Całkiem nieoczekiwanie wydawnictwo DeAgostini wprowadziło na rynek nową kolekcjonerską serię. Portfele fanów „Gwiezdnych Wojen” nie będą miały lekko, albowiem Kolekcja Komiksów Star Wars zapowiada się nad wyraz interesująco.  |  | ‹Kolekcja komiksów Star Wars #1: Klasyczne opowieści #1›
|
Chyba jeszcze nigdy rynek komiksowy w Polsce nie miał się tak dobrze jak teraz. Za ich wydawanie zabierają się nie tylko ci, którzy robią to od dawna, ale także nowi gracze, a także ci, dla których jest to jeden z wielu przejawów działalności. Do tych ostatnich niewątpliwie należy Hachette, które obok budowania własnego ORP „Błyskawica”, zbierania kolorowanek i monet, ma już w ofercie dwa cykle poświęcone komiksom Marvela: Wielką Kolekcję Komiksów Marvela i Kolekcję Superbohaterowie Marvela. Z nowym rokiem dołącza do niego DeAgostini z „Gwiezdnymi Wojnami”. Na początek otrzymujemy najstarsze marvelowskie podejścia do tematu świata wykreowanego przez Geroge′a Lucasa. Dom Pomysłów dość szybko wyczuł potencjał drzemiący w jego filmie i już w 1977 roku czytelnicy mieli możliwość zapoznania się z pierwszymi komiksami powstałymi na jego kanwie. Przez pierwsze dwanaście tomów Kolekcji będziemy więc mogli śledzić te pierwsze próby rozwinięcia uniwersum, dziś opatrzone wspólnym szyldem „Classic”. Numer pilotujący serię zawiera zeszyty od 1 do 11 i praktycznie do połowy stanowi adaptację „Nowej nadziei”. Za jej przełożenie na język obrazkowy odpowiada Roy Thomas, który postarał się, by całość dość wiernie trzymała się pierwotnego scenariusza. Do tego stopnia, że sięgnął nawet po ostatecznie usuniętą z pierwowzoru scenę spotkania Hana Solo z Jabbą (powróciła ona dopiero w odświeżonej wersji, ale została podrasowana komputerowo, by pasowała do wizerunku słynnego robala – przemytnika, jaki poznaliśmy w „Powrocie Jedi”). Nie jest to może wielka lektura, ale bardzo przyjemnie ją się czyta. Wielkim plusem jest plastyczne zaprezentowanie ataku na Gwiazdę Śmierci, której poświęcony jest cały rozdział. Wydawać by się mogło, że nie da się tego opowiedzieć w równie emocjonujący sposób co na ekranie, a jednak jest nieźle. W tym miejscu należą się brawa zarówno dla Thomasa, jak i rysownika Howarda Chaykina, który klimatycznie oddał futurystyczny wizerunek stacji bojowej, a rajdy x-wingów uchwycił w bardzo dynamiczny sposób. Niestety jeśli chodzi o jego pozostała pracę, można do niej mieć sporo zastrzeżeń. Nie da się ukryć, że czytelnik musi być przygotowanym na archaiczną stronę wizualną całości, ale w sumie trudno robić z tego zarzut komiksowi, który ma czterdzieści lat. Już bardziej można narzekać na to, że o ile rysownik całkiem nieźle radzi sobie ze wspomnianą kosmiczną scenerią i robotami, to niezbyt wychodzą mu postacie ludzkie. Gdyby nie strój ciężko byłoby odróżnić Hana Solo od Luke′a. Księżniczka Leia również nie jest tak powabna, jak na filmie. Druga połowa komiksu niestety pokazuje także że Chaykin nie ma zmysłu do tworzenia efektownych i ciekawych przedstawicieli innych ras. Kiedy po prostu przerysowuje te, które poznaliśmy w kinie, nie ma z tym problemu, natomiast jak musi sam jakieś stworzyć, sprawiają wrażenie, jakby pochodziły z innej bajki (czyli bardziej pasowały do pstrokatego „Mrocznego widma” niż mrocznego „Imperium kontratakuje”). Generalnie kontynuacja losów bohaterów „Gwiezdnych wojen” stanowi dość ciekawy przypadek pomieszania z poplątaniem. Po ocaleniu Rebelii nasi bohaterowie rozjeżdżają się w różne strony i głównie śledzimy losy Hana Solo oraz Chewbaccki. By uciec przed siepaczami Jabby, udają się na rubieże kosmosu (nie, nie na Tatooine) i trafiają w istny świat dzikiego zachodu. O tyle, o ile pierwsza opowieść, polegająca na przetransportowaniu ciała pewnego cyborga nosi znamiona oryginalności, to później scenariusz zamienia się w kalkę „Siedmiu wspaniałych”. Han dostaje propozycję uratowania pewnej wioski przed zbirem, który z wyglądu przypomina Stana Lee z lat 70. i aby tego dokonać werbuje zbieraninę outsiderów (na przykład Don Kichota z mieczem świetlnym). A jednak pomimo tego, że w zasadzie cały czas twórcy bazują na kliszach (najpierw oficjalnie, później już mniej) całość całkiem przyjemnie się czyta. Zwłaszcza jak wyobrazi się sobie, że tym niezbyt precyzyjnie odzwierciedlonym Hanem Solo jest Harrison Ford, to uczucie spełnienia gwarantowane. Przyznam, że w dawnych czasach pirackich kaset VHS, kiedy to udało mi się zdobyć własną kopię VI epizodu sagi (z odręcznie nabazgranym tytułem „Powrót Dże-Daj”), za komiks taki jak pierwszy tom KSW dałbym się pokroić. Teraz już mniej, ale jego lektura wciąż potrafi wywołać uśmiech radości.
Tytuł: Kolekcja komiksów Star Wars #1: Klasyczne opowieści #1 Data wydania: 3 stycznia 2018 Cena: 14,99 Gatunek: SF Ekstrakt: 70% |