powrót; do indeksunastwpna strona

nr 02 (CCIV)
marzec 2021

Manewry hamowania
Jacques Lob, Jean-Marc Rochette ‹Snowpiercer. Przez wieczny śnieg #2›
Drugi tom serii „Snowpiercer”, publikowanej przez Wydawnictwo Kurc zawiera dwie kolejne odsłony opowieści o pociągu przemierzającym zamarznięty świat – „Mierniczy” oraz „Przeprawa”. Wraz ze zmianą scenarzysty zmienił się nie tylko charakter narracji, ale także i sam pociąg.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Miejsce Snowpiercera zajął mianowicie Icebreaker. To jego podróż śledzimy i przygodami jego pasażerów pasjonujemy się podczas lektury. A co stał się ze Snowpiercerem? Tego nie wie nikt. Kontakt z tym pociągiem został zerwany. Pasażerowie Icebreakera żyją w nieustannym i umiejętnie podsycanym przez władze strachu przed zderzeniem czołowym z tym mitycznym pociągiem, a opowieści o uwięzionych w nim męczennikach są nieustannie przekazywane z ust do ust. Funkcjonuje on w opowieściach jako ucieleśnienie tragedii zniszczonego świata. Wiadomo, że gdzieś jest ten pociąg widmo, ale nie wiadomo dokładnie gdzie, ani też, co stało się z jego pasażerami.
Głównym bohaterem jest tu Puig Vallès – mężczyzna wykonujący obowiązki mierniczego. Na czym one polegają? Otóż podczas postojów Icebreakera, do których dochodzi coraz częściej, grupa mierniczych wychodzi na zewnątrz, by zbierać informacje o zmianach zachodzących w klimacie oraz otoczeniu trasy pociągu. Taka w każdym razie jest wersja oficjalna. Te postoje owiane są tajemnicą, a pasażerowie nie wiedzą nic o ich prawdziwych przyczynach. Są karmieni propagandą oraz straszeni mitycznym Snowpiercerem. Wiadomo, że wystraszonymi podwładnymi łatwo manipulować. Kiedy jednak podczas jednego z takich wyjść Puig wyłącza kamerę i udaje się na samowolkę, staje się dla władz kimś bardzo niewygodnym. Czy mężczyźnie uda się wyjść cało z tej opresji i uniknąć kary za niesubordynację? Czy to, co odkrył warte było ryzyka? Kontynuacją opowieści o krnąbrnym mierniczym jest „Przeprawa”. Kiedy radary Icebreakera przechwytują sygnał pochodzący z drugiej strony oceanu, władze decydują się na pokerową zagrywkę. Na koła pociągu założone zostają gąsienice i pociąg wyrusza w trasę przez ocean. Co znajdzie na drugim brzegu? Czy na innym kontynencie jest ktoś, kto przetrwał globalny kataklizm?
Album „Mierniczy” ukazał się na rynku frankofońskim w roku 1999, a zatem piętnaście lat po albumowej premierze tomu pierwszego. Rok później na księgarskie półki trafiła „Przeprawa”. Po śmierci scenarzysty Jacquesa Loba w roku 1990, tworzenie opowieści wziął na siebie Benjamin Legrand. Zaznaczmy od razu, że kolejna odsłona opowieści, która znajduje się w zapowiedziach umieszczonych na końcu tomu, będzie miała innego, trzeciego już scenarzystę. Opublikowany pierwotnie w 2015 roku album zatytułowany „Terminus” napisał mianowicie Olivier Bocquet. No i jeszcze jest prequel ze scenariuszami Matza zatytułowany „Extinctions”, którego dwa akty zostały opublikowane przez Castermana w latach 2019 i 2020. Wróćmy jednak do historii o perypetiach mierniczego.
Ciągłość pomiędzy opowieściami Legranda i Loba jest dość umowna. Pierwszy scenarzysta zakończył bowiem swoją opowieść, nie planując chyba kontynuacji. Jak pamiętamy Proloff dotarł do lokomotywy, ale przecież pociąg, nad którym przejął kontrolę stał się faktycznie pociągiem widmo wiozącym prawdopodobnie same trupy. Nowy scenarzysta nie miał zatem innego wyjścia, jak tylko wprowadzić na tory nowy skład. Poza tym, w jego opowieści inaczej zostały rozłożone akcenty. Nie ma w niej tej wrażliwości z jaką Lob zarysował społeczny kontekst zdarzeń rozgrywających się w pociągu. Miejsce Proloffa, który chciał przedostać się na przód Snowpiercera, zajmuje Puig Vallès – mierniczy, który staje się niewygodny dla władzy. Legrand bardziej koncentruje się na samej akcji i tajemnicach, niż na zarysowywaniu zróżnicowania społecznego. Nowy scenarzysta uważnie też przygląda się władzy i jej patologiom, które osiągają niewiarygodne wręcz rozmiary. Pasażerowie Icebreakera są nieustannie karmieni przekazami propagandowymi, które mają utrzymać ich w stanie podatności na wpływ władzy. Oglądają informacje serwowane przez rządzących, biorą udział w loteriach oferujących iluzoryczne wygrane i żyją z dnia na dzień. Nie zadają nawet pytań dotyczących coraz częstszych manewrów hamowania. Dlaczego pociąg się zatrzymuje? Co robią podczas tych postojów mierniczy, którzy wychodzą na zewnątrz? Lepiej o to nie pytać.
Wraz z nowym scenarzystą swój styl postanowił zmienić także rysownik. Jean-Marc Rochette nadal utrzymuje swoje prace w konwencji realistycznej, ale zrezygnował z wyrazistej, czarnej linii uzupełnianej rastrami na rzecz utrzymanych w szarościach konturów bardziej zintegrowanych z odcieniami szarości. Zamiast używać rastrów, artysta maluje swoje prace rozwodnionym tuszem, co sprawia, że plansze, choć pozbawione kolorów, mają bardziej malarski charakter. Poza tym nadal często stosowane są duże zbliżenia i bliskie plany, wynikające z umiejscowienia akcji we wnętrzach pociągu. Realistyczne, surowe a zarazem pełne napięcia i dynamiki rysunki doskonale budują atmosferę opowieści.
Każdy komu przypadł do gustu pierwszy tom serii, na pewno będzie usatysfakcjonowany kontynuacją opowieści o pociągu przemierzającym zamarznięty świat. Choć nastrój historii napisanej przez Legranda różni się od opowieści Loba, to jednak nadal mamy tu kawał solidnej komiksowej roboty. Zamiast socjologicznej analizy mamy tym razem sensacyjną i pełną napięcia akcję z politycznymi machinacjami w tle. Jest nowy pociąg, są nowi bohaterowie, ale nadal poruszane są podobne problemy. Tym razem na pierwszym planie mamy władzę oraz manipulacje, jakich dopuszcza się, by utrzymać w ryzach podwładnych. W tym celu straszy się ludzi nadciągającą katastrofą i zarządza się co chwila kolejne lock…, to znaczy manewry hamowania.



Tytuł: Snowpiercer. Przez wieczny śnieg #2
Scenariusz: Jacques Lob
Data wydania: 25 listopada 2020
Wydawca: Kurc
Format: 144s. 215×290mm
Cena: 65,–
Gatunek: SF
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

146
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.