Po czwartym odcinku nie można już mieć wątpliwości, że zmiana na stanowisku reżysera (Luke Scott zastąpił swego ojca) przełożyła się na spadek tempa akcji. Mimo to nadal z zainteresowaniem obserwujemy rozwój wydarzeń na Keplerze-22b.  |  | ‹Wychowane przez wilki›
|
Szybko możemy się przekonać, że uratowanie przez Ojca i Matkę wszystkich dzieci wcale nie będzie oznaczać końca ich problemów. Odkrycie radioaktywnego wpływu rośliny, która dotychczas stanowiła główne źródło pożywienia, powoduje bowiem, że konieczne jest znalezienie innego pokarmu. Niestety flora na planecie nie jest specjalnie bujna, dlatego trudno spodziewać się wielkich efektów poszukiwań podjętych przez Campiona i Ojca. W tej sytuacji trudno więc byłoby się dziwić pomysłowi androida, który chce, by dzieci zjadły schwytane miejscowe stworzenie. Całkiem logiczne jest też jego oczekiwanie, aby nauczyły się one zabijać zwierzęta, gdyż przecież muszą umieć przetrwać, kiedy zabraknie już androidów. Szkopuł w tym, że przekonanie do tego planu Campiona i pozostałych dzieci okazuje się znacznie trudniejszym zadaniem, niż można by się spodziewać. Co dość zaskakujące, Matkę daje tutaj Ojcu praktycznie wolną rękę, chociaż dla niej samodzielne zabicie zwierzęcia byłoby dużo prostsze. Jeszcze bardziej zagadkowe jest jednak zachowanie androidki po oddaleniu się od ich domostwa, gdy po znalezieniu szczątków Arki decyduje się ona na włączenie symulacji przeznaczonej wyłącznie dla ludzi. Można się zastanawiać, czy takie działanie nie jest jednak przejawem jakichś nieprawidłowości w funkcjonowaniu Matki, a także jakie przyniesie to ze sobą skutki. Równolegle śledzimy zmagania mitraistów z trudnymi warunkami panującymi na planecie. Przełomowym momentem okazuje się zaś odkrycie niezwykłego obiektu, którego obecność świadczy o tym, że Kepler-22b wcale nie jest dziewiczym światem. W dodatku można to uznać za spełnienie jednego z proroctw, a dar Sola należy potraktować z szacunkiem. Niestety ta czarna bryła wprawdzie dostarcza ciepła, ale nie można dostać się do jej wnętrza. W związku z tym jesteśmy po raz kolejny świadkami różnicy zdań miedzy przywódcą grupy i Marcusem. I chociaż sytuację próbuje ratować Sue, to w miarę rozwoju wydarzeń staje się jasne, że Ambrose nie ufa tym dwojgu! Najwyraźniej próbuje on jednak uniknąć otwartego starcia, woli działać zakulisowo, a z kolei para fałszywych mitraistów nie chce być uznana za buntowników. W tym przypadku sympatyzujemy raczej z Marcusem i Sue, ale trzeba przyznać, że mimo wszystko Ambrose okazuje się lepszym przywódcą niż to sugerowało jego wcześniejsze zachowanie. Owszem, próbując wyeliminować Marcusa, kieruje się głównie własnym interesem, ale mamy świadomość, że zarazem troszczy się też o ludzi, którym przewodzi. Oczywiste jest przecież, że w sytuacji kryzysowej może być tylko jeden ośrodek decyzyjny, a niepewny element należy wyeliminować dla dobra pozostałych… W napięciu obserwujemy więc przebieg ostatecznego starcia tych dwóch mężczyzn – i akurat ta scena wypada naprawdę dobrze. Na jej tle zdecydowanie gorsze wrażenie robi zaś trochę zbyt melodramatyczne zakończenie odcinka.
Tytuł: Wychowane przez wilki Tytuł oryginalny: Raised by Wolves Data premiery: 4 września 2020 Rok produkcji: 2020 Kraj produkcji: USA Liczba odcinków: 10 Czas trwania odcinka: 42−55 min Gatunek: dramat, SF Ekstrakt: 70% |