powrót; do indeksunastwpna strona

nr 3 (CLXXXV)
kwiecień 2019

Iron Man dla ubogich
Giuseppe Camuncoli, Dan Slott ‹Amazing Spider-Man: Globalna sieć – Wrogie przejęcie #1›
Jak wygląda Tony Stark dla ubogich? Jak Peter Parker w „Amazing Spider-Man. Globalna sieć – Wrogie przejęcie część 1”.
ZawartoB;k ekstraktu: 50%
‹Amazing Spider-Man: Globalna sieć – Wrogie przejęcie #1›
‹Amazing Spider-Man: Globalna sieć – Wrogie przejęcie #1›
Scenarzysta Dan Slott, który od kilku lat zajmuje się przygodami Człowieka Pająka po raz kolejny udowodnił, że nienawidzi tej postaci i jej nie czuje. Praktycznie od samego początku ją dekonstruuje. Początkowo zastępując Amazing Spider-Mana Superior Spider-Manem, czyli „uśmiercając” Petera Parkera i wstawiając w jego miejsce doktora Octopusa. Potem bawił się w alternatywne wersje Pajęczaka, a to w nieszczęsnej „Pajęczej Wyspie”, a to w bardziej udanym „Spiderversum”. Wreszcie dokonał dzieła zniszczenia. Korzystając z faktu, że po „Tajnych wojnach” świat Marvela oszalał i można go dowolnie kształtować, Slott definitywnie pogrzebał „przyjaznego superbohatera z sąsiedztwa” na rzecz globalnej szychy, stojącej na straży całego świata.
I nie jest to dobra wiadomość.
Możecie sobie mówić, że jestem konserwą nie rozumiejącą zmieniającego się świata, ale radykalna zmiana, jakiej poddano mojego ulubionego superbohatera zupełnie mi nie odpowiada. Oto bowiem Peter Parker stał się milionerem, który dzięki rozwojowi firmy Parker Industries, nie tylko stworzył interaktywny przebój, który wyparł samrtfony, ale do tego opracowuje technologię dla S.H.I.E.L.D., a jako Spider-Man działa jako jeden z jej agentów. Wszystko to niebezpiecznie zbliża go do Tony′ego Starka. Z tą różnicą, że Parkera cechuje większa wrażliwość na krzywdę społeczną, co kilkukrotnie w komiksie zostaje mu wytknięte i przynosi mu miano „Starka dla ubogich”. Coś w tym jest, bo nawet Spider-Man został oficjalnie zatrudniony jako ochroniarz Petera. Schemat się więc powtarza.
Czego my tu nie mamy – samonakładający się strój, spider-pojazdy, kamery, rowery, elektryczne szczoteczki do zębów. Jednym słowem wszytko to z czego stary Spider nie był znany, ledwie ciułając od pierwszego do pierwszego, sprzedając za grosze własne zdjęcia znienawidzonemu redaktorowi „Daily Bugle”. To właśnie czyniło go bardziej prawdziwym, kimś z kim czytelnik mógł się identyfikować. Tymczasem w nowej koncepcji Slotta, stracił swoje cechy charakterystyczne i poza gadżetami nie jest w stanie niczym zaimponować. A już na pewno nie osobowością. Dobrze, że chociaż nie stracił swojego charakterystycznego poczucia humoru, które dzieli jedynie z Karolem Strasburgerem.
Będę się więc upierał, że Dan Slott nie czuje na czym polegała wyjątkowość Człowieka Pająka na tle pozostałych bohaterów. To, że działał lokalnie, tłukąc się z łotrami, którzy nie posiadali nawet ułamka mocy Apocalypse′a, miało swój koloryt. Czasem bardziej istotne, niż kolejne potyczki były relacje między nim, a najbliższymi w tym z ciocią May i obecnie była żoną Mary Jane. Tymczasem scenarzysta z tej pierwszej zrobił przebojową globtroterkę, a o tej drugiej całkiem zapomniał. Aż się nie chce wierzyć, że w tak sprzyjających okolicznościach Peter nie próbuje odzyskać serca rudowłosej piękności.
Sytuacji nie ratuje także dość pretekstowy scenariusz. Jako głównego antagonistę Spidera postawiono organizację Zodiak. Niestety, pomimo drzemiącego w niej potencjału, nie wykorzystano go jak należy. Akcje poszczególnych członków organizacji wypadają jak działania amatorów, a nie przerażających posłańców zbrodni, a ich futurystycznego wyglądu nijak nie daje się zapamiętać na dłużej, co ostatecznie przekłada się na to, że nie czuje się z ich strony żadnego zagrożenia. Więcej emocji niż kilka stron knowań „przerażającego” Zodiaku budzi kadr, w których sugeruje się, że świadomość doktora Octopusa uwięziona jest w niezdarnym robocie i tylko czeka on na odpowiedni moment, by się z niego wydostać.
Szczęśliwie niczego zarzucić nie można warstwie graficznej komiksu. Nareszcie preferujący cartoonowy styl Humberto Ramos przeniósł się irytować swoją kreską czytelników innej serii (niestety trafiło na „X-Men”) i w jego miejsce zatrudniono Giuseppe Camuncoliego. Ten bardziej trzyma się tradycji, a do tego bardzo sprawnie radzi sobie z futurystycznym światem, w jakim znalazł się nagle Spider-Man. Jeśli więc szukać mocnych punktów „Globalnej sieci”, to przede wszystkim znajdziemy je właśnie w sferze wizualnej.
„Tajne wojny” dały możliwość pokierowania losów Pajączka w dowolną stronę. Bardzo żałuję, że nie skorzystano z okazji, by powrócić do dawnej idei „bohatera z sąsiedztwa”. Może gdyby poza samą chęcią zmian szły jeszcze jakiś oryginalne pomysły, jak to było w przypadku „Superior Spider-Man”. Na razie jednak nic tego nie zapowiada.



Tytuł: Amazing Spider-Man: Globalna sieć – Wrogie przejęcie #1
Scenariusz: Dan Slott
Data wydania: 23 stycznia 2019
Wydawca: Egmont
ISBN: 9788328134867
Format: 144s. 165x255 mm
Cena: 39,99
Gatunek: superhero
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Selkar.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 50%
powrót; do indeksunastwpna strona

95
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.