Napisz mnie Ze swoich snów i pamięci Wiecznej miłości i śmierci Niedokończonych Twych wierszy Niektórzy ludzie są wiecznie sami Samotny duch, samotnych miast Szukają kogoś wśród miliona gwiazd A potem znów ruszają w świat Znów szary świt Zwyczajnych dni rytm Zwyczajne myśli Ten szary bruk Książka i stół Znudzone wszystkim Niektórzy ludzie są wiecznie sami Samotny duch, samotnych miast Szukają kogoś wśród miliona gwiazd A potem znów ruszają w świat Widzisz, wstaje dzień Dotykiem słów z twych powiek spędzam sen A potem znów codzienność topi nas W morzu bezradnych, wyblakłych lat A przecież wiesz Szczęście jest tam, gdzie już nie jesteś sam Pójdziemy w świat Tam w pusty świat Świat, gdzie już nie ma nic A samotni ludzie są zawsze sami Samotny duch, samotnych miast Szukają kogoś wśród miliona gwiazd A potem znów ruszają w świat
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Abstrakcja Powiedz mi, że chociaż jestem Twym kłamstwem Tylko wspomnieniem i światłem Nagłym pragnieniem i wiatrem Ty będziesz wciąż wierzył, że Czuję i nawet czasem rozumiem Ten świat, który już Nigdy nie będzie mój Widziany przez karty słów Jestem Abstrakcją Twych wyobrażeń Twojego strachu i marzeń Z których stworzyłeś właśnie mnie Jestem Przechodniem, burzą i morzem Aniołem, ptakiem i ogniem Bo tak stworzyłeś właśnie mnie Napisz mnie Ze swoich snów i pamięci Wiecznej miłości i śmierci Niedokończonych Twych wierszy Tylko nie zostawiaj mnie! Jestem Abstrakcją Twych wyobrażeń Twojego strachu i marzeń Z których stworzyłeś właśnie mnie Jestem Przechodniem, burzą i morzem Aniołem, ptakiem i ogniem Bo tak stworzyłeś właśnie mnie
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Atawizm Idę przez świat, usłany marzeniami Które niczemu już nie wierzą Pułapką naszą jest stan nazywany Przez poetów nadzieją Idę przez świat, przez współczesne miasta Ta chwila zaraz stanie się historią Pułapką naszą jest stan nazywany Przez filozofów wolnością Idę przez świat przewartościowany Sztucznie stworzoną wartością Pułapką naszą jest stan nazywany Przez artystów miłością Idę przez świat, przez ścieżki wojny Przez miasta ognia i krwi Pułapką naszą jest stan nazywany Nazywany czasem moralnością Za mało chcemy wiedzieć I za dużo chcemy mieć… Zofia Ścigaj – Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Edwarda Dembowskiego w Zielonej Górze. Od kilku lat wokalistka, gitarzystka, autorka tekstów i kompozytorka. Obecnie, razem z Mateuszem Kamińskim, tworzy duet muzyczny „Atawizm”, który uzyskał tytuł laureata na festiwalach piosenki studenckiej, takich jak Ogólnopolska Turystyczna Giełda Piosenki Studenckiej w Szklarskiej Porębie, „Bakcynalia” Epidemia Piosenki Turystycznej w Lublinie, Ogólnopolski Turystyczny Przegląd Piosenki Studenckiej „Bazuna”. Autorka kilku utworów scenicznych. Jeden z nich pt. „Oczyszczenie” zdobył III miejsce na ogólnopolskim konkursie literackim „Tadeusz Różewicz inspiruje”, organizowanym przez posła Tomasza Zimocha. Recenzentka stażystka w „Dzienniku Teatralnym”. Finalistka LII i LIII Olimpiady Literatury i Języka Polskiego specjalizacji teatrologicznej oraz Finalistka wyróżniona XLVII Olimpiady Artystycznej sekcja historia sztuki. Prezentowane poniżej utwory są tekstami piosenek, które Zofia wyśpiewuje w zespole Atawizm. |