powrót; do indeksunastwpna strona

nr 2 (CXCIV)
marzec 2020

East Side Story: Fatalne zauroczenie po rosyjsku
Grigorij Dobrygin ‹Sheena667›
Reżyserski debiut aktora Grigorija Dobrygina to współczesny psychologiczny melodramat, który opowiada o tym, jak fascynacja wielkim światem i niespełnione marzenia niszczą życie młodego małżeństwa mieszkającego na rosyjskiej prowincji. W „Sheena667” krok po kroku obserwujemy destrukcję zdrowego układu damsko-męskiego, która prowadzi… – właśnie, dokąd?
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
‹Sheena667›
‹Sheena667›
Aktor Grigorij Dobrygin (rocznik 1986) rozgłos zyskał dekadę temu dzięki głównym rolom w dwóch skrajnie odmiennych stylistycznie obrazach: fantastyczno-superbohaterskiej „Czarnej Błyskawicy” (2009) oraz dramacie „Jak spędziłem lato” (2009). Potem zaliczył jeszcze kilka mniej lub bardziej udanych występów przed kamerą (na przykład w wojennych „4 dniach maja” czy biograficznej „Matyldzie”), po czym uznał, że mógłby przecież spróbować swych sił po drugiej stronie – jako reżyser. Tradycyjnie zaczął od kilku krótkometrażówek, po których przeszedł do pełnego formatu. Na debiut kinowy wybrał sobie scenariusz autorstwa Aleksandra Rodionowa, nad którym popracowali jeszcze sam Dobrygin oraz dotąd bliżej nieznany Ilja Nosoczienko.
Najbardziej doświadczony w gronie scenarzystów był oczywiście ten pierwszy – specjalista od opowieści obyczajowych, w których istotną rolę odgrywają nadzwyczaj skomplikowane relacje damsko-męskie (wystarczy wspomnieć chociażby takie obrazy, w powstaniu których maczał palce, jak „Wszyscy umrą, lecz ja zostanę”, „Bajka o mroku”, „Długie i szczęśliwe życie” czy „Rajskie Ogrody”). Nazwisko Rodionowa stało się więc gwarancją, że na ekranie zobaczymy psychologiczną prawdę. Nawet jeżeli przedstawiona historia wyda nam się nieprawdopodobna. Premiera światowa filmu odbyła się przed rokiem, w końcu stycznia 2019 na festiwalu w holenderskim Rotterdamie (gdzie obraz został nominowany do Tiger Award); dziewięć miesięcy później pokazano go widzom festiwalowym w Chicago (i jednocześnie nominowano do Gold Hugo), a po drodze był jeszcze obowiązkowy dla większości ambitnych produkcji „Kinotawr” w Soczi, gdzie „Sheena667” otarła się o Grand Prix.
Nawet jeżeli reżyserski debiut Grigorija Dobrygina nie wracał do domu z laurami, to jednak zdobywał coraz większy rozgłos i było o nim głośno. Tym bardziej może dziwić zatem fakt, że producenci długo zwlekali ze skierowaniem go do szerokiej dystrybucji w Rosji. Premiera dzieła w ojczyźnie jego twórców będzie bowiem miała miejsce dopiero 26 marca tego roku. widać temat uznano za tak kontrowersyjny, że starano się uchronić przed nim rosyjskich widzów jak najdłużej. Akcja obrazu rozgrywa się na przedmieściach Wyszniego Wołoczoku, miasta położonego na północ od Tweru. Ponad czterdziestotysięcznego, co – jak na warunki rosyjskie – oznacza, że prowincjonalnego. Prowadzą do niego kiepskie drogi, które zimą stanowią zagrożenie dla życia kierowców. Mieszkają tam Wadim i Ola, którzy są małżeństwem od dziesięciu lat – on prowadzi warsztat samochodowy, ona pracuje na poczcie. Choć oboje przekroczyli już trzydziestkę i nie doczekali się jeszcze dzieci, kochają się i szanują.
Wadim marzy o kupnie zachodniego samochodu z lawetą, co pozwoliłoby mu rozwinąć interes; Ola pomaga mu, nie zawsze najuczciwiej, zebrać potrzebne na ten cel pieniądze. Prowadzą ustabilizowane życie, kontakt z wielkim światem mając głównie za pośrednictwem Internetu. I to on właśnie zmienia ich monotonne trwanie. Pewnej nocy odwiedza ich przyjaciel, Oleg Siergiejewicz, który prosi o udostępnienie mu komputera. Po co – nie mówi. Ale przecież przyjaciela nie pyta się o takie rzeczy. Po jego wyjściu docierają jednak z pokoju dziwne dźwięki; gdy Wadim sprawdza, co się dzieje, okazuje się, że Oleg korzystał z… seks-czatu wideo i zapomniał się rozłączyć. Jakiś czas później zaintrygowany Wadim postanawia sprawdzić, co tak bardzo fascynuje przyjaciela w podobnej formie „miłości”. Przegląda tę samą stronę; jego uwagę przykuwa jedna z kobiet, zarabiającą na życie rozbieraniem się przed kamerą piękna Amerykanka o nicku Sheena667, która choć mieszka tak daleko od Wadima (w stanie Georgia w USA), to w rzeczywistości Rosjanin ma ją na wyciągnięcie ręki (oczywiście pod warunkiem, że zapłaci).
Ta niecodzienna znajomość otwiera przed Wadimem nowe perspektywy; sprawia, że nieco zakompleksiony prowincjusz z dnia na dzień zmienia skórę. Ale odbywa się to wielkim kosztem. Pogrążając się w odmętach internetowego seksu i płatnej miłości, Wadim traci z oczu to, co do tej pory było dla niego najważniejsze – Olę, pracę, rodzinę, znajomych i przyjaciół. Wszystko to przestaje być dla niego istotne, liczy się już tylko Sheena667. Dla niej teraz żyje, pod spotkania z nią układa swój plan dnia – jest gotów zrobić, co tylko możliwe, by stanąć z nią oko w oko. Dotychczasowy związek, jaki tworzył z Olą rozpada się, mimo że kobieta podejmuje najprzeróżniejsze kroki, aby ratować małżeństwo. Ale nie tylko je – także aby ratować pogrążającego się w fatalnym zauroczeniu męża. Można na ich relacje spojrzeć z szerszej perspektywy i dostrzec w filmie Dobrygina opowieść o marzeniach, których niespełnienie sprawia głęboki psychiczny i fizyczny ból, ale których realizacja może wyrządzić wiele krzywd innym. Mówiąc inaczej, znacznie krócej i dosadniej: fascynacja Rosjanina zachodnimi fantazmatami musi prowadzić do tragedii!
„Sheena667” to także – w innym wymiarze – portret człowieka, który pragnie zerwać z małomiasteczkową egzystencją i jest gotów zapłacić za to – dosłownie i w przenośni – wysoką cenę. By ta historia zabrzmiała na ekranie prawdziwie, potrzebni byli doskonali aktorzy. I po takich właśnie sięgnął Dobrygin. Wadima zagrał Władimir Swirski („We mgle”), Olę – Julia Pieriesild („Zimne tango”, „Koperta”), Sheenę – Jordan Rose Frye („Ruch w górę”), Amerykanka, która studiowała aktorstwo w Moskiewskim Akademickim Teatrze Artystycznym, a Olega – Paweł Worożcow („Trener”). W epizodach pojawili się natomiast tak cenieni artyści, jak na przykład Nadieżda Markina („Elena”, „Krzyk ciszy”) w roli matki Wadima, Jurij Kuzniecow („Człowiek, który zaskoczył wszystkich”, „Bez pożegnania”) jako jego teść oraz Aleksiej Wiertkow („Gogol. Wij”, „Niedziela”) jako pracownik pomocy drogowej. Istotny wpływ na zbudowanie odpowiedniego klimatu miały również zdjęcia, za które odpowiadał etatowy operator Andrieja Zwiagincewa, Michaił Kriczman („Lewiatan”, „Niemiłość”).
Jeżeli Aleksiej Popogriebski (autor „Jak spędziłem lato”) oglądał debiut reżyserski Grigorija Dobrygina, a trudno sobie wyobrazić, aby było inaczej, na pewno może być dumny ze swego ucznia.



Tytuł: Sheena667
Tytuł oryginalny: Sheena667
Reżyseria: Grigorij Dobrygin
Rok produkcji: 2019
Kraj produkcji: Rosja
Czas trwania: 97 min
Gatunek: dramat, psychologiczny
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

55
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.