„Frankenstein żyje, żyje!” to komiks będący kontynuacją historii doktora Victora Frankensteina, a w zasadzie jego monstrum, jaką znamy z kart powieści Mary Shelley. Choć to dopowiedzenie może być dość ryzykowne, bo jak wykazał Rafał Donica w swojej książce „Frankenstein. 100 lat w kinie”, rzeczone monstrum tak bardzo wrosło w kulturę popularną, że zaczęło żyć własnym życiem, często bardzo dalekim od ścieżek, jakie wyznaczyła mu Shelley. Komiks Wrightsona i Nilesa jest pod tym względem specyficzny – choć stanowi sequel, jest jednocześnie „powrotem do Shelley”, do tradycji gotyckiej, w jakiej powstał oryginał.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Kontekst powstania komiksu, jaki Niles wykłada we wstępie, jest tu również znaczący. Było to ostatnie, nieukończone dzieło rysownika, który zmagał się z chorobą nowotworową. Praca nad „Frankenstein żyje, żyje!” zajęła wiele lat, jednak jej owoc z pewnością wart jest lektury. Wrightson przygotował ilustracje zachwycające, pełne detali nie tylko przedstawianych postaci, ale również lokalizacji. W ten sposób powstały 3 z 4 części komiksu. Ostatnia zilustrowana została przez Kelleya Jonesa, którego Wrightson wskazał jako swego następcę. Jones oparł się na szkicach pozostawionych przez oryginalnego ilustratora (zostały one też dołączone do polskiego wydania) i spisał się chyba całkiem dobrze, choć widać jednocześnie, że swoim kunsztem nie dorósł jeszcze do Wrightsona. A może to nie kwestia kunsztu, a emocjonalnej czy uczuciowej więzi z utworem? Byłoby to podejście bardzo romantyczne, jednak romantyzmu w tym komiksie jest bardzo dużo. Akcja „Frankenstein żyje, żyje!” rozpoczyna się mniej więcej w momencie, w którym kończy swoją opowieść Shelley. Wbrew sugestiom autorki i powszechnym interpretacjom, monstrum nie ginie wraz ze swoim stwórcą. Pragnie śmierci, owszem, ale realizacja tego pragnienia okazuje się nie taka łatwa. Jedyne, co udaje mu się osiągnąć, to stan hibernacji, z którego po latach zostaje wyciągnięty przez innego ekscentrycznego naukowca. Czy historia się powtórzy? Czy monstrum czegoś się nauczyło? Czy możliwa jest jego przemiana? Nie znajdziemy tu zbyt wielu zaskoczeń fabularnych, jednak opowieść skrojona jest w przyzwoity sposób. Choć mamy do czynienia z sequelem, komiks wolny jest w zasadzie od postmodernistycznych reinterpretacji. „Frankenstein żyje, żyje!” mógłby być dopowiedzeniem historii wymyślonym przez autorkę pierwszej części. Co prawda bohater przechodzi tu istotną przemianę, ale to przemiana typowa także dla romantycznych bohaterów. Mamy tu moralne dylematy i rozdarcia, pytania o źródła i granice człowieczeństwa, przekonanie o fatum ciążącym na jednostce i tak dalej – wszystko, co znamy z typowych romantycznych tekstów. Także groza, choć obecna, nie ma wiele wspólnego ze współczesną estetyką horroru, bardziej zaś nawiązuje do preromantycznej literatury gotyckiej, z całym jej arsenałem rekwizytów i scenerii, przy jednoczesnej wstrzemięźliwości względem ukazywania graficznej przemocy. „Frankenstein żyje, żyje!” jest bez wątpienia pozycją ważną, z którą warto się zapoznać. To nie tylko godny finał wspaniałej kariery Wrightsona, ale również interesująca wariacja na temat monstrum Frankensteina, która w zaskakujący sposób mocno trzyma się pierwowzoru, jednocześnie dorzucając swoje przysłowiowe „trzy grosze”, jednak w sposób, który nie zakłóca gotycko-romantycznej koncepcji całości.
Tytuł: Frankenstein żyje, żyje! Data wydania: 3 października 2019 ISBN: 978-83-954323-1-6 Format: 104s. 199x305mm Cena: 70,00 Gatunek: groza / horror Ekstrakt: 90% |