powrót; do indeksunastwpna strona

nr 3 (CLXV)
kwiecień 2017

Być jak Robert Langdon
Marek Bukowski, Maciej Dancewicz ‹Najdłuższa noc›
Wydanie „Najdłuższej nocy” towarzyszy emisji telewizyjnego serialu „Belle Epoque”, co na pewno ucieszy widzów. Kraków ponownie staje się stolicą – tym razem seryjnych zbrodni.
ZawartoB;k ekstraktu: 60%
‹Najdłuższa noc›
‹Najdłuższa noc›
Moda na kryminały retro nie mija, ten literacki gatunek ma wielu zwolenników i ma się bardzo dobrze. Oprócz wątku kryminalnego zawsze możemy liczyć na ciekawe historyczne retrospekcje, interesującą otoczkę obyczajową i odtworzoną atmosferę przeszłości.
I właśnie to autorom w „Najdłuższej nocy” udało się najbardziej. Kraków Anno Domini 1905 jest miastem szanowanych obywateli, profesorów, lekarzy, bankierów. Ale też miejscem „z dreszczykiem”, gdzie w świetle gazowych latarni (klimatyczna pierwsza scena powieści) toczy się nocne życie postaci z półświatka. Nie brakuje tu ciekawych szczegółów dotyczących tego, jak dawniej bywało w ówczesnym C.K. Krakowie, za czasów cesarza Franciszka Józefa. Autorzy próbowali tez nakreślić stan ówczesnych umysłów – myślę tu o modnej wtedy, a skompromitowanej na szczęście frenologii. Szkoda tylko, że tej atmosferze przeszłości towarzyszy zbyt współczesny język dialogów.
Najwięcej miejsca autorzy poświęcają Janowi Edigey-Koryckiemu. To młody człowiek z dobrej rodziny, ale skomplikowanym życiem uczuciowym. Po spektakularnej porażce i skandalu wyjeżdża niespodziewanie z Krakowa. Poznajemy go, gdy jest marynarzem na statku i objeżdża egzotyczne kraje. Do domu, po kilku latach, przywoła go śmierć matki. Przeszłość pozostawiła w nim bolesną zadrę. Po powrocie trudno mu też poprawnie ułożyć relacje z ojcem.
Jednocześnie w Krakowie dochodzi do serii tajemniczych zabójstw. Autorzy nie chcą pozostawić wątpliwości, że to na pewno powieść kryminalna – dlatego każde kolejne zwłoki wystawione są na stół sekcyjny u lekarza sądowego Skarżyńskiego, a ich wygląd i zapach opisane są nader dokładnie. Tyle, że poza tym nic „kryminalnego” specjalnie się tu nie dzieje. Komisarz policji Jelinek miota się na wszystkie strony, żeby wykryć sprawcę, ale w gruncie rzeczy robi niewiele. Skarżyński ma utalentowaną siostrę Weronikę, która pracuje razem z nim jako chemik w sądowej kostnicy. Kobieta, obdarzona dużą dozą zdrowego rozsądku, jest młodszym wcieleniem Marii Skłodowskiej-Curie.
Im dalej zagłębiałam się w lekturę „Najdłuższej nocy”, tym bardziej towarzyszyło mi poczucie, że – paradoksalnie – książka byłaby o niebo lepsza, gdyby wykreślić z niej kryminalny wątek. Zakończenie utwierdziło mnie w tym przekonaniu, że to właściwie nie tyle książka kryminalna, ile powieść stylizowana na kryminał retro. Szczerze mówiąc, mało to wszystko przekonujące, a już najmniej – samo uzasadnienie i wyjaśnienia na zakończenie. Zbrodniami zajął się ze względów osobistych Edigey-Korycki i to oczywiście on, jak na głównego bohatera przystało, wpadł na trop mordercy. Jakże mu wszystko sprzyjało i element po elemencie wpasowywało się jak części układanki! Sam Robert Langdon by się nie powstydził! Rzeczywiście, chwilami jest tu jak w powieściach Dana Browna, tyle, że z punktu widzenia czytelnika, wszystko wygląda na szyte jakże grubymi nićmi i w sumie naiwne.
Autorzy nie ustrzegli się wyświechtanych powieściowych klisz: jak Rosjanie, to oczywiście piją na umór. Kolorowa dziewczyna, którą Edigey-Korycki spotyka na Madagaskarze, obowiązkowo jest chętna, uległa i biegła – wiadomo w czym. Panie, które podziwiają odwagę pewnego młodego studenta oczywiście „uwielbiają nagradzać bohaterów” (nie ma wątpliwości, w jaki sposób). Przy okazji, warto też zadbać o precyzyjne wyliczenie czasu: gdy bohaterowie są w teatrze wieczorem 5 kwietnia i jest to środa, to opisywana dalej Niedziela Palmowa przypada nie piętnastego, jak napisano, ale szesnastego kwietnia.
Kto lubi serial „Belle Epoque”, z pewnością chętnie sięgnie po „Najdłuższą noc”, żeby sprawdzić, ile wspólnego z serialem ma ta książka. Lektura przyniesie rozrywkę i pozwoli oderwać się od rzeczywistości, tu się nie rozczarujemy. Ale jeżeli czytamy kryminalne powieści, żeby poćwiczyć się w kojarzeniu faktów, zgadywaniu i stawianiu hipotez, „Najdłuższa noc” niespecjalnie się do tego nadaje.



Tytuł: Najdłuższa noc
Data wydania: 1 lutego 2017
Wydawca: Muza
ISBN: 978-83-287-0530-2
Format: 384s. 130×205mm
Cena: 39,90
Gatunek: historyczna, kryminał / sensacja
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Selkar.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w: Matras.pl
Wyszukaj w
:
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

50
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.