powrót; do indeksunastwpna strona

nr 2 (CLXXIV)
marzec 2018

Słuchaj i patrz: Sztuczka z kolorami
Jeden z klipów, przy których oglądaniu myśli się „jakie to proste a przy tym jak pomysłowe” – Birdy & Rhodes w piosence „Let it all go”.
Podsumowując cykl „Słuchaj i patrz” obiecałam, że jeśli znajdę teledysk, który zrobi na mnie wystarczające wrażenie, napiszę kolejną odsłonę. Co też czynię, przedstawiając klip nakręcony do piosenki „Let it all go”.
Autorami, wykonawcami i producentami piosenki jest para młodych wokalistów z Wielkiej Brytanii, podpisujących się pseudonimami Birdy i Rhodes. Nie tworzą oni stałego duetu, skupiając się na karierach solowych. Rhodes ma na koncie jedną płytę długogrającą i cztery EPki, młodsza od niego Birdy nagrała już trzy albumy studyjne i zgarnęła kilka branżowych nagród. „Let it all go” została wydana jako singiel.
Za teledysk do niego odpowiada młody reżyser Sing J. Lee, chwalony w internecie jako wschodząca gwiazda. Lee ma już na koncie nominacje do branżowych nagród (jak Brit Awards czy MTV VMA). Oprócz klipów, kręci też reklamy.
Teledysk do „Let it all go” urzeka prostotą a jednocześnie świeżością pomysłu. Coś tak – po fakcie – banalnego, jak podmiana kolorystyki (plus dodanie na niebie zorzy) zaowocowało oryginalnym klimatem, pasującym do charakteru utworu. Wrażenia estetyczne psuje mi nieco wokalista (zwłaszcza ten wyraz pogardy na twarzy niezbyt pasuje do rzewnej piosenki o rozpadzie związku), ale nie na tyle, bym uznała teledysk za niewarty upowszechniania.
Na deser – gruntowna zmiana klimatu, a zarazem wynik moich poszukiwań muzyki z innych części świata. Dzięki nim natknęłam się na japoński zespół Yousei Teikoku (co można przetłumaczyć na „imperium wróżek”) – w zależności od źródła klasyfikowany jako gohtic metalowy lub power metalowy. Przyznam, że potrzebowałam nieco czasu, by przyzwyczaić się do tej muzyki. O ile nie mam zastrzeżeń do instrumentalistów1), to już wokal mnie nie przekonuje (choć zastanawiam się, czy przewaga recytacji nad śpiewem nie wynika także ze specyfiki języka).
Zapraszam do obejrzenia sobie sympatycznego, utrzymanego w steampunkowej stylistyce teledysku do „Astral dogma” z płyty „Pax Vesania”.
1) Kto ciekaw, polecam zwłaszcza partię instrumentalną w „Hades: The End MV” – zaczyna się mniej więcej po 3 min 45 s.
powrót; do indeksunastwpna strona

132
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.