Why Bother? to poboczny projekt muzyków (i ich gości), którzy na co dzień tworzą takie formacje, jak Lonker See, Lastryko czy Me and That Man. Zrodził się w konkretnej sytuacji społeczno-politycznej i do niej odnosi się w tekstach. Nawet jeżeli ktoś nie zgadza się z przesłaniem artystów, to jednak powinien zapoznać się z ich poetycko wyrażonym głosem sprzeciwu.  |  | ‹Why Bother?›
|
Różne miewają artyści inspiracje. Jedni tworzą pod wpływem miłości i piękna, inni – gniewu i bezsilności. Rzutuje to oczywiście w istotny sposób na formę przekazu. W zależności od źródeł natchnienia otrzymujemy bądź – przykładowo – wzniosłą romantyczną balladę, bądź ostrą i jazgotliwą pieśń niezgody na rzeczywistość. W przypadku trójmiejskiego tria Why Bother? mamy do czynienia z tym drugim przekazem. Co nie powinno dziwić, skoro impulsem do tego, by wejść do studia i w ekspresowym tempie – w ciągu zaledwie dwóch dni – skomponować i zarejestrować cały materiał, był ubiegłoroczny, październikowy Strajk Kobiet. Nie oznacza to jednak, że wydany przez Antenę Krzyku w kwietniu album zatytułowany po prostu „Why Bother?” jest deklaracją stricte polityczną. Owszem, przekaz wyłaniający się z onirycznych tekstów jest jasny, ale nie dosłowny i nie prostacki. Kto kryje się pod nazwą Why Bother? Trzech doskonale znanych w polskim undergroundzie rockowym artystów. Ton formacji nadaje gitarzysta Bartosz Borowski (ostatnimi czasy znany przede wszystkim z Lonker See), który u swego boku ma nie mniej zaprawionych w bojach artystycznych basistę Macieja Szkudlarka oraz perkusistę Łukasza Kumańskiego. Ten pierwszy dał się przed laty poznać jako muzyk zespołu Logophonic („Little Pieces”, 2013; „Borderline”, 2013), a następnie psychodelicznego Lastryko („Lastryko”, 2017; „Tętno pulsu”, 2020; „Limbo”, 2020). Ten drugi natomiast pod koniec pierwszej dekady XXI wieku udzielał się w progresywno-metalowej grupie Proghma-C („Bar-Do Travel”, 2009), a potem trafił między innymi pod skrzydła „Nergala” do country-bluesowego Me and That Man („Songs of Love and Dead”, 2017; „New Man, New Songs, Same Shit Vol. 1”, 2020), by po drodze zahaczyć o alternatywny Mùlk („I”, 2019). Ta różnorodność środowisk, z jakich wywodzą się muzycy tworzący Why Bother? również była gwarancją sukcesu artystycznego. Dwudniowa sesja nagraniowa odbyła się w należącym do Macieja Szkudlarka studiu White Noise. Muzycy nie ograniczyli się jednak tylko do składu trzyosobowego. W każdej z siedmiu kompozycji towarzyszy im zaproszony wokalista bądź osoba odpowiedzialna za recytację lub melodeklamację (stąd w znajdującym się poniżej linku do teledysku opisie rozróżnienie na „głos” i „śpiew”). Grono gości jest nadzwyczaj zacne i – na dodatek – międzynarodowe, a znaleźli się w nim (według kolejności pojawiania się na płycie): Szwajcar Louis Jucker (artysta alternatywno-folkowy), Joanna Kucharska (bliska koleżanka Borowskiego z Lonker See), Deadly Firend (sic!), czyli Marta Żbikowska (Hanako, Evvolves, Sting Nie Zagra w Kazachstanie), Rafał Jurewicz (The Shipyard, FORMY Planet), Brazylijka Paula Rebellato (postpunkowa Rakta) oraz Barbara Jackiewicz (redaktor naczelna Radia Tczew). Tak, to jest tylko sześć osób. Wynika to z faktu, że głos Kucharskiej słyszymy w dwóch utworach.  | |
Jeśli prawdą jest to, co napisałem we wstępie (a jest!), że album „Why Bother?” zrodził się z gniewu, należałoby to jeszcze udowodnić. Z tego samego założenia wyszli muzycy i zapewne dlatego na utwór otwierający płytę wybrali „Baculum”. To pięciominutowa porcja motorycznego i zadziornego punk rocka w klimatach noise’owych (vide przesterowana gitara Borowskiego). Jucker, zazwyczaj śpiewający lżej i melodyjniej, tutaj dał prawdziwy popis, jakiego nie powstydziliby Iggy Pop, Johnny Rotten i Joey Ramone. Nieco spokojniejszą – z naciskiem na „nieco” – ma „Knebel”, w którym na tle ostrej, przeszywającej uszy gitary pojawia się pełna ekspresji – z czasem przechodząca w bardziej tradycyjny śpiew – melorecytacja Joanny Kucharskiej. Uwagę przykuwa zwłaszcza przejmujący tekst: „Ręce związane / Oczy zamknięte / Uszy zatkane / Na ustach knebel / Pan jest miłością / Pan jest miłością / Nigdy nie zapomnij / Czyją jesteś własnością”, choć i wcześniejsze opisy snów (wywodzące się z tradycji wczesnego Voo Voo i Świetlików) nie nastrajają optymistycznie. „Wspomnienia” oznaczają powrót do stylistyki punkowo-hardcore’owej, z którą kontrastuje psychodeliczna deklamacja Marty Żbikowskiej. Znacznie bliższy tej pierwszej jest rozlegający się na dalekim planie wstrząsający kobiecy krzyk, który zderzony z nie mniej niż poprzednio dramatycznymi słowami („w windzie / sięgnąłeś / po nieswoje (…) nigdzie nie jestem bezpieczna / wciąż karmisz się / moim ciałem (…) zabierasz mi / prawo do walki / zabierasz mi / ciało i serce”) – przyprawia o ciarki. Tak samo rozdzierający jest, choć z trochę innych powodów, „END”. Tu wdziera się w umysł przede wszystkim warstwa instrumentalna, oparta na powolnym domowym rytmie i postrockowej narracji gitary. A jeśli dodamy do tego jeszcze oniryczny głos Kucharskiej, postapokaliptyczny portret tej kompozycji będzie dopełniony. W nawiązującym do postpunkowo-zimnofalowej tradycji „What If” udziela się, co w pełni zrozumiałe, Rafał Jurewicz, którego rapowo-skandowany śpiew udanie podkreśla jej dramatyzm. W „Mão mortal” (tytuł jest portugalski) rockowa psychodelia miesza się z noise’em; obok melodeklamacji Pauli Rebellato równie ważną rolę odgrywają tutaj gitarowe pogłosy i modulowane przestery – to z nich wykluwa się przenikliwa finałowa partia gitary. Dzieło Why Bother? wieńczy jedenastominutowy „Kosmos świadomości”, w którym własny tekst czyta dziennikarka Barbara Jackiewicz. Zanim jednak do tego dochodzi, pojawia się najpierw improwizowana jazzowo-noise’owa introdukcja, która następnie, gdy pojawia się głos, przeistacza się w hipnotyczny podkład instrumentalny. Dopiero w końcówce zespół ponownie wskakuje na postrockowe tory, nie rezygnując przy tym z generowanie szumów i zgiełków. W pamięci słuchacza pozostaje zaś symboliczna pacyfistyczna deklaracja Jackiewicz: „Kosmos jest wystarczająco duży, by pomieścić wszystko, także świadomości. A nawet kosmos może być wynikiem działania świadomości, bo przecież w przyrodzie nic nie ginie, tylko zmienia stan”. „Why Bother?” powstał w konkretnej sytuacji społecznej. Jest głosem sprzeciwu. W artystyczny sposób wyrażoną niezgodą na supremację jednego światopoglądu. Pewnie z tego właśnie powodu więcej płyt tego projektu już nie powstanie. Oby! Bo oznaczałoby to zrodzenie kolejnych obszarów konfliktu. A tego chyba nikt nie chce. Skład: Bartosz Borowski – gitara elektryczna, śpiew Maciej Szkudlarek – gitara basowa, Chapman stick Łukasz Kumański – perkusja
gościnnie: Louis Jucker – śpiew (1) Joanna Kucharska – głos, śpiew (2,4) Marta Żbikowska „Bibi” – głos (3) Rafał Jurewicz – śpiew (5) Paula Rebellato – głos, śpiew (6) Barbara Jackiewicz – głos (7)
Tytuł: Why Bother? Data wydania: 9 kwietnia 2021 Nośnik: CD Czas trwania: 37:55 Gatunek: rock W składzie Utwory CD1 1) Baculum: 04:59 2) Knebel: 04:56 3) Wspomnienia: 03:08 4) END: 05:19 5) What If: 04:12 6) Mão Mortal: 04:24 7) Kosmos świadomości: 10:58 Ekstrakt: 80% |