powrót; do indeksunastwpna strona

nr 2 (CLXXXIV)
marzec 2019

Po katastrofie
Robert Kirkman, Ryan Ottley ‹Invincible #2 (wyd. zbiorcze)›
Chcecie inteligentnego, nieszablonowego komiksu superbohaterskiego? Sięgnijcie po drugi tom „Invincible”.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
‹Invincible #2 (wyd. zbiorcze)›
‹Invincible #2 (wyd. zbiorcze)›
Do niedawna Mark był całkiem zwyczajnym nastolatkiem z problemami, jakie ma każdy chłopak w jego wieku. Wszystko zmieniło się w chwili, kiedy ujawniły się jego supermoce, polegające na niezwykłej sile, wytrzymałości i umiejętności latania. Do tego jego ojciec okazał się najpotężniejszym bohaterem na świecie. To znaczy zmieniło się wszystko i zarazem niewiele. Pomimo tego, że chłopak działa na zlecenie tajnej jednostki rządowej jako Invincible, współpracuje z innymi superbohaterami i co jakiś czas ratuje świat, wciąż pozostaje nastolatkiem i wciąż boryka się z bardzo przyziemnymi sprawami, takimi jak szkoła, kumple, czy nowy związek.
Pod koniec poprzedniego tomu Marka dotknęła ogromna, rodzinna tragedia. W jej wyniku stracił radość życia, jego matka zaczęła coraz więcej popijać, a jego związek zaczął się sypać. O radzeniu sobie z tym wszystkim i w międzyczasie uganianiem się w obcisłym wdzianku za łotrami po całym świecie, opowiada właśnie niniejsza pozycja.
Scenarzysta Robert Kirkman („Żywe trupy”) popisowo stosuje swoje ulubione patenty, a więc bardziej niż na akcję, kładzie nacisk na relacje między bohaterami i ukazanie życia emocjonalnego Marka. Superbohaterskie przygody Invincible′a są traktowane nieco po macoszemu i stanowią jedynie dodatek do opowieści obyczajowej, jaką jest naprawdę omawiany komiks. Stosując klisze, które towarzyszą młodym superbohaterom od czasu debiutu Spider-Mana, Kirkman tworzy nową jakość. Tam, gdzie inni pozostawiają sporo niedopowiedzeń i pewne pole umowności, on widzi kopalnię niewykorzystanych pomysłów, jak chociażby problem podartych strojów, utrzymanie tajnej tożsamości, kiedy twarz skrywa się jedynie za niewielkimi goglami i próba pogodzenia nauki z ciągłymi nadnaturalnymi zadaniami.
A jednak, pomimo lekkiej kreski Ryana Ottley′a i jaskrawej kolorystyki, wcale nie mamy do czynienia z parodią. Mimo, że na pierwszy rzut oka można odnieść takie wrażenie. „Invincible” to komiks o dorastaniu i akceptowaniu siebie, z tym, że drugi tom bardziej nastawiony jest na leczenie w sobie traumy, o tym, że poddając się wewnętrznej rozpaczy bardzo łatwo odepchnąć od siebie ludzi, ale ciężko ich przyciągnąć z powrotem.
Mimo wszystkich wymienionych zalet, tom drugi nieco mnie rozczarował. Poprzednim razem leniwa, niespieszna narracja powadziła do wielkiego zakończenia, po którym pozostawało się ze szczęką na podłodze. Tu takiego nie znajdziemy. Nie tylko nie otrzymujemy zakończenia któregokolwiek z wątków superbohaterskich, to jeszcze otrzymujemy zapowiedź kolejnych kłopotów. Jak na trzystopięćdziesięciostronicowe tomiszcze to jednak mało.
W ramach bonusu otrzymujemy miniatury o początkach innych bohaterów towarzyszących Invincible′owi, obszerny zestaw szkiców, fragment scenariusza i alternatywne grafiki. Czyli to, co powinno zawierać każde ekskluzywne wydanie.
Są takie serie, których lekturę można śmiało zacząć od środka, bez straty dla odbioru całości. „Invincible” do takich nie należy. By należycie docenić tom 2, najpierw należy poznać tom pierwszy. Nie zmienia to faktu, że wciąż jest to jedna z najciekawszych i najoryginalniejszych serii, jakie ukazały się na naszym rynku. Nie pozostaje nic innego, jak czekać na jej dalsze odsłony.



Tytuł: Invincible #2 (wyd. zbiorcze)
Scenariusz: Robert Kirkman
Data wydania: 5 grudnia 2018
Rysunki: Ryan Ottley
Wydawca: Egmont
ISBN: 9788328135710
Format: 352s. 170x260mm
Cena: 99,99
Gatunek: superhero
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

91
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.