„Blue” z pewnością należy do szybkich, choć niekoniecznie prostych gier logicznych. W sam raz na kilkunastominutową przerwę.  | ‹Blue›
|
Każdy z dwudziestu pięciu poziomów charakteryzuje się zupełnie inną mechaniką. Cel natomiast jest za każdym razem ten sam – sprawić, by ekran gry wypełnił się tytułowym, niebieskim kolorem. Czasem będzie trzeba coś kliknąć, czasem coś przesunąć, a innym razem – trochę pokombinować nad tym, jaki mechanizm cechuje daną planszę. Zagadki, jak na grę logiczną, nie należą do przesadnie skomplikowanych, nie mówiąc już o tym, że w paru przypadkach się po prostu powtarzają (jak choćby konieczność „zawieszenia” cyfry z numerem). Jak gdyby twórcom zabrakło pomysłów – ale mimo to zachęcają do zapoznania się z wersją mobilną, oferującą jeszcze więcej poziomów. Nie jestem pewien, czy z tej oferty skorzystam, ale sama gra przeglądarkowa jest warta, by poświęcić jej dłuższą chwilę.
Tytuł: Blue |