powrót; do indeksunastwpna strona

nr 2 (BRE2)
Sebastian Chosiński #1 2022

Nie tylko Indy. Złota dziesiątka kina przygodowego
ciąg dalszy z poprzedniej strony
6) BOGOWIE MUSZĄ BYĆ SZALENI (The Gods Must Be Crazy, 1980, reż. Jamie Uys)
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Pod żadnym względem nie jest to zwyczajny film. Jego realizacja miejscami dość mocno odbiega od przyjętych powszechnie standardów – zdjęcia nierzadko są przyspieszane, akcja niejeden raz ustępuje miejsca barwnym opisom rodem z filmu dokumentalnego, a główny bohater dość szybko staje się postacią drugoplanową, mimo że jego quest – pozbycie się złej butelki Coca-Coli – jest podstawą fabuły i stanowi zarówno jej otwarcie, jak i zakończenie. Dużo tutaj zarówno z sensacji, jak i romansu, ale przed wszystkim jest to wielkie kino przygody, gdzie fajtłapowaty naukowiec, noszący sterany kapelusz i jeżdżący wozem bez hamulców i rozrusznika, dokonuje bohaterskich czynów, w dość zaskakujący sposób wykorzystując przy tym swoją znajomość lokalnej fauny i flory. To jednocześnie jeden z niewielu przypadków, kiedy możemy obejrzeć cywilizowany świat oczami kogoś, kto z cywilizacją miał dotąd styczność jedynie poprzez smugi kondensacyjne odrzutowców hen, wysoko nad głową, i kto ma zupełnie świeże podejście do wielu spraw dotąd dla nas oczywistych. Przeuroczy film, który zrobił zawrotną karierę na początku lat 80. i rozsławił kino afrykańskie, o którym dotąd mówiło się raczej z uśmieszkiem politowania.
Jarosław Loretz
7) MIŁOŚĆ, SZMARAGD I KROKODYL (Romancing and the Stone, 1984, reż. Robert Zemeckis)
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Jack T. Colton to oczywiście bliski krewny Indiany Jonesa. Człowiek czynu, obdarzony specyficznym poczuciem humoru, lubiący samodzielne działanie. Z pozoru nieco nieokrzesany i gruboskórny, w gruncie rzeczy romantyczny. Ale to wcale nie ten bohater zadecydował o sukcesie „Miłości, szmaragdu i krokodyla” (ten ostatni pojawił się w polskim tytule oczywiście ze względu na popularność serialu „Powrót do Edenu” w czasie naszej premiery). Doskonałym pomysłem było wprowadzenie postaci pisarki przygodowych romansideł, która wpada w historię rodem z własnej powieści, i obsadzenie w tej roli Kathleen Turner. Ta aktorka przechodzi w czasie filmu niesamowite metamorfozy – od cichej domatorki do kobiety czynu, od zahukanej starej panny do atrakcyjnej bohaterki gorącego romansu. A sam film urzekał niewymuszonym humorem, dobrym tempem i urokiem obojga głównych bohaterów. Solidna, kanoniczna pozycja Kina Nowej Przygody.
Rok późniejszy „Klejnot Nilu”, dużo bardziej wzorowany na przygodach Indiany Jonesa (została zapożyczona nawet scena z samolotem), był już porażką. Dzieło bez dobrych pomysłów, momentami nudnawe spowodowało, że seria zakończyła się po drugiej części. Szkoda, bo bez wątpienia miała większy potencjał.
Konrad Wągrowski
8) GOONIES (1985, reż.Richard Donner)
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Masa bzdur i sprzeczności w scenariuszu – i to takich, które dosłownie całą tę historię czynią kompletnie idiotyczną. Groteskowe postacie „tych złych”, czyli gangu Fratellich (z babochłopem Anne Ramsey w roli twardej mamuśki i Sloothem, jednym z jej synów, przedziwnie pokancerowanym od niemowlęctwa wskutek wypadania z kołyski), i garstka dzieciaków nazywających swoją paczkę „Postrzeleńcami”, które ostatnim gestem rozpaczy próbują ratować domy rodziców przed bankową rekwizycją za długi. Jak? W najbardziej idiotyczny i, co tu dużo gadać, teoretycznie najmniej skuteczny z możliwych sposobów: szukając skarbu słynnego w okolicy pirata, Jednookiego Willy’ego.
Powyższe zastrzeżenia są jak najbardziej uzasadnione – argumenty można by rzucać całymi garściami – i oczywiście w najmniejszym stopniu nieistotne, zważywszy na frajdę, jaką daje oglądanie tego filmu. No i przecież, tak z drugiej strony patrząc, cóż innego mogą zrobić dzieci, by ratować walący się świat dorosłych, niż zaufać marzeniom?
Dwaj bracia Walsh reprezentują typowe stadia chłopięcego dojrzewania. Młodszy Mikey to chuderlaczek (notabene, kto pamięta Sama Gamgee’ego z trylogii „Władcy Pierścieni”, ten wie, że od czasu „The Goonies” Sean Astin dobrze wyrósł mamie i tacie), z aparatem ortodontycznym na zębach i aplikatorem leku na astmę w ręku, prowodyr całej eskapady związanej z szukaniem skarbu. Starszy, Brandon, to dla odmiany buzujący hormonami byczek, na różne sposoby ćwiczący tężyznę fizyczną, kiedy się tylko da. Do tego ciągle poprawiający grzebieniem swój gęsty fryz Clark „Jadaczka”, robiący tłustym brzuchem „galaretę” Lawrence „Pniaczek”, wreszcie Richard Wang, przezywany „Data” albo „Zero-Zero-Skośnooki”, naszpikowany rozmaitymi przemyślnymi urządzeniami (lejący się z pięt butów śliski smar, wielka rękawica wyskakująca gdzieś spod pachy, ukryte na biodrach oślepiające latarki czy szczęki mocowane na sprężystych linkach, miotane z rękawów przepastnego płaszcza) niczym samochód Bonda. Do tego dwie dziewczyny na dokładkę, w tym jedna w miniówie.
Spryt i upór, napędzane ciekawością i marzeniami, które u dzieci są nie do zdarcia. Barwne, przesympatyczne postacie. Wartka fabuła. Stojące na drodze do celu najrozmaitsze przeszkody i pułapki – co jedna, to oryginalniejsza. Chwytliwy motyw muzyczny. A w finale – piękna scena ze statkiem piratów wypływającym w swój ostatni rejs.
Film, do którego się wraca. Ja robię to regularnie.
Marcin Łuczyński
9) KROKODYL DUNDEE (1986, reż. Peter Faiman)
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Ma znoszony kapelusz, ogorzałą od słońca twarz i w dzikiej głuszy czuje się jak we własnym domu. Indiana Jones? Nie, Krokodyl Dundee! Fakt, głównym tematem filmu jest satyra na współczesną cywilizację zderzoną ze prostym, acz prawym i rozsądnym „dzikusem”, ale przecież tylko część filmu rozgrywa się w dżungli nowojorskiej. Pierwsze kilkadziesiąt minut to australijski interior, węże, bawoły, krokodyle. Gorąco i niebezpiecznie. A do tego dziwny facet z olbrzymim nożem przy pasie, który nic sobie z tego wszystkiego nie robi. Facet, który, dodajmy, odczytuje godzinę z położenia Słońca… zerkając uprzednio na zegarek towarzyszki. Trochę bufon i szelma z poczuciem humoru – więc może jednak klon doktora Jonesa? Nie przesadzajmy, to tylko kilka podobieństw, a film reprezentuje trochę inną odmianę kina przygodowego. Co nie zmienia faktu, że „Krokodyl Dundee” (jego dwie kontynuacje już mniej) wciąż jest świetną rozrywką. A scena, w której Krokodyl na widok broni atakujących go bandytów stwierdza „To nie jest nóż” i wyciągając swoją maczetę dodaje „To jest nóż!”, w niczym nie ustępuje Indy’emu strzelającemu do Araba z mieczem.
Jakub Gałka
10) MUMIA (1999, reż. Stephen Sommers)
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W 1999 roku filmowcy nagle przypomnieli sobie o wielkich sukcesach Indiany Jonesa, który przez lata stał się ikoną popkultury, i postanowili stworzyć film przygodowy mocno inspirowany archeologicznymi perypetiami autorstwa duetu Lucas-Spielberg. Powstała „Mumia” Stephena Sommersa, film odwołujący się nie tylko do doktora Jonesa, ale także do tanich horrorów klasy B, tradycyjnych historii o potworach („Dracula” czy „Wilkołak”), jak również do wszelkich innych filmów awanturniczych, jakie powstały od czasów sukcesu „Gwiezdnych Wojen” i „Poszukiwaczy zaginionej Arki”. Oczywiście dzieło Sommersa nie miało szans w starciu z klasyką, ale broniło się absurdalną fabułą (tak pokręconą, że aż śmieszną), dystansem, poczuciem humoru, elementami grozy oraz Rachel Weisz. Aktorka wprowadziła do filmu odrobinę kobiecego uroku i autoironii, spychając na margines innych bohaterów, łącznie z grającym protagonistę Ricka Brendanem „załatwię-każdą-mumię-bronią-palną” Fraserem. Po seansie „Mumii” trudno było dojść do siebie, bo pytanie „o co tak w ogóle chodziło?” nie dawało spokoju nawet godziny po projekcji, dlatego film Sommersa, mimo że w niektórych miejscach tandetny i przesadzony, w generalnym rozrachunku zalicza się do bardzo przyjemnej, awanturniczej rozrywki nie na serio. W końcu jak mało kręci się ostatnio klasycznych filmów przygodowych!
Ewa Drab



Tytuł: Tarzan: Człowiek małpa
Tytuł oryginalny: Tarzan the Ape Man
Reżyseria: W.S. Van Dyke
Scenariusz: Cyril Hume
Rok produkcji: 1932
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 99 min
Gatunek: przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: King Kong
Muzyka: Max Steiner
Rok produkcji: 1933
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 100 min
Gatunek: groza / horror, przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: Afrykańska królowa
Tytuł oryginalny: The African Queen
Reżyseria: John Huston
Zdjęcia: Jack Cardiff
Muzyka: Allan Gray
Rok produkcji: 1951
Kraj produkcji: USA, Wielka Brytania
Czas trwania: 105 min
Gatunek: przygodowy, wojenny
Zobacz w:

Tytuł: 20 000 mil podmorskiej żeglugi
Tytuł oryginalny: 20000 Leagues Under the Sea
Reżyseria: Richard Fleischer
Zdjęcia: Franz Planer
Scenariusz: Earl Felton
Rok produkcji: 1954
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 127 min
Gatunek: familijny, przygodowy, SF
Zobacz w:

Tytuł: W 80 dni dookoła świata
Tytuł oryginalny: Around the World in Eighty Days
Zdjęcia: Lionel Lindon
Muzyka: Victor Young
Rok produkcji: 1956
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 167 min
Gatunek: familijny, komedia, przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: Bogowie muszą być szaleni
Tytuł oryginalny: The Gods Must Be Crazy
Reżyseria: Jamie Uys
Scenariusz: Jamie Uys
Muzyka: John Boshoff
Rok produkcji: 1980
Kraj produkcji: Botswana
Czas trwania: 109 min
Gatunek: komedia, przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: Miłość, szmaragd i krokodyl
Tytuł oryginalny: Romancing the Stone
Reżyseria: Robert Zemeckis
Zdjęcia: Dean Cundey
Rok produkcji: 1984
Kraj produkcji: Meksyk, USA
Czas trwania: 105 min
Gatunek: komedia, przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: Goonies
Tytuł oryginalny: The Goonies
Reżyseria: Richard Donner
Zdjęcia: Nick McLean
Scenariusz: Chris Columbus
Muzyka: Dave Grusin
Rok produkcji: 1985
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 114 min
Gatunek: familijny, komedia, przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: Krokodyl Dundee
Tytuł oryginalny: Crocodile Dundee
Reżyseria: Peter Faiman
Zdjęcia: Russell Boyd
Muzyka: Peter Best
Rok produkcji: 1986
Kraj produkcji: Australia
Czas trwania: 98 min
Gatunek: komedia, przygodowy
Zobacz w:

Tytuł: Mumia
Tytuł oryginalny: The Mummy
Data premiery: 30 lipca 1999
Reżyseria: Stephen Sommers
Zdjęcia: Adrian Biddle
Scenariusz: Stephen Sommers
Rok produkcji: 1999
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 124 min
WWW:
Gatunek: akcja, przygodowy
Zobacz w:
powrót; do indeksunastwpna strona

600
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.