powrót; do indeksunastwpna strona

nr 5 (CCXVII)
czerwiec 2022

Bagno wciąga
Tim Daniel, Joshua Hixson, Michael Moreci ‹Posiadłość #2›
Aż rok musieliśmy czekać na drugi i zarazem ostatni tom „Posiadłości”. Czas ten dodatkowo się dłużył, ponieważ akcję przerwano w kulminacyjnym momencie.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Tytułowa posiadłość należy do rodziny Blaine′ów i znajduje się na bagnistym terenie w Cape Augusta. Od dekad krążą pogłoski, że jest przeklęta, a nad jej mieszkańcami wisi klątwa. Obecnie zamieszkują w niej Chase, jego bratanek Zach i bratanica Mackenzie. Dzieci niedawno zostały sierotami, po tym, jak ich rodzice zginęli w niewyjaśnionych okolicznościach. Z braku innych krewnych, trafiły pod opiekę do wujka, który, choć ma mocno zszarganą opinię, stara się nimi zająć jak najlepiej. Myślał, że powrót w rodzinne strony pomoże im uporać się z traumą, tymczasem stali się łatwymi celami dla złych mocy. Pod koniec poprzedniego tomu pokazały pełnię swoich sił, prześladując całą trójkę i nie pozwalając jej opuścić przeklętego domu.
Do tej pory „Posiadłość” czarowała nastrojem iście lovecraftowskiej grozy, gdzie człowiek stawał naprzeciw nieznanej, potężnej siły. Twórcy postawili mnóstwo pytań, nie udzielając ani jednej odpowiedzi. Siłą rzeczy teraz musimy się czegoś dowiedzieć o klątwie i tego jak z nią walczyć. I w tym miejscu zazwyczaj pojawiają się mielizny, bo trzeba coś niecoś wyjaśnić, nie burząc nastroju niesamowitości. Dobrze jest, kiedy zachowuje się równowagę w tym aspekcie. W „Posiadłości” nie do końca się to udało.
Na pewno trzeba przyznać, że motyw klątwy został sprawnie poprowadzony i wszystko układa się w logiczną całość. Większym problemem jest natomiast kwestia wyjścia z sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie. Tu już tak dobrze nie jest i mam wrażenie, że scenarzyści nieco się zapędzili i nie do końca wiedzieli jak wybrnąć z zagmatwanej historii. W efekcie finał jest dość mętny i mało zadowalający.
Na równie wysokim poziomie, co w części pierwszej, stoi za to warstwa graficzna komiksu. Odpowiedzialny za nią Joshua Hixson idealnie nadaje się do ilustrowania niepokojących opowieści grozy, w których nastrój jest ważniejszy od akcji. Jego nieco kanciasta i surowa kreska jest po prostu stworzona do portretowania mrocznych bagien i upiorów z nich powstających.
Choć w ostatecznym rozrachunku można powiedzieć, że tom drugi „Posiadłości” nieco rozczarowuje, to jednak nie aż tak bardzo, by z miejsca skreślić ten tytuł. Po prostu poprzedni album poprzeczkę zawiesił bardzo wysoko i trudno było jej nie strącić.



Tytuł: Posiadłość #2
Data wydania: 24 marca 2022
Rysunki: Joshua Hixson
Przekład: Jacek Żuławnik
Wydawca: Lost In Time
ISBN: 9788396295576
Format: 136s. 170x260 mm
Cena: 59,99
Gatunek: groza / horror
Zobacz w:
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

67
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.