powrót; do indeksunastwpna strona

nr 3 (CLXV)
kwiecień 2017

W nieznanym świecie
Siri Pettersen ‹Zgnilizna›
Siri Pettersen kolejny raz zabiera nas do świata Ym. Czy „Zgnilizna” utrzymała poziom poprzedniej książki, a może okazała się lepsza? Czas poznać dalsze losy Hirki.
ZawartoB;k ekstraktu: 60%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Zgnilizna” to drugi tom trylogii „Krucze Pierścienie” autorstwa norweskiej pisarki Siri Pettersen. Pierwszy tom, „Dzieci Odyna”, stanowił debiut autorki, który pozytywnie zaskoczył czytelników fabułą oraz fantastycznie wykreowanym światem w swojej kulturze i religii, nawiązującym do mitologii nordyckiej. Pettersen zabiera nas do jedenastu krain Ym, by śledzić losy Rime oraz przenosi do nowego świata, w którym znalazła się Hirka po przejściu przez Krucze Pierścienie.
W poprzednim tomie dowiedzieliśmy się, że Hirka jest odmienna niż wszyscy mieszkańcy Ym, bowiem nie jest Ætlingiem, lecz człowiekiem. Podczas swojego Rytuału – ceremonii, którą przechodzą wszyscy młodzi Ætlingowie – okazuje się, że nie jest w stanie czerpać Evny, energii wypełniającej świat. Powoduje to chaos oraz uwięzienie Hirki, ponieważ pozbawieni tej zdolności są jedynie najwięksi wrogowie Ym, zwani Ślepymi. Wiele sił rządzących jedenastoma krainami zaczyna walczyć o Hirkę. Dziewczyna, zmuszona do nieustannej ucieczki, stara się przeżyć i dzięki wsparciu Rime zyskuje potężnych sojuszników.
Dochodzi do obalenia Rady, okazuje się, że Widzący – bóg Ætlingów – nie istnieje. W Ym zaczyna panować chaos. Rime przejmuje rolę Powiernika Kruka i na nowo próbuje sformować Radę. Wszystko wskazuje na to, że Hirka jest kluczem do Kruczych Pierścieni. Dzięki swojej krwi jest w stanie przenosić się do innych światów, lecz jednocześnie dopóki żyje w Ym, do krain mogą przybywać Ślepi. Dziewczyna decyduje się na opuszczenie swojego ukochanego Rime i przejście przez Krucze Pierścienie do innego świata.
„Zgnilizna” stanowi kontynuację „Dzieci Odyna”. Akcja książki toczy się dwutorowo. Śledzimy losy Rime, który pozostał w Ym, oraz Hirki, która znalazła się w nowym świecie – współczesnym Yorku. Losy Powiernika Kruka zostały opisane w mniejszym stopniu i osoby liczące na szersze rozwinięcie wątku tej postaci mogą być bardzo rozczarowane.
Autorka powieści bardzo zaryzykowała, ponieważ książka, której akcja ma miejsce w różnych czasach, nie zawsze przypadnie do gustu czytelnikom przyzwyczajonym do konwencji pierwszego tomu. Dodatkowo fabuła skręca i zaczyna zmierzać w niespodziewaną dla czytelnika stronę. Historia Hirki to w większości operowanie znanymi do bólu schematami oraz nawiązywanie do legend w sposób tak oczywisty, że osoba z nimi zaznajomiona nie będzie wcale zaskoczona dalszym rozwojem akcji. Zaletą jest niewątpliwie język, jakim posługuje się autorka, dzięki niemu czytanie jest naprawdę przyjemne i pomijając niektóre braki fabularne oraz bardzo wolno rozwijającą się akcję, książka w pewien sposób się broni.
Bohaterowie powieści przechodzą przemianę, nie zawsze dobrą, lecz na pewno zauważalną. Hirka w nowym świecie musi zacząć wszystko od nowa. Niestety, autorka nieco przesadziła i tempo, w jakim dziewczyna uczy się języka oraz reguł rządzących światem, jest stanowczo za szybkie. Dodatkowo nastolatka z Ym otrzymuje pomoc od osób żyjących we współczesnym świecie, jednocześnie nie przyciągając aż tak wielkiej uwagi wszelkich służb. Ksiądz, który ją przygarnia, przez wiele tygodni nie informuje nikogo, że w jego kościele mieszka dziewczyna, która nie mówi żadnym znanym językiem, nie ma dokumentów i jest ubrana niczym wieśniaczka ze średniowiecza.
Nie lepiej jest w przypadku Rime, który po wywołaniu chaosu w Ym oraz częściowym zniszczeniu Rady nie podejmuje żadnych konkretnych kroków, które miałaby prowadzić do opanowania sytuacji. Zamiast tego większość swojego czasu poświęca na poszukiwanie informacji o Kruczych Pierścieniach i myślenie, jak podążyć za Hirką. Teoretycznie wytłumaczeniem może być młody wiek bohatera oraz jego gorące uczucie do dziewczyny, jednak jego sposób postępowania przypomina chaotyczne miotanie się w złości.
Pojawiają się nowi bohaterowie, ale w przypadku niektórych nawet podanie imienia zdradziłoby znaczną część fabuły. Warty uwagi jest Stefan, który jest kimś na kształt łowcy nadludzi. Niestety, zachowanie mężczyzny wydaje się niespójne i nielogiczne, mimo że autorka wielokrotnie próbuje tłumaczyć jego działania narracją. Porównując „Dzieci Odyna” oraz „Zgniliznę”, można dojść do wniosku, że kreacja bohaterów była o wiele lepsza w pierwszym tomie trylogii.
Wrażenia po przeczytaniu drugiego tomu są raczej pozytywne, aczkolwiek książka pozostawia pewien niedosyt. Pomimo spadku jakości fabuły w stosunku do „Dzieci Odyna” „Zgnilizna” jest warta przeczytania, ponieważ trzeci tom trylogii zapowiada się naprawdę bardzo dobrze, a nie sposób po niego sięgnąć bez poznania tajemnic ujawnionych w części drugiej.



Tytuł: Zgnilizna
Tytuł oryginalny: Rata
Data wydania: 16 sierpnia 2016
Wydawca: Rebis
ISBN: 978-83-8062-028-5
Format: 528s. 135×215mm
Cena: 35,90
Gatunek: dla dzieci i młodzieży, fantastyka
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w: Matras.pl
Wyszukaj w
:
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

32
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.