powrót; do indeksunastwpna strona

nr 5 (CXLVII)
lipiec 2015

Opowiedz mi swój sen
Jonathan Carroll ‹Ucząc psa czytać›
„Ucząc psa czytać” to – muzycznie rzecz ujmując – etiuda o sennym marzeniu, oniryczna wariacja na wszystkie ulubione przez Carrolla tematy. Krótka miniaturka, którą gra się na bis, żeby zadowolić słuchaczy. Miło, że autor pamięta o swoich czytelnikach, ale to krótkie opowiadanie może pozostawić niedosyt.
ZawartoB;k ekstraktu: 60%
‹Ucząc psa czytać›
‹Ucząc psa czytać›
Wyobraźmy sobie życie w świecie, w którym spełniają się wszystkie marzenia… Taki los spotkał Tony’ego Areala, pracownika biurowego na tyle przeciętnego, że autor nie chce nam zdradzić, czym się zajmuje. Niespodziewanie dla siebie otrzymał coś, co zawsze chciał mieć. I nie było to pomyłką ani przypadkiem. To nie koniec. Kobieta, która dotąd nie odwzajemniała jego zainteresowania, nagle zwróciła na niego uwagę.
Może warto zastanowić się nad naturą naszych snów, sugeruje Jonathan Carroll? Sny i życie są do siebie podobne: „nigdy nie masz całkowitej kontroli nad własnym życiem i marzeniami sennymi”. Wszystkim rządzi przypadek, zewnętrzne czynniki oraz coś, co trudno nazwać – i co pisarz próbuje tutaj zgłębić.
Carroll ma talent do snucia ciekawych, niebanalnych opowieści, co udowodnił już zresztą wiele razy w innych książkach. W opowiadaniu „Ucząc psa czytać” powracają znane, często poruszane przez niego tematy: miłość i niespełnienie, śmierć i życie po życiu. Wszystko, splecione w surrealistyczny kolaż, dotyka nieznanego, trudnego do uchwycenia wymiaru. Marzenia senne przenikają się z rzeczywistością, a doświadczenia bohaterów – tak znajome – budzą emocje. Miłośnicy prozy Carrolla dostrzegą znane z innych utworów motywy: psy i ludzkie twarze, zacieranie się granicy między życiem a śmiercią.
W moim odczuciu, czegoś jednak w tym opowiadaniu brakuje. Może swoistej finezji, lekkości, która była znakiem firmowym autora w jego wcześniejszych utworach? Tego jedynego w swoim rodzaju nieuchwytnego „przymrużenia oka”, co dodawało prozie subtelnego poczucia humoru? Sen, który jest opowiedziany w „Ucząc psa czytać”, rozpoczyna się obiecująco, ale później staje się przyciężkawy, a nawet nieco nudnawy. Są stwierdzenia trącące banałem, jak na przykład: „W każdym związku – na początku, w połowie czy pod koniec – następuje taka chwila, w której wszystko zależy od jednego słowa albo zdania”.
Ale nie powinno to przesłaniać zalet prozy Carrolla. „Ucząc psa czytać” to miłe interludium, które pomoże się oderwać od rzeczywistości i pomyśleć o innych wymiarach życia. Opowiadanie jest jak najbardziej warte przeczytania. Przede wszystkim – żeby odświeżyć znajomość z Jonathanem Carrollem w oczekiwaniu na jego nowe książki.



Tytuł: Ucząc psa czytać
Tytuł oryginalny: Teaching the Dog to Read
Data wydania: 21 kwietnia 2015
Przekład: Jacek Wietecki
Wydawca: Rebis
ISBN: 978-83-7818-732-5
Format: 98s. 128×197mm; oprawa twarda
Cena: 24,90
Gatunek: fantastyka, obyczajowa
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Selkar.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w
:
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

45
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.