powrót; do indeksunastwpna strona

nr 8 (CXC)
październik 2019

Smutek nad Rusią
Смута [Smuta] ‹Время беды›
Klasycy rosyjskiego pogańskiego folk-metalu, czyli pochodząca z nadwołżańskiego Rybińska formacja Смута (Smuta) ma się doskonale. Rok temu wydała swą szóstą w dyskografii pełnometrażową płytę zatytułowaną „Время беды”, a w tym doczekała się tribute-albumu, któremu nadano adekwatną do okoliczności nazwę „15”. My jednak zajmiemy się regularną płytą zespołu, która wypada znacznie ciekawiej od hołdu złożonego przez kolegów po fachu.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Piętnaście lat! Tyle czasu minęło od chwili, kiedy w leżącym nad rzeką Wołgą Rybińsku wokalista Jewgienij Worobjow i grająca na instrumentach klawiszowych Aliona Smirnowa postanowili stworzyć zespół łączący w swojej twórczości wpływy ekstremalnego metalu ze słowiańskim folkiem. Początki, jak to zwykle bywa, nie były łatwe. Oficjalny debiut – longplay „Смута крови” – ukazał się dopiero po trzech latach działalności, ale za to na dwie kolejne płyty – „Хмельная песнь войны” (2008) oraz „Мор” (2010) – nie trzeba było już tak długo czekać. Formacja powoli, ale systematycznie budowała swoją pozycję na rosyjskim rynku, gdzie podobna muzyka cieszy się wielką popularnością. Ostatecznie ugruntował ją świetny album „На север” (2013), a potwierdził jego następca – „Путь” (2015).
Nie musząc już nikomu nic udowadniać, artyści z Rybińska nieco zwolnili tempo, dając sobie znacznie więcej czasu na przygotowanie kolejnego materiału. Praca nad nim trwała niemal dokładnie rok – rozpoczęła się latem 2017, a zakończyła latem 2018 roku. Później już wszystko poszło z górki i krążek zatytułowany „Время беды” trafił do sprzedaży 1 września, być może po to, aby rzeszy nastolatków umilić powrót do szkoły. Skład w ciągu minionych trzech lat nie uległ zmianie; grupę wciąż więc – obok Worobjowa i Smirnowej – tworzą: wokalistka, flecistka i perkusjonistka Maria Smolia, gitarzysta Artiom Jeremiejew, basista Oleg Piczugin (wcześniej w Опричь) oraz perkusista Jewgienij Moskowski. Nie zmienił się też ani na „jotę” styl reprezentowany przez formację.
To wciąż ta sama mieszanka melodyjnego death metalu (z obowiązkowym growlingiem Worobjowa) z eterycznym i łatwo zapadającym w pamięć słowiańskim folkiem, co podkreśla z jednej strony wykorzystanie fletu, z drugiej natchniony, eteryczny śpiew Smolii. Choć rzeczy, o których śpiewają Maria i Żenia do najprzyjemniejszych nie należą. Teksty na płycie zostały bowiem poświęcone „problemom i nieszczęściom”, „epokom smuty i ludowych buntów”. Mówiąc prościej: czasom, kiedy w kraju krew lała się strumieniami, aby mogła wyrosnąć na niej nowa samodzierżawna i imperialna Rosja. Muzykom daleko jednak od oficjalnej kremlowskiej propagandy, chociażby z tego powodu, że władze wspierają – czy też może raczej wykorzystują do swoich celów – Cerkiew prawosławną, a im znacznie bliższa jest Ruś pogańska.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Wielbiciele folk-metalu na pewno zostaną mile połechtani. Każda z dziesięciu kompozycji brzmi potężnie, ale zarazem nie brakuje jej lekkości. Kapitalnie wypadają liczne duety Smolii i Worobjowa, w których najbardziej urzeka kontrast pomiędzy brutalną męską siłą a kobiecą delikatnością i romantyzmem. Sekcja rytmiczna dba o właściwy deathmetalowy podkład, natomiast w sukurs wokalistce i flecistce w jednym najczęściej przychodzi Smirnowa, której klawiszowe pasaże przydają utworom rozmachu, przestrzeni i melodyjności. To, co najlepsze, muzycy wybrali na początek („Русский бунт”) i koniec („Уходи прочь печаль да тревога”), ale to wcale nie oznacza, że i pomiędzy nie ma czym dać się zauroczyć. Na pewno warto zwrócić uwagę również na urzekający eterycznością i ozdobiony zwiewną partią gitary „В сумерках” czy najbliższy formule balladowej „Полечу”. Pozostałe też kryją w sobie mnóstwo uroku, choć jednak dominują w nich głównie akcenty ekstremalnie metalowe.
Skład:
Jewgienij Worobjow – śpiew
Maria Smolia – śpiew, flet, instrumenty perkusyjne
Artiom Jeremiejew – gitara elektryczna
Aliona Smirnowa – instrumenty klawiszowe
Oleg Piczugin – gitara basowa
Jewgienij Moskowski – perkusja



Tytuł: Время беды
Wykonawca / Kompozytor: Смута [Smuta]
Data wydania: 1 września 2018
Nośnik: CD
Czas trwania: 44:52
Gatunek: folk, metal
Zobacz w:
W składzie
Utwory
CD1
1) Русский бунт: 04:38
2) Река: 06:38
3) В сумерках: 04:22
4) Дойти: 03:56
5) Крест и солнце: 04:15
6) Полечу: 04:50
7) Смута: 04:13
8) Память: 03:57
9) В клочья: 03:34
10) Уходи прочь печаль да тревога: 04:28
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

94
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.