Egmont dzielnie kontynuuje wydawanie pokolorowanej edycji najdłuższego polskiego komiksu, a mianowicie „Kajtka i Koka w kosmosie”. Tom piąty otrzymał nazwę „Obce świadomości” i w niczym nie ustępuje znakomitym poprzednikom.  |  | ‹Kajtek i Koko w kosmosie #5: Obce świadomości›
|
Jak pamiętamy, ostatni odcinek zakończył się w dramatycznych okolicznościach dla naszych marynarzy. Koko poddany czarom maga destrukcyjnych Burbli stał się ich hersztem i zapomniał o przyjacielu. Pała teraz gniewem do wszystkich i wszystkiego. Kajtek, by go ratować wyrusza po radę do lokalnego mędrca, a towarzyszy mu przedstawiciel pokojowo nastawionych Łąkali. To oczywiście początek ich przygód, które zostały w niezwykle atrakcyjny sposób przygotowane przez Janusza Christę. Poza tym, że stanowią przemyślaną, trzymającą w napięciu całość, to jeszcze każdy z czterech kadrów, które pierwotnie były publikowane w „Wieczorze Wybrzeża”, zawiera swoistą puentę. Warto też odnotować, że znajdujemy się w momencie, kiedy autor zdecydował się, ulegając naciskom fanów, przedłużyć serię. Wyraźnie było widać w którym momencie miał zamiar zakończyć kosmiczne wojaże marynarzy. I tak w wyniku buntu Komputera Centralnego, zamiast na Ziemię, ich rakieta poleciała w stronę nieznanych światów. Dla fanów jest to także interesujący punkt zwrotny w samej karierze Christy, którego zaczęło już ciągnąć w stronę słowiańskości Kajka i Kokosza. Planeta na której lądują ich poprzednicy jest bowiem swojskim, pseudośredniowiecznym krajem z baśni, w którym kosmiczni przybysze, roboty i skafandry astronautów, zaczynają kłuć w oczy. Nie oznacza to jednak, że elementy te nie odgrywają znaczących ról. Moim faworytem jest robot, który uległ uszkodzeniu i reaguje agresją na wszelkie głośniejsze dźwięki. Uważni czytelnicy znajdą także cała masę pomysłów, które w późniejszych latach Christa z powodzeniem wykorzystywał w albumach poświęconych „Kajkowi i Kokoszowi”. Tu szczególnie kłaniają się „Szranki i konkury” oraz „Dzień Śmiechały”. Trudno w tym przypadku mówić jednak o autoplagiacie, skoro autor zapewne nie podejrzewał, że komuś uda się kiedykolwiek wydać gazetowe paski „Kajtka i Koka w kosmosie” w innej formie. Podobnie ma się sytuacja z pracami Papcia Chmiela, który również zaczynał w gazetach. A jednak przy całej mojej sympatii do twórczości Janusza Christy i tego, że jako pierwszy jestem gotów stanąć w jego obronie, jako bardzo oryginalnego twórcy, nie sposób nie zauważyć oczywistych inspiracji „Przygodami Gala Asteriksa”. Nie tylko wojsko srogiego Apodyktusa przypomina Rzymian okupujących Galię, ale także zaczerpnięto stamtąd kilka gagów. Na szczęście nie na tyle, by zepsuło to przyjemność z lektury. „Obce świadomości” to wciąż wyśmienita porcja rozrywki na najwyższym poziomie. Zarówno jeśli chodzi o stronę wizualną, dodatkowo uatrakcyjnioną przez umiejętne dobranie nowych kolorów, jak i intelektualną. Fantazja Christy wydaje się, że nie znała granic, dzięki czemu potrafił w umiejętny sposób poruszać się zarówno w historiach rodem z baśni, jak i mocno podbitych wątkami science fiction. A wszystko to splata inteligentny, choć momentami może nieco slapstikowy, ale zawsze bezbłędny humor.
Tytuł: Kajtek i Koko w kosmosie #5: Obce świadomości Data wydania: 22 stycznia 2020 ISBN: 9788328135819 Format: 96s. 216x285mm Cena: 39,99 Gatunek: humor / satyra Ekstrakt: 80% |