powrót; do indeksunastwpna strona

nr 5 (CCXVII)
czerwiec 2022

W zaśnieżonej Patagonii
Alejandro Montiel ‹Zaginiona›
Szczęście, że zdecydowana większość z nas nie ma podobnych doświadczeń! Trudno bowiem sobie nawet wyobrazić, jaką traumą może być niewyjaśnione zniknięcie przyjaciółki. A tego właśnie doświadcza nastoletnia Manuela Pelari, bohaterka „Zaginionej” Alejandra Montiela (będącej ekranizacją powieści Florencii Etcheves). Po czternastu latach, już jako pełnoprawna policjantka, Pipa wraca do tamtej sprawy.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Cornelia” – powieść Florencii Etcheves, argentyńskiej pisarki, dziennikarki i aktywistki na rzecz praw kobiet – ukazała się w Polsce przed rokiem; w tym roku natomiast do oferty Netflixa trafił zrealizowany na jej podstawie film Alejandra Montiela zatytułowany „Zaginiona”. To było pierwsze – zarówno literackie, jak i filmowe – spotkanie z młodą policjantką Manuelą Pelari (Pipą), która następnie powróciła w „Modlitwie niewiernej” (i będącym jej adaptacją kolejnym obrazie Montiela – „Domyśle”). Pod względem chronologii wydarzeń „Cornelia” zajmuje jednak miejsce drugie. Pelari (w tej roli Luisana Lopilato) jest tu już funkcjonariuszką z kilkuletnim stażem, która musi się jednak zmierzyć z wciąż niewyjaśnioną, nad wyraz bolesną zagadką z własnej przeszłości.
Jako nastolatka Pipa bierze udział w szkolnej wycieczce do Patagonii. Kończy się ona tragicznie, ponieważ po nocy spędzonej w miejscowym klubie znika jej najbliższa przyjaciółka, Cornelia Villalba. Śledztwo nie przynosi rezultatów; udaje się znaleźć jedynie zgubiony przez dziewczynę złoty łańcuszek, ale co się z nią samą stało – nie wiadomo. Oficjalnie przyjęte zostaje wersja, że zginęła w czasie wybuchu wulkanu. Z tajemniczym zaginięciem Cornelii nie może pogodzić się ani jej matka Clara (María Onetto), ani Manuela, która kontaktuje się nawet z prowadzącym swego czasu śledztwo komisarzem Rámonem Oreyaną (Rafael Spregelburd). To pod jego wpływem Pelari zostaje policjantką i trafia do wydziału zajmującego się handlem ludźmi. Z czasem jednak rany zabliźniają się i Pipa stopniowo zapomina o tragedii sprzed lat. Do chwili, kiedy w miejscu pracy odwiedza ją Clara Villalba.
Okazuje się bowiem, że od kilku lat w prasie stołecznej pojawia się nekrolog Cornelii, a w tym roku dodatkowo odprawiona zostaje msza za jej pamięć. Manuela pojawia się w świątyni już po uroczystości. Gdy przygląda się umieszczonemu przy ołtarzu zdjęciu dawnej przyjaciółki, jej uwagę przykuwa pewien szczegół. Na tyle istotny, że postanawia na własną rękę – wbrew woli Oreyany i swego partnera, inspektora Martina Seréttiego (Urugwajczyk Nicolás Furtado) – od nowa poprowadzić dochodzenie w sprawie zaginięcia Villalby. Ta decyzja porusza lawinę, która ściąga śmiertelne zagrożenie nie tylko na Manuelę, ale również na osoby z jej najbliższego otoczenia. Pipa jest jednak zdeterminowana – targana wyrzutami sumienia, chce za wszelką cenę znaleźć odpowiedź na pytanie, co naprawdę stało się z Cornelią.
Nie da się ukryć, że fabuła powieści i filmu nawiązuje klimatem do kryminałów skandynawskich. Zaśnieżone pustkowia, miasta zlane deszczem, nierozwiązane tajemnice sprzed lat, które rzutują na obecne życie bohaterów, wreszcie niemalże instytucjonalna przemoc wobec kobiet – z tym kojarzyliśmy do tej pory dzieła pisarzy i reżyserów ze Szwecji i Norwegii. Jak się okazuje, podobna tematyka może sprawdzić się idealnie również w odległej od Europy Argentynie. Zwłaszcza że Montiel okazał się pojętnym uczniem i, na szczęście, nie uległ w finale pokusie przesadnego melodramatyzowania. A groźba taka zapewne istniała – wszak scenarzystą „Zaginionej” był Jorge Maestro, specjalista od argentyńskich, meksykańskich i chilijskich telenowel.



Tytuł: Zaginiona
Tytuł oryginalny: Perdida
Reżyseria: Alejandro Montiel
Zdjęcia: Guillermo Nieto
Gatunek: dramat, kryminał
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

32
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.