„Dziewczynka z kotem” (w oryginale „Incompressa” – „Niezrozumiana”, co lepiej koresponduje z treścią filmu) okazała się jednym z milszych zaskoczeń tegorocznego festiwalu T-Mobile Nowe Horyzonty. Drugi pełnometrażowy film Asii Argento nie jest może kinem wybitnym, ale poruszającym.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Asia Argento miłośnikom kina znana jest od dawna – w pierwszej kolejności co prawda jako córka reżysera i scenarzysty, słynnego włoskiego twórcy kina grozy Dario Argento, w drugiej jako aktorka, pojawiająca się na ekranie już od dziewiątego roku życia. Do osiągnięcia pełnoletności zagrała już w dziewięciu filmach, co nie powinno dziwić, gdyż często aktorzy młodociani obsadzani są dzięki rodzinnym koneksjom. Argento kontynuowała aktorską karierę w dorosłym życiu, z jednej strony często grywając osoby o niestabilnej osobowości, z drugiej udzielając się w kinie rozrywkowym klasy „B” – thrillerach, horrorach, filmy fantasy, nierzadko też prezentując się tamże w niekompletnym stroju. Jak się jednak okazało, ambicje młodej Argento były jednak szersze – tyczyły również reżyserii. Już w 1994 nakręciła swą pierwszą krótkometrażówkę, w 1998 dokument, w 2000 pierwszą pełnometrażową fabułę – „Scarlett Diva”. Nie były to filmy najlepiej przyjęte, tym bardziej zaskakuje „Dziewczynka z kotem”, dzieło dojrzalsze i pewne braki nadrabiające emocjonalną siłą. Głowna bohaterka filmu Aria jest córką pary włoskich artystów – narcystycznego aktora i histerycznej pianistki. Rodzice Arii są zdemoralizowanymi, pełnymi dziwactw, niezdolnymi do miłości przegranymi – mimo pozornych sukcesów zawodowych – ludźmi (ojciec jest kuriozalny w swej wierze w zabobony, matka w odrzucaniu swego wieku i chęci spędzania życia na szalonej zabawie). Oboje mają już córki z wcześniejszych związków, z którymi Aria niespecjalnie się dogaduje (przyrodnie siostry – zwłaszcza ta od strony ojca – wydają się nieodrodnymi dziećmi swych rodziców). Dom wypełniają kłótnie i awantury, rodzice są w trakcie rozwodu. Każde z nich skoncentrowane w ogromnym stopniu jest na sobie, nie dostrzegając bądź ignorując potrzeby dziecka, które doświadcza coraz to różnych rozczarowań i upokorzeń. Aria jest dziewczynką utalentowaną, odnoszącą sukcesy w szkole, jednakże tam również – ze względu na swe celebryckie pochodzenie – nie jest dobrze przez rówieśników traktowana. Ma co prawda bliską przyjaciółkę i znalezionego kota, którzy stają się dla niej na jakiś czas oparciem, ale nie mogą zrównoważyć nieszczęścia dziecka, które pragnie przede wszystkim spokoju, miłości i zainteresowania ze strony rodziców – co nigdy nie będzie jej dane. A i przyjaźń nie trwa wiecznie… Opowieść o nieszczęśliwym dzieciństwie Arii jest nieskomplikowana, przewidywalna i momentami nieco przerysowana, ale przejmująca, w dużej mierze dzięki znakomitej grze młodziutkiej Giulii Salerno w roli Arii, a także dzięki pomysłowości scenarzystki i reżyserki, która z inwencją przedstawia kolejne sceny małych wzlotów i większych upokorzeń głównej bohaterki, łącząc prawdziwy dramat z drobnymi akcentami nadziei i humoru. Szczery, silnie emocjonalny ton filmu wynika prawdopodobnie z faktu, że Asia Argento w gruncie rzeczy opowiada o własnym dzieciństwie i choć sama odżegnywała się od takiej interpretacji, z pewnością kręcąc film przewidywała taki jego odbiór. I chyba nie ma przypadku w tym, że główna bohaterka tak jak sama Argento jest córką dwojga artystów, ma przyrodnie rodzeństwo ze wcześniejszych związków swych rodziców, a jej imię od imienia reżyserki różni się tylko jedną literką. Sama Asia wspominała zresztą swe dzieciństwo jako okres niezbyt szczęśliwy, mówiła, że ma poczucie, iż jej ojciec sprowadził ją na świat tylko po to, by mieć nową aktorkę do swych filmów. I nawet jeśli dzieciństwo Asii nie było tak okropne jak Arii, to z pewnością wiele z niego udało się do filmu przenieść, co czyni też z „Dziewczynki z kotem” dzieło rozliczające się z przeszłością i dla reżyserki mające zapewne znaczenie terapeutyczne.
Tytuł: Dziewczynka z kotem Tytuł oryginalny: Incompresa Data premiery: 5 grudnia 2014 Rok produkcji: 2014 Kraj produkcji: Francja, Włochy Czas trwania: 110 min Gatunek: dramat Ekstrakt: 70% |