powrót; do indeksunastwpna strona

nr 1 (CLXXIII)
styczeń-luty 2018

Uśmiech, proszę!
Ulrich Seidl ‹Safari›
„Safari” to kolejny po „Raju: miłości” prowokacyjny film Ulricha Seidla z nieoczywistym kolonializmem w tle. I dużo bardziej wstrząsający.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Znów chodzi o egzotyczną przygodę, choć tym razem wątpliwymi bohaterami są nie podstarzałe seksturystki, lecz zróżnicowani wiekowo burżuje mordujący dzikie zwierzęta dla sportu i niezdrowej podniety.
Reżyser zabiera nas na ranczo myśliwskie prowadzone na Czarnym Lądzie przez Austriaka, który oferuje swoim rodakom i innych europejskim klientom ekskluzywne wczasy z polowaniami na antylopy, zebry czy żyrafy jako główną atrakcją.
Seidl swoim zwyczajem ani na jotę nie angażuje się emocjonalnie w wydarzenia na ekranie, po prostu włącza kamerę i daje widzowi doświadczyć polowania z punktu widzenia łowcy. Pozornie prosty pamflet na myśliwych wychodzi jednak poza standardowe przesłanki o zezwierzęceniu i ludzkich bestiach, działa na wielu uniwersalnych poziomach.
Autor zmusza nas na przykład do zastanowienia się nad racjonalizacją zabijania jako takiego. Argumenty jego bohaterów są bardzo różne. „Nie muszę się usprawiedliwiać. Dlaczego miałbym to robić? Niby z jakiego powodu? Nie jest to zakazane. Prawo tego nie zabrania. Dlaczego miałbym się tłumaczyć z tego, że czasem zabiję zwierzę?”, szczerze dziwi się właściciel biznesu. Z kolei jego klientela dorabia sobie do usankcjonowanego prawnie procederu teorie natury etycznej. Młodzi myśliwi twierdzą, że polowanie jest formą pomocy zwierzętom, szczególnie tym starym i schorowanym, w racjonalnym rozprzestrzenianiu się i rozmnażaniu.
Film poddaje pod refleksję także rolę języka jako narzędzia samorozgrzeszania. „Nie mówię »zabić«, tylko »położyć«, to brzmi ładniej”, oznajmia dystyngowana kobieta w średnim wieku. Zwierzę to po prostu „sztuka”, krew – „farba”. To oczywiście ponadnarodowy slang branżowy, znany nam także z polskiego podwórka, gdzie szczególnie ostatnio łowczy są na cenzurowanym. Tyle że zachowania postaci udokumentowanych w „Safari” potrafią zaszokować nawet na tle najbardziej krytycznego przekazu medialnego o rytuałach malowania twarzy krwią zastrzelonego zwierzęcia i tym podobnych ekscesach.
W dokumencie Seidla obserwujemy bowiem nie pojedynczych myśliwych, stereotypowych wąsaczy z koła łowieckiego, ale całe rodziny, starsze małżeństwa, rodziców z nastoletnimi dziećmi. Słowem, cały przekrój społeczny tzw. zwykłych ludzi. A wiadomo nie od dziś, że najzwyklejsze zło jest najstraszniejsze.
Stąd też, przy całym chłodnym i zdystansowanym stylu Seidla, uderza jak obuchem, gdy ci wszyscy przeciętniacy po zamordowaniu zwierzęcia wpadają w stan najwyższej euforii. Obejmują się, całują, przytulają, gratulują sobie nawzajem, obsypują komplementami. Atmosfera jak na rozdaniu dyplomów albo oblewaniu awansu, tyle że tutaj te chwile „triumfu” odbywają się nad jeszcze niewystygłymi zwłokami „braci mniejszych”. Z martwym zwierzęciem następnie pozuje się do zdjęcia, niekiedy długie minuty układając truchło do pożądanej pozy. Uśmiech, proszę!
Powalenie „sztuki” jednym strzałem jest okazją do najwyższego samozadowolenia, do pełnego uwolnienia emocji, ale czasem strzał bywa nieprecyzyjny i trzeba poczekać, aż zwierzę skona. Przedśmiertne konwulsje żyrafy oraz późniejsze jej szlachtowanie i skórowanie w rzeźni to sceny, od których długo nie można się uwolnić. Bardziej dojmująca jest już chyba tylko świadomość, że nie trzeba sobie od razu wieszać trofeum nad kominkiem, by być przynajmniej pośrednio uwikłanym w proces masowego zwierzobójstwa.



Tytuł: Safari
Dystrybutor: Against Gravity
Data premiery: 8 września 2017
Reżyseria: Ulrich Seidl
Rok produkcji: 2016
Kraj produkcji: Austria
Czas trwania: 91 min
Gatunek: dokument
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

67
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.