„Cisza” Jema Lestera to nie tylko powieść o autyzmie.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
„Cisza” nie jest jedynie książką o autyzmie i związanych z nim wyzwaniach. To przede wszystkim powieść o trudnych relacjach – przyjacielskich, małżeńskich, rodzicielskich, międzypokoleniowych. Nastoletni autystyczny chłopiec, choć sam nie mówi i pozornie nie nawiązuje kontaktów, przynajmniej w standardowym rozumieniu tego słowa, staje się katalizatorem zmuszającym swoich najbliższych do stawienia czoła swoim słabościom i niepokojom i wypowiedzenia na głos tego, co woleliby oni zachować dla siebie. W powieści Jema Lestera nie brakuje trudnych tematów. Zaburzenie Jonaha staje się jakby jedynie pretekstem do snucia opowieści o życiowym zagubieniu, trudnym rodzicielstwie, niedojrzałości, chorobie i stracie. O konieczności podejmowania najtrudniejszych życiowych wyborów i związanym z tym poczuciem winy. Poczynania bohaterów budzą często u czytelnika ambiwalentne uczucia. Jedno jest pewne – żaden z nich nie jest czarno-biały i każdy niesie na swoich barkach bagaż trudnych doświadczeń – dużo cięższy niż wydaje się na pierwszy rzut oka. Nie jest to być może powieść z gatunku tych, które trzymają w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i muszę przyznać, że momentami z jakiegoś powodu trudno było mi powrócić do lektury. Z pewnością jednak historia Jonaha i jego najbliższych nie pozostawiła mnie obojętną, wielokrotnie zmuszając do najróżniejszych refleksji, nierzadko wzruszając i zaskakując.
Tytuł: Cisza Tytuł oryginalny: Shtum Data wydania: 9 października 2017 ISBN: 978-83-8116-095-7 Format: 344s. 140×205mm Cena: 37,90 Gatunek: obyczajowa Ekstrakt: 70% |