W „Niepełni” znajdziemy intrygującą historię (a właściwie nawet kilka), od której naprawdę trudno nam się oderwać. Anna Kańtoch umiejętnie wykorzystując szkatułkową konstrukcję fabuły stworzyła tutaj bowiem niezwykłą opowieść, która powinna przypaść do gustu w szczególności wielbicielom realizmu magicznego.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Kluczowym miejscem w „Niepełni” jest pewien położony nieco na uboczu biały dom. To właśnie tam rozpoczyna się cała historia, a później przecinają się drogi niemal wszystkich bohaterów. Już na początku dowiadujemy się, że wydarzyło się tam coś strasznego, prawdopodobnie ktoś umarł, ale narrator (będący być może sprawcą) na razie nie zdradza nam właściwie niewiele poza tym, że na miejsce przybyła policja i zabrała go na miejscowy posterunek. Szybko się okazuje, że nie możemy liczyć na natychmiastowe odtworzenie przebiegu wcześniejszych wydarzeń, bo w następnym rozdziale śledzimy opowieść z zupełnie innymi bohaterami. Jakby tego było mało, to również ta historia wkrótce zostaje porzucona na rzecz kolejnej, a taka szkatułkowa konstrukcja fabuły obowiązuje w całej książce. Oczywiście w pewnym momencie poszczególne opowieści zazębiają się ze sobą, ale nie oznacza to wcale, że możemy jednoznacznie zinterpretować sens przedstawionej tutaj historii. Nie chodzi nawet o to, że Anna Kańtoch przygotowała dla czytelników w „Niepełni” naprawdę sporo zagadek oraz błędnych tropów. W pewnym momencie możemy się bowiem przekonać, że nie należy traktować niektórych przedstawionych wydarzeń jako pewników, gdyż każda kolejna opowieść może zupełnie zmienić ich obraz. Okazuje się, że w tym powieściowym świecie nawet śmierć nie jest czymś do końca ostatecznym… Trzeba przyznać, że Anna Kańtoch naprawdę świetnie buduje w powieści nastrój tajemniczości, a jednocześnie pozostawia czytelnikom dużą dowolność w sposobie interpretacji fabuły. Autorka potrafiła też sprawić, że mocno emocjonalnie angażujemy się, kiedy śledzimy perypetie pojawiających się tutaj postaci, a liczne zwroty akcji powodują, że niejednokrotnie zostajemy zbici z pantałyku. Niewątpliwą zaletą „Niepełni” jest to, że w trakcie lektury z pewnością nie należy polegać na czytelniczych przyzwyczajeniach. Nie jest to wszak ani realistyczna powieść współczesna, ani kryminał czy fantastyka. Cóż z tego choćby, że nie brakuje tutaj trupów, skoro tak naprawdę nie jest istotne wykrycie sprawcy, a nawet tożsamość ofiary może budzić wątpliwości! Jeżeli dodamy do tego niepewność co do chronologii wydarzeń oraz rzucające się w oczy zaburzenia związku przyczynowo-skutkowego, to oczywiste jest, że otwierają się przed nami różne możliwości interpretacyjne. Nie da się jednak ukryć, że niezależnie od tego, na którą z nich się zdecydujemy, to po skończonej lekturze pojawia się jednak lekkie uczucie niedosytu, bo „Niepełnia” swym początkiem rozbudza nasz apetyt, a mimo wszystko nie ma tej siły oddziaływania co doskonałe „ Czarne”.
Tytuł: Niepełnia Data wydania: 29 września 2017 ISBN: 978-83-64384-70-7 Format: 232s. 135×205mm; oprawa twarda Cena: 39,– Ekstrakt: 70% |