytuł oryginalny: Top Secret! Data premiery: 2008 Rok produkcji: 1984 Kraj produkcji: USA, Wielka Brytania Czas trwania: 86 min Dźwięk (format): Angielski 5.1, francuski mono, niemiecki mono, węgierski mono, hiszpański mono, włoski mono, czeski mono, komentarz surround Napisy: angielskie dla niedosłyszących, angielskie, francuskie, niemieckie, szwedzkie, duńskie, norweskie, fińskie, portugalskie, hebrajskie, greckie, chorwackie, arabskie, tureckie, polskie, włoskie, hiszpańskie, rumuńskie, czeskie, węgierskie, słoweńskie, holenderskie, napisy komentarza angielskie, francuskie, niemieckie Gatunek: komedia, przygodowy
Tytuł: Naga broń: Z akt Wydziału Specjalnego Tytuł oryginalny: Naked Gun Data premiery: 1 stycznia 2001 Rok produkcji: 1956 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 81 min Dźwięk (format): angielski 5.1, niemiecki mono, komentarze mono Napisy: angielskie, angielskie dla niedosłyszących, arabskie, duńskie, holenderskie, fińskie, niemieckie, węgierskie, islandzkie, norweskie, polskie, szwedzkie, tureckie Dodatki: Zwiastun kinowy, Komentarz grupowy Davida Zuckera (reżyser, scenarzysta), Roberta Weissa producent), Petera Tildena (prowadzący) Parametry: 16x9 Gatunek: western
Tytuł: Czy leci z nami pilot? Tytuł oryginalny: Airplane! Rok produkcji: 1980 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 84 min Dźwięk (format): DD 5.1 angielski Napisy: polskie, angielskie, angielskie dla niedosłyszących, arabskie, bułgarskie, chorwackie, czeskie, duńskie, holenderskie, fińskie, hebrajskie, islandzkie, norweskie, portugalskie, rumuńskie, szwedzkie Dodatki: Dwa zwiastuny kinowe, wywiady z aktorami i twórcami filmu Parametry: 1.78:1 Gatunek: komedia
Tytuł: Dzień na wyścigach Tytuł oryginalny: A Day at the Races Rok produkcji: 1937 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 111 min Gatunek: komedia, sportowy
Tytuł: Supersamiec Tytuł oryginalny: Superbad Data premiery: 2 listopada 2007 Obsada: Jonah Hill, Michael Cera, Christopher Mintz-Plasse, Bill Hader, Seth Rogen, Martha MacIsaac, Emma Stone, Aviva, Stacy Edwards, Mark Rogen, David Krumholtz, Aurora Snow, Jenna HazeRok produkcji: 2007 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 114 min Gatunek: komedia
Tytuł: Noc w operze Tytuł oryginalny: A Night at the Opera Data premiery: 10 stycznia 2004 Rok produkcji: 1935 Kraj produkcji: USA Czas trwania: 80 min Dźwięk (format): Mono: niemiecki, hiszpański, angielski Napisy: włoskie, węgierskie, tureckie, szwedzkie, portugalskie, polskie, niemieckie, hiszpańskie, hebrajskie, greckie, francuskie, fińskie, duńskie, czeskie, angielskie Dodatki: zwiastun filmowy, komentarz Komentarz Leonarda Martina; film dokumentalny "Marxizm"; 2 archiwalne krótkometrażówki Parametry: 1.37:1 /Pełnoekranowy (4:3)/ Anamorficzny Gatunek: komedia, musical, muzyczny
Tytuł: Sens życia według Monty Pythona Tytuł oryginalny: The Meaning of Life Data premiery: 1 stycznia 2000 Rok produkcji: 1983 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 107 min Gatunek: komedia, musical, muzyczny
Tytuł: Miłość i śmierć Tytuł oryginalny: Love and Death Data premiery: 15 września 2008 Rok produkcji: 1975 Kraj produkcji: Francja, USA Czas trwania: 78 min Dźwięk (format): angielski mono, polski mono, węgierski mono Napisy: polskie, greckie, hebrajskie, węgierskie, portugalskie, rumuńskie, serbskie Parametry: 16:9 Gatunek: komedia, wojenny
Tytuł: Monty Python i Świety Graal Tytuł oryginalny: Monty Python and the Holy Grail Rok produkcji: 1975 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 91 min Gatunek: fantasy, komedia, przygodowy
Tytuł: Żywot Briana Tytuł oryginalny: Life of Brian Data premiery: 28 maja 2004 Rok produkcji: 1979 Kraj produkcji: Wielka Brytania Czas trwania: 94 min Gatunek: komedia |