Parę lat trzeba było czekać na kompaktowe reedycje dwóch pierwszych albumów SBB z archiwalnej serii „Radio Sessions”. Kiedy się już ukazały – chodzi o „Przebudzenie” i „Porwanie Aldo Moro” – wzbogacono je o nagrania dodatkowe. W sumie to nieco ponad godzina muzyki. Wprawdzie w zdecydowanej większości już znanej wielbicielom zespołu, ale zawsze godnej polecenia.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
W latach 2018-2019 wytwórnia GAD Records opublikowała cztery albumy (tylko w wersjach winylowych) tria SBB, które zawierały utwory instrumentalne zarejestrowane – w różnych rozgłośniach w kraju (w Katowicach, Opolu oraz Gdańsku) – bądź na potrzeby Polskiego Radia, bądź warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych. Na cykl „Radio Sessions” złożyły się longplaye: „ Przebudzenie” (nagrania z lat 1975-1976), „ Porwanie Aldo Moro” (1978), „ FOS” (1975) oraz „ Sekunda” (1977). W połowie stycznia tego roku dwa pierwsze – oznaczone na okładce cyferkami rzymskimi „I” i „II” – ujrzały światło dzienne w wersjach kompaktowych, rozszerzonych o kompozycje, których na winylach z racji miejsca zabrakło. Bonusy nie są, wbrew pozorom, sztucznie dobranymi dodatkami, lecz utworami pochodzącymi z tych samych sesji. W zdecydowanej większości były już one znane wcześniej – przynajmniej tym, którzy weszli przed laty w posiadanie opublikowanego przez Metal Mind boksu „Lost Tapes, Vol. 2 – Studio & Live Recordings 1971-1979”. O „Przebudzeniu” i „Porwaniu Aldo Moro” pisałem już zresztą przed kilku laty, dość szczegółowo analizując ich zawartość. Dlatego dzisiaj chciałbym zająć się jedynie tym, co dodano na obu kompaktach. A jest o czym pisać. W przypadku pierwszej z płyt osiem dodatkowych numerów trwa w sumie ponad trzydzieści sześć minut; na drugiej dorzucono trzy nagrania, co daje pół godziny muzyki. W obu przypadkach całkiem sporo, prawda? Wszystkie „nowe” kompozycje z „Przebudzenia” trio zarejestrowało w tym samym czasie, podczas sesji mającej miejsce w styczniu 1976 roku w studiu Polskiego Radia w Katowicach. Ich dodatkowym wspólnym mianownikiem jest to, że – podobnie jak znane już z winylowego krążka „Marsz galerników”, „Pater” i tytułowe „Przebudzenie” (wyjątkiem jest jedynie nagrana w tym samym miejscu osiem miesięcy wcześniej będąca dziełem całego zespołu suita „Na ten czas”) – wyszły one spod kompozytorskiej ręki… perkusisty Jerzego Piotrowskiego. Co istotne, nie są to żadne wprawki czy zaledwie szkice, ale pełnoprawne utwory, które bronią się nawet niemal pół wieku od powstania. Choć oczywiście, co zrozumiałe, sporo w nich improwizacji. Nie bez powodu sami muzycy używali niekiedy w stosunku do nich określenia „fikołki”. Do niektórych zresztą pasuje ono doskonale. Jak na przykład do rozkołysanej funkowym rytmem „Kołyski”, w której Apostolis Anthimos pozwala sobie na bluesowo-rockowe solo gitarowe. W podobnym klimacie utrzymane są jeszcze „Bosa stopa” i „Karnawał w Rio”: dominuje w nich skoczny latynoamerykański klimat, podrasowany jeszcze przez kompozytora perkusjonaliami. Nie brakuje w nich jednak także elementów charakterystycznych dla śląskiego tria, słyszalnych zwłaszcza w partiach syntezatorów.  |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Prawdziwą perełką jest prawie sześciominutowy „Wzlot” – nastrojowy i niepokojący, głównie za sprawą ilustracyjnie brzmiących klawiszy Józefa Skrzeka. Powłóczystych syntezatorów nie brakuje także w utworze „Słodkie jak miód”, w którym po introdukcji odegranej zgodnie przez „Lakisa” i Józefa pojawia się energetyczna partia harmonijki, przechodząca następnie w subtelny dialog gitary z klawiszami. Dynamicznie i rockowo robi się w „Bez dogrywek”, któremu ton od początku do końca nadają bębny „Kety”. Nawet kiedy zwalnia on tempo, Apostolis nie rezygnuje z zadziornych wtrętów, które wymuszają na pozostałych maksymalne zaangażowanie. „Na czarno” to jedyny, nie licząc zamykającej ten kompakt roboczej wersji „Słodkie jak miód” (bez harmonijki), utwór, którego nie poznali posiadacze boxu „Lost Tapes, Vol. 2”; ukazał się on natomiast w 2014 roku na składance „Sonda 2. Muzyka z programu telewizyjnego”. To siedmiominutowa feeria nastrojów: od nieco etnicznego wstępu, poprzez rytmiczne kołysanie, aż do bluesowej improwizacji „Lakisa”. Na „Porwanie Aldo Moro” trafiły z kolei nagrania zarejestrowane przez SBB pomiędzy 16 a 25 marca 1978 roku w Polskim Radiu Katowice, ale na zlecenie Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. One także znane są najwierniejszym fanom tria od momentu premiery „Lost Tapes, Vol. 2”. Wydanie winylowe „Porwania…” wzbogacono na kompakcie o trzy numery. „Fortepian na jednej nodze” to kolejny Skrzekowy „fikołek” (tym razem autorem całości materiału jest bowiem Józef), w którym funk (vide syntezatory) miesza się z energetycznym boogie (nadzwyczaj ekspresyjna partia fortepianu, której nie powstydziłby się Wojciech Skowroński). Robocza wersja (stąd ta adnotacja w opisie „work in progress”) znakomitego skądinąd „A.P.” niewiele odbiega od właściwej, choć oczywiście brzmi nieco gorzej (momentami nawet ucieka dźwięk). Świetnym dodatkiem jest za to dwudziestominutowe koncertowe wykonanie „Wiosennych chimer”, które pochodzi z występu jaki SBB dało 1 kwietnia 1978 roku w katowickiej Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego. Suitę otwierają rozbudowane improwizowane popisy solowe: najpierw Józefa Skrzeka (na syntezatorach i fortepianie), następnie – w części środkowej – Jerzego Piotrowskiego. Pomiędzy nimi pojawia się natomiast energetyczny i melodyjny motyw, który muzycy z powodzeniem wykorzystali w utworze „Walkin’ Around the Stormy Bay” (nagrali go pół roku później w Opolu i umieścili na przeznaczonym pierwotnie na rynek zachodnioniemiecki albumie „ Welcome”). Tu również pojawia się harmonijka ustna, choć nie odgrywa ona aż tak znaczącej roli jak we wspomnianym wcześniej „Słodkie jak miód”. Zespół nastawia się bowiem na jak największą ekspresję, w finale przejeżdżając się po słuchaczach jak walec. Skład: Józef Skrzek – gitara basowa, fortepian, syntezator, głos, harmonijka ustna (8) Apostolis Anthimos – gitara elektryczna Jerzy Piotrowski – perkusja, instrumenty perkusyjne, muzyka
Tytuł: Przebudzenie Wykonawca / Kompozytor: SBBData wydania: 12 stycznia 2024 Nośnik: CD Czas trwania: 79:42 Gatunek: rock W składzie Utwory CD1 1) Marsz galerników: 05:30 2) Pater: 03:40 3) Przebudzenie: 11:45 4) Na ten czas: 22:20 5) Kołyska: 02:32 6) Wzlot: 05:42 7) Bosa stopa: 05:10 8) Słodkie jak miód: 05:12 9) Karnawał w Rio: 02:15 10) Bez dogrywek: 04:35 11) Na czarno: 07:04 12) Słodkie jak miód [work in progress]: 03:51 Ekstrakt: 70%
Tytuł: Porwanie Aldo Moro Wykonawca / Kompozytor: SBBData wydania: 12 stycznia 2024 Nośnik: CD Czas trwania: 71:13 Gatunek: rock W składzie Utwory CD1 1) A.P.: 06:29 2) Słodka Zosia: 03:50 3) Rozwichrowana maszyna: 05:07 4) Taniec Danusi: 05:57 5) Dzień na giełdzie: 03:32 6) Wiosenne chimery: 15:52 7) Fortepian na jednej nodze: 03:48 8) A.P. [work in progress]: 06:37 9) Wiosenne chimery [live 1978]: 19:41 Ekstrakt: 80% |