W „Gambicie królowej” kluczową rolę odgrywają oczywiście szachy, ale na początku serialu twórcy starają się przede wszystkim przemówić do emocji widzów, przedstawiając trudne dzieciństwo głównej bohaterki.  |  | ‹Gambit królowej›
|
O tym, że Elizabeth „Beth” Harmon (w tej roli intrygująca Anya Taylor-Joy) odznacza się nieprzeciętną osobowością, możemy się przekonać już w pierwszych scenach. Po zarwanej nocy budzi się ona w wannie i w pośpiechu doprowadza się do porządku, aby pojawić się jak najszybciej na sali, gdzie ma być rozgrywana ważna partia. Jej przeciwnikiem jest Wasilij Borgow, grany przez Marcina Dorocińskiego, ale polskiego aktora w pierwszym odcinku będziemy widzieć tylko przez moment, gdyż wkrótce po tym, jak główna bohaterka zasiada przy szachownicy, rozpoczyna się długa retrospekcja. Z kolejnych scen dowiadujemy się, że Beth (jako jej młodsza wersja świetnie sobie radzi Isla Johnston) cudem uszła z życiem z wypadku samochodowego, w którym zginęła jej matka. W związku z tym, że nie było wiadomo, co się działo z ojcem dziewczynki, trafiła ona do sierocińca. Można odnieść wrażenie, że personel rzeczywiście troszczył się tam o podopiecznych i zależało mu, aby jak najwięcej sierot znalazło nowe rodziny. W zasadzie wątpliwości może budzić jedynie podawanie wszystkim dzieciom środków uspokajających, bo później przekonamy się, że wpłynie to bardzo niekorzystnie na główną bohaterkę, która zwyczajnie uzależni się od leków. Szybko się okazuje, że Beth nie jest specjalnie zainteresowana ani nauką śpiewu, ani lekcjami dobrych manier, natomiast jej ciekawość budzi gra, przy której spędza wiele czasu tutejszy dozorca. Pan Shaibel początkowo nie chce jej uczyć zasad gry, twierdząc, ze szachy nie są dla dziewcząt… W końcu jednak dzięki swej determinacji bohaterka przełamie jego opór. Na plus twórcom trzeba zaliczyć zaś to, że dość realistycznie ukazują początki szachowej edukacji Beth – w pierwszej partii dostaje szewskiego mata i dopiero stopniowo podnosi swoje umiejętności. Z kolei dość widowiskowo wyglądają partie, które rozgrywa w myślach, leżąc w łóżku i wyobrażając sobie figury wędrujące po szachownicy na suficie. Po jakimś czasie jest jasne, że Beth ma prawdziwy talent do szachów i nie chodzi jedynie o to, ze zaczyna wygrywać z panem Shaibelem. W błyskawicznym tempie przyswaja sobie kolejne wiadomości z szachowych podręczników (czytając je często pod ławką na zwykłych lekcjach) i doskonale zapamiętuje układy figur na szachownicy oraz zawsze planuje rozgrywkę na co najmniej kilka ruchów naprzód. Będziemy też świadkami jej pierwszych pojedynków stoczonych poza sierocińcem. Otóż znajomy jej mentora umożliwia jej rozegranie symultany z członkami klubu szachowego z pobliskiego liceum. Dziewczynka wygrywająca z dużo starszymi chłopcami oczywiście przyciąga uwagę widzów (zarówno tych na sali, w której toczy się rozgrywka, jak i siedzących przed ekranem), a ona sama może delektować się smakiem zwycięstwa i otrzymanymi w nagrodę czekoladkami. Nie możemy przecież zapominać, że mimo niewątpliwie wielkich zdolności jest ona przecież tylko dzieckiem. Mogłoby się wydawać, że w tym momencie przed Beth otworzy się szansa na prawdziwą szachową karierę. Okazuje się jednak, że na dziewczynce coraz bardziej niekorzystnie odbija się brak możliwości przyjmowania leków (sierocińcowi zakazano takich praktyk). Trudno powiedzieć, czy rzeczywiście wpływały one korzystnie na możliwości intelektualne dziewczynki, pobudzając jej wyobraźnię przy rozgrywanych w myślach partiach, ale „na głodzie” bohaterka najwyraźniej nie jest w stanie normalnie funkcjonować. Czyn, na który w związku z tym się zdobywa, jest zaś nie tylko nierozważny, lecz może się dla niej naprawdę kiepsko skończyć.
Tytuł: Gambit królowej Tytuł oryginalny: The Queen’s Gambit Data premiery: 23 października 2020 Rok produkcji: 2020 Kraj produkcji: USA Liczba odcinków: 7 Czas trwania odcinka: 46−67 min Gatunek: obyczajowy Ekstrakt: 80% |