powrót; do indeksunastwpna strona

nr 8 (CCXX)
październik 2022

Tu miejsce na labirynt…: Jak zasadzić wiśnię na szczytach Andów
Acid Mothers Reynols ‹Vol. 1›
Jesienią 2017 roku Makoto Kawabata i jego Acid Mothers Temple wybrali się do Buenos Aires, aby do spółki z argentyńskimi awangardzistami z zespołu Reynols zarejestrować kilka w stu procentach improwizowanych utworów. Trzy lata później udostępnili swoim fanom pierwszą część tej sesji (jako „Vol. 1”); na drugą trzeba było poczekać jeszcze prawie dwa lata.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
‹Vol. 1›
‹Vol. 1›
O kierowanej przez wokalistę i gitarzystę Makoto Kawabatę japońskiej formacji psychodeliczno-progresywnej Acid Mothers Temple (i jej wielu innych wcieleniach) pisałem już w „Esensji” parokrotnie, natomiast na temat starszego o dwa lata argentyńskiego zespołu Reynols nie zająknąłem się jeszcze ani słowem. Choć, podobnie jak koledzy z Kraju Kwitnącej Wiśni, rodacy śp. Diego Maradony również mają przebogatą dyskografię. Teraz jednak trafiła się okazja, aby o obu tych grupach wspomnieć za jednym zamachem. Jakim cudem? Ponieważ przed pięcioma laty artyści z dwóch różnych kontynentów postanowili zewrzeć szyki i wspólnie zarejestrować zupełnie nową muzykę, po czym wydać ją pod okazjonalnym szyldem… Acid Mothers Reynols.
Ale po kolei! Najpierw parę rzeczy trzeba uporządkować. Żywot Acid Mothers Temple zaczął się w połowie lat 90. ubiegłego wieku; od samego początku istnienia lideruje mu ten sam człowiek – wspomniany już Makoto Kawabata. W ostatnich latach prowadzony przez niego zespół funkcjonuje jednak pod rozszerzoną nazwą – do tej właściwej dorzucił on bowiem jeszcze frazę The Melting Paraiso U.F.O. I to jest to najwłaściwsze wcielenie formacji. Reynols natomiast datują swoją działalność od 1993 roku, kiedy to nazywali się jeszcze Burt Reynols Ensamble (sic!). Początkowo funkcjonowali jako trio, czasami jednak poszerzali skład. Ton grupie nadają bracia Conlazo – gitarzysta Roberto oraz flecista i perkusjonista Pacu; obok nich udzielają się drugi gitarzysta Anla Courtis (niekiedy zapisujący swoje imię jako Alan, to znów Alna) oraz perkusista i pianista Miguel Tomasin. W tej właśnie konfiguracji osobowej w listopadzie 2017 roku w studiu El Pie w Buenos Aires odbyli wspólną sesję z Japończykami z Acid Mothers Temple.
Byli z niej na tyle zadowoleni, że po paru latach zapadła decyzja o upublicznieniu zarejestrowanej muzyki. Album „Vol. 1” ukazał się w lutym 2020 roku (nakładem paryskiej wytwórni Vert Pituite la Belle), natomiast „Vol. 2” – dwa lata później (bez jednego miesiąca). Co ciekawe, do dzisiaj z pięcioosobowego składu Acid Mothers Temple pozostało w zespole już tylko trzech muzyków (Kawabata, klawiszowiec Hiroshi Higashi oraz perkusista Nani Satoshima); gitarzysta Mitsuru Tabata odszedł krótko po sesji w Buenos Aires, natomiast ukrywający się pod pseudonimem „Wolf” basista Takashi Uchida rozstał się z kolegami w grudniu 2020 roku. Nie ma więc wątpliwości co do tego, że „Vol. 1” i „Vol. 2” mają dla fanów Japończyków – poza artystycznym – także walor historyczny.
Czego można spodziewać się po takiej kooperacji? Acid Mothers Temple to mistrzowie psychodelii, z kolei zespołowi Reynols bliżej jest do rockowej awangardy spod znaku The Residents. Połączenie ich muzycznych inspiracji dało efekt intrygujący, choć do zachwytów raczej jest daleko. Muzycznie to przede wszystkim stuprocentowa improwizacja z wieloma „smaczkami”.
Stronę A winylowego krążka (tylko w takiej wersji materiał ten został wydany) wypełniają dwa utwory, w tym ten najdłuższy – „Outside the Inner Temple” – którego największą wartością są nawiązania do południowoamerykańskiego folkloru. Wystarczy wsłuchać się w otwierający utwór duet fletu i rogu alpejskiego, by z miejsca przenieść się na wzgórza andyjskie. Nie brakuje tu też jednak klasycznej psychodelii, z gęstymi partiami gitar i powłóczystymi syntezatorami w tle. Z kolei wykorzystujący theremin Hiroshi Higashi sprawia, że z otchłani docierają do naszych uszu jęczące dźwięki piły. A jeżeli dodamy do tego jeszcze płynnie przechodzący od melodeklamacji do „pijackiego” śpiewu głos Kawabaty – będziemy mieć pełen ogląd sytuacji.
Po zahaczającym o muzykę etniczną „Outside the Inner Temple” pojawia się – dla odmiany najkrótszy w całym zestawieniu – zaledwie czterominutowy „Inti-Ra Wild Saloon”. W nim także Japończycy i Argentyńczycy bawią się formą, proponując country-westernową muzykę rodem z Dzikiego Zachodu. Z tą różnicą, że grający ją zespół musiał wcześniej skosztować chyba wszystkich znanych światu rodzajów whisky. Jeśli więc jest to country, to mocno awangardowe. Utworem najbardziej utrzymanym w klimacie Acid Mothers Temple jest otwierający stronę B „Traces of Sunyata Squash”: dominują w nim nakładane na siebie ścieżki gitar i syntezatorów, obok których pojawia się niespiesznie snujący swoją opowieść Makoto. To jedna z tych kompozycji, które mogłyby ciągnąć się w nieskończoność, a słuchacz nie miałby nawet wrażenia upływającego czasu. Tyle że płyta winylowa ma swoje ograniczenia, więc chcąc zmieścić na niej coś jeszcze, trzeba się było w końcu zatrzymać. To „coś jeszcze” to, jak się okazało, zaskakująco optymistyczny, żywiołowy i zadziorny „Bo Bubbles”, w którym uwagę przykuwa przede wszystkim bardzo intensywna psychodeliczna końcówka. To naprawdę mocna rzecz, która byłaby nawet ozdobą wyżej przeze mnie ocenionych regularnych płyt Japończyków (na przykład „Wake to a New Dawn of Another Astro Era”, „Wandering the Outer Space” czy „Sacred and Inviolable Phase Shift”).
Skład:

ACID MOTHERS TEMPLE & THE MELTING PARAISO U.F.O.:
Makoto Kawabata – gitara elektryczna, głos
Mitsuru Tabata – gitara elektryczna, syntezator gitarowy
Hiroshi Higashi – syntezatory, theremin
Takashi Uchida (S/T / Wolf) – gitara basowa
Nani Satoshima – perkusja

REYNOLS:
Anla Courtis – gitara elektryczna
Roberto Conlazo – gitara elektryczna
Pacu Conlazo – instrumenty perkusyjne, flet, róg alpejski
Miguel Tomasin – perkusja, fortepian, flet



Tytuł: Vol. 1
Wykonawca / Kompozytor: Acid Mothers Reynols
Data wydania: 2 lutego 2020
Nośnik: Winyl
Czas trwania: 39:09
Gatunek: rock
Zobacz w:
W składzie
Utwory
Winyl1
1) Outside the Inner Temple: 17:07
2) Inti-Ra Wild Saloon: 04:06
3) Traces of Sunyata Squash: 08:20
4) Bo Bubbles: 09:36
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

114
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.