powrót; do indeksunastwpna strona

nr 08 (CC)
październik 2020

Krótko o muzyce: Teatr Marzeń w wersji norweskiej
Taskaha ‹Taskaha›
Na debiut płytowy Norwegowie czekali sześć lat. Album, którego tytuł – „Taskaha” – jest jednocześnie nazwą zespołu, wydali za własne pieniądze za pośrednictwem założonej przez siebie firmy. Jak podkreślają, był to ich świadomy wybór. Chcieli mieć bowiem pełną kontrolę nad stylem i brzmieniem.
ZawartoB;k ekstraktu: 60%
‹Taskaha›
‹Taskaha›
Pchają swój artystyczny wózek od 2014 roku, choć niektórzy z nich już wcześniej udzielali się w innych formacjach. Co sami lubią podkreślać, przyszli z różnych muzycznych światów. Grali i śpiewali rocka, bluesa i heavy metal, ale połączyła ich miłość do progresu – i to głównie tego, który wielką popularność zdobył w latach 90. ubiegłego wieku. To progres mocno podlany metalem, wyrastający z dokonań kanadyjskiego tria Rush, ale przede wszystkim nawiązujący do twórczości Amerykanów z Dream Theater i Queensrÿche.
Zespół Taskaha działa w Oslo. Jest kwintetem, któremu ton nadaje wokalista Rick Holmen, który przy okazji jest także autorem poetyckich tekstów formacji. Jako gitarzyści udzielają się Simen Hanssen i Stian Dahl; ten drugi w poprzedniej dekadzie wspierał swym talentem grupę SoundBorne („Hallucinations”, 2008), oscylującą stylistycznie wokół hard rocka, jazzu i folku. Sekcję rytmiczną tworzą z kolei basista David van Dort oraz perkusista Ole Martin Svendsen, który do czerwca ubiegłego roku był także członkiem progresywnego Gentle Knife („Gentle Knife”, 2015; „Clock Unwound”, 2017).
Muzycznie na debiutanckim krążku zespołu nie ma nic odkrywczego ani zaskakującego. To nade wszystko melodyjny prog-metal, który niekiedy – w swych najbardziej melodyjnych momentach (a jest ich niemało) – wkracza na pole zarezerwowane dla takich wykonawców spod znaku AOR (Album-Oriented Rock), jak Styx czy Journey. Silne wpływy Dream Theater słyszalne są głównie w „Mind Date”, „Reframe!”, „Daylight’s Fading”, „Invisible” oraz „Eden”; z kolei nawiązania do Queensrÿche – głównie w warstwie wokalnej, ale też, za sprawą wykorzystania gitar akustycznych, także w instrumentalnej – odnajdujemy w trzech kompozycjach wieńczących wydawnictwo: „Nature Girl”, „Friday Night” i „The Climb”.
Jeżeli więc oczekujecie po grupie Taskaha progresu z prawdziwego zdarzenia, czyli muzyki poszukującej, przecierającej nowe szlaki, implementującej elementy innych gatunków – odpuście sobie. Ale jeśli kręcą Was metalowa sekcja rytmiczna, motoryczne gitary i pełen rozmachu śpiew – będziecie usatysfakcjonowani. Tym bardziej że większość utworów, trwających po sześć-osiem minut (rekordzistą jest trzynastominutowy „The Climb”), daje artystom możliwość rozpięcia skrzydeł i pokazania swych możliwości instrumentalnych w całej okazałości. Dodając do tego niemałe umiejętności techniczne, można być pewnym, że ponad godzina spędzona z debiutem Norwegów nie będzie czasem straconym.
Skład:
Rick Holmen (vocals)
Stian Dahl (guitars)
Simen Hanssen (guitars)
David van Dort (bass)
Ole Martin Svendsen (drums)



Tytuł: Taskaha
Wykonawca / Kompozytor: Taskaha
Data wydania: 28 sierpnia 2020
Wydawca: Taskaha
Nośnik: CD
Gatunek: rock
Zobacz w:
W składzie
Utwory
CD1
1) Mind date: 8:47
2) Distressed: 5:24
3) Reframe!: 6:15
4) Daylight´s fading: 8:35
5) Invisible: 5:13
6) Eden: 8:32
7) Nature girl: 6:47
8) Friday night: 3:53
9) The climb: 13:00
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

119
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.