powrót; do indeksunastwpna strona

nr 10 (CCII)
grudzień 2020

Zaskakująco mało komiksu w komiksie
Dagmara Trembicka-Brzozowska
Nick Drnaso ‹Sabrina›
Oto komiks przedziwny: nieładny, ale narysowany z wyczuciem; powolny, ale dużo się w nim dzieje; spokojny, ale trochę straszny. Oto „Sabrina”, chyba najszerzej omawiany komiks ostatnich lat.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Ten album jest przedziwny, bardzo „książkowy” w lekturze. Akcja toczy się powoli, niby nie dzieje się nic, a kadry mijają, zdawałoby się, sennie i bezowocnie, jednak szybko orientujemy się, że to tylko pozór. Przygodę z Sabriną zaczynamy na lotnisku. Dwóch dawnych kumpli z liceum, Teddy i Calvin, spotyka się, by zamieszkać razem. Teddy jest w kiepskim momencie życia, a Calvin ma kilka wolnych pokoi w domu i spędza sporo czasu w pracy w bazie lotnictwa wojskowego – więc pomaga mu zmienić otoczenie. Co się stało? Gdzie jest tytułowa Sabrina, dziewczyna Teddy’ego? Czemu Calvin mieszka sam w dużym domu z pokojem dziecięcym? Co się w ogóle wydarzyło?
Odpowiedzi na wiele pytań poznamy dopiero w dalszej części lektury. Nick Drnaso niespiesznie i nie wprost odkrywa przed nami ciąg wydarzeń, które doprowadziły Teddy’ego do domu starego znajomego, a także ich skutki – zupełnie inne, niż byśmy się spodziewali. Sami musimy poskładać tę historię z jednostronnych rozmów, listów z pogróżkami czy plotek kolegów z bazy wojskowej. Drnaso przeprowadza sekcję stosunków międzyludzkich i emocji, z którymi nie umiemy sobie poradzić. Dialogi – rwane, ucięte, pełne niezręcznej ciszy oraz kwestie niewypowiedziane budują tę historię. Tak samo jak audycje radiowe o teoriach spiskowych, w których zasłuchuje się Teddy, kwestionariusze wypełniane codziennie przez Calvina, komentarze internautów obserwujących tajemniczą tragedię. Do tego dochodzi wypowiadane mimochodem imię Sabriny, za każdym razem z coraz większym lękiem lub złością.
„Sabrina” jest brzydka. Większość czytelników po otwarciu albumu będzie miało ochotę go zamknąć – rysunki formą na pierwszy rzut oka przypominają te z popularnego „Dilberta”, a wiele postaci ciężko odróżnić od siebie po czymś innym niż strój. Tak proste kadrowanie wydaje się ubogie: regularnie ułożone kwadraty z okazjonalnym większym prostokątem. Tła prawie nie funkcjonują, paleta barw nie zniechęca. A jednak jest w tej pozornej brzydocie metoda. Rysownik doskonale wykorzystuje minimalistyczną formę, by budować atmosferę niepokoju i zagubienia. Ma to w sobie coś z „Lśnienia” i innych filmów Kubricka: przeciągające się momenty „ciszy”, zbliżenia i półzbliżenia na postaci, sprawiające, że z pozoru zwykłe zdanie brzmi jak groźba. Nie można tego nie docenić – nawet mimo nieatrakcyjnej kreski.
Trudno jest szybko podsumować „Sabrinę” – nie bez powodu ten komiks był na długiej liście nagrody Bookera, a fani literatury współczesnej zachwycają się nim bardziej, niż czytelnicy komiksów, nic też dziwnego, że oceny dostaje mieszane. Narracja przypomina powieści Harukiego Murakamiego czy Yanna Martela, rysunki są skąpe w środki artystycznego wyrazu, a całość kojarzy się z filmem. Przemilczenia są tu ważniejsze niż to, co bohaterowie wypowiadają wprost. Postacie, choć nieliczne, są niezbyt sympatyczne, a sama historia dotyka nas dość głęboko. Z kolei zakończenie pozostawia z jaskółczym niepokojem w sercu.
Zdecydowanie lektura „Sabriny” to przygoda, chociaż niekoniecznie z gatunku tych lekkich, z pozytywnym finiszem. Solennie ostrzegam, że trzeba podchodzić do niej ostrożnie i nie oczekiwać fajerwerków jak w „Sandmanie” czy „B.B.P.O.” Jeśli was ciekawi, zdecydowanie sięgnijcie. Jeśli wolicie kolejne iteracje Batmana, to tytuł nie dla was.
Plusy:
  • gra napięciem i atmosferą
  • wiele treści przekazywanych nie wprost • zabawa w kotka i myszkę z czytelnikiem
  • współczesna tematyka – społeczna i emocjonalna
Minusy:
  • rysunki
  • tempo akcji



Tytuł: Sabrina
Scenariusz: Nick Drnaso
Data wydania: 20 maja 2020
Rysunki: Nick Drnaso
Przekład: Marceli Szpak
ISBN: 978-83-66128-37-8
Format: 204s. 190x240 mm
Gatunek: obyczajowy, sensacja
Zobacz w:
powrót; do indeksunastwpna strona

80
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.