powrót; do indeksunastwpna strona

nr 4 (CLXXVI)
maj 2018

Ja, robot
Jeff Lemire, Dustin Nguyen ‹Descender #1: Blaszane Gwiazdy›
Jeff Lemire proponuje kolejną refleksyjną opowieść o wyobcowaniu i samotności. Tym razem jednak wszystko rozgrywa się w scenerii science-fiction, a samotnym i wyobcowanym bohaterem jest… robot.
ZawartoB;k ekstraktu: 90%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W położonej na księżycu Dirishu-6 siedzibie Kolonii Górniczej po dziesięciu latach snu budzi się android o wyglądzie dziecka. Tim-21 szybko odkrywa, że wszyscy ludzie pracujący w kopalni nie żyją. Z zapisów komputera dowiaduje się, że tragedia była konsekwencją natrafienia na niezwykłe złoże gazu, który momentalnie skaził atmosferę. Śmierć nastąpiła w ciągu kilku minut. Nie to jest jednak najgorszą informacją, jaką znajduje nasz bohater. Otóż, przeglądając materiały zgromadzone na dyskach, zdezorientowany android odkrywa, że podczas, gdy on pozostawał w uśpieniu, na dziewięciu planetach Rdzenia Megakosmosu doszło do niewyobrażalnej katastrofy. Dziesięć lat wcześniej pojawiły się mianowicie ogromne roboty i zaatakowały ludność zamieszkującą poszczególne planety. Ofiarami Żniwiarzy – bo tak nazwano dziewięć ogromnych mechanicznych stworów – padły setki milionów ludzi. Po dokonaniu tej rzezi roboty zniknęły równie nagle, jak się pojawiły. To nie był jednak koniec spirali przemocy. Otóż z niewyjaśnionych przyczyn Żniwiarze oszczędzili wszystkie roboty zamieszkujące Planety Rdzenia. Jak łatwo się domyślić, zapoczątkowało to falę nienawiści i przemocy skierowanej przeciwko maszynom. Ludzie postanowili odreagować wszystkie lęki związane ze Żniwiarzami i rozpoczęli eksterminację cybernetycznych istot.
Powiedzieć zatem, że Tim-21 znajduje się w trudnej sytuacji, to nic nie powiedzieć. Jego przebudzenie zostało bowiem zauważone w wielu punktach Planet Rdzenia i w stronę Dirishu-6 już zmierzają statki kosmiczne ze złomiarzami, łowcami nagród oraz wysłannikami władz Megakosmosu. Powiedzmy tylko, że ich celem nie jest zawarcie przyjaźni z zagubionym androidem. Dla Jeffa Lemire’a jest to punkt wyjścia do snucia opowieści o stereotypach, uprzedzeniach, samotności, braku zrozumienia i nienawiści. Dzieje się tu wprawdzie dużo i akcja jest dość wartka, ale i tak wszystko co najważniejsze rozgrywa się na płaszczyźnie emocjonalnej. Scenarzysta udowadnia po raz kolejny, że potrafi stworzyć odpowiednio refleksyjną atmosferę w każdych okolicznościach i w każdej scenerii. Na uwagę zasługuje również staranna konstrukcja bohaterów. W pierwszym tomie oczywiście zaledwie ich poznajemy, ale już widać, że każda z postaci pojawiających się w komiksie – nawet jeśli jest to sztuczna inteligencja albo dość prosty robot – jest interesująca i wielowymiarowa.
Mimo tego, że scenariusz Lemire’a jest naprawdę udany, to jednak głównym i niezaprzeczalnym atutem komiksu pozostaje, nietypowa jak na komiksy z głównego nurtu, warstwa graficzna. Rysunki Dustina Nguyena zdecydowanie zyskały na wartości dzięki specyficznej technice kolorowania. Otóż artysta nakładał akwarele bezpośrednio na szkice ołówkowe, dzięki czemu rysunki są niezwykle lekkie i zwiewne. Nie mamy tu wyrazistych konturów tylko plamy barw rozlewające się na poszczególnych planszach. Co więcej, możemy także dojrzeć fakturę papieru, a nawet prześledzić swobodne, czasami wręcz nonszalanckie ruchy pędzla. Ten efekt lekkości i swobody jest jednak – co oczywiste – rezultatem ciężkiej i żmudnej pracy. Nie przez przypadek stworzenie jednego zeszytu zajmuje mu, jak podkreśla w wywiadach, ponad dwa miesiące. Wszystkie te elementy sprawiają, że od komiksu po prostu nie można oderwać oczu. Warto także odnotować, że wbrew informacji umieszczonej w stopce redakcyjnej, Steve Wands jest liternikiem (a nie kolorystą tej serii). W albumie znalazło się także miejsce na kilka dodatkowych grafik autorstwa Jeffa Lemire’a, Seana Murphy’ego, Raya Fawkesa oraz Declana Shalveya. Do lektury komiksu doskonale wprowadza natomiast tekst Marcina Andrysa, zawierający syntetyczną charakterystykę twórczości kanadyjskiego twórcy.
„Descender” to bez wątpienia lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników twórczości Lemire′a. Komiks usatysfakcjonuje jednak na pewno również wszystkich sympatyków dobrych opowieści science-fiction, którzy odnajdą w nim wiele elementów znanych z mniej lub bardziej klasycznych historii. Scenarzysta bez wątpienia inspiruje się bowiem klasyką gatunku, ale tworzy całkowicie autorską i niepowtarzalną wizję świata, a raczej światów, w których ludzie i roboty próbują żyć jakoś obok siebie. Intrygująca fabuła sprawia, że komiks czyta się doskonale, ale to dzięki pięknym akwarelowym planszom chciałoby się do niego wracać, co chwila. Tylko po to, by podziwiać kunszt rysownika.



Tytuł: Descender #1: Blaszane Gwiazdy
Scenariusz: Jeff Lemire
Data wydania: styczeń 2018
Rysunki: Dustin Nguyen
Wydawca: Mucha Comics
Cykl: Descender
ISBN: 9788365938053
Format: 152s. 180x275 mm
Cena: 65,00
Gatunek: SF
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Selkar.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 90%
powrót; do indeksunastwpna strona

60
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.