Park rzeźby i inne wiślane projekty w WarszawieGaleria „2b” Wisła pokazała w tym sezonie, kto tu rządzi, tym bardziej uważamy nasz projekt „transFORM 2010 – Wisła jako twórca i tworzywo” za ważny, bo pozwala lepiej ją rozumieć i inaczej o niej myśleć.
Galeria „2b”Park rzeźby i inne wiślane projekty w WarszawieWisła pokazała w tym sezonie, kto tu rządzi, tym bardziej uważamy nasz projekt „transFORM 2010 – Wisła jako twórca i tworzywo” za ważny, bo pozwala lepiej ją rozumieć i inaczej o niej myśleć. Już od 2 czerwca zaczynają nad Wisłą działać artystki z Rotterdamu, realizujące projekt „Tymczasowe pamiątki”. Pozostawią po sobie krótkotrwałe ślady, które stanowią odbicie niespodziewanych odkryć i spontanicznej celebracji Wisły. Katrien Van den Brande, Marijke ten Caat, Babette Kleijn, Ilse van der Laan, Serena Lee to pięć artystek zamieszkałych w Holandii. Na początku czerwca 2010 w ramach projektu transFORM, stworzą one interwencje, performanse i instalacje rzeźbiarskie z naturalnych materiałów – metodami eksperymentalnymi i tradycyjnymi. Umiejscawiając się niczym koczowniczki wzdłuż rzeki, wpisując się w tradycję tymczasowych gestów „site-specific” pozostawią po sobie krótkotrwałe ślady, które stanowią odbicie niespodziewanych odkryć i spontanicznej celebracji Wisły. • • • Eliza Proszczuk rozpoczyna projekt „Dwie strony Wisły”, doświadczenie, eksperyment porównujący dwa brzegi rzeki pod hasłem: „Czekam na to, co się wydarzy, co rzeka przyniesie”. «Zauważam pewną prawidłowość. Spoglądając wstecz – antropologicznie – rzeka zawsze wyznaczała granicę. Granicę nie tylko fizyczną, ale i psychiczną. I tak ludziom wydawało się, że na drugim jej brzegu jest już inna kraina. Jeszcze kilku dni temu myślałam, ze świat się zmniejszył na tyle, że rzeki – przynajmniej te w Europie – przestały być sferami trudnymi do przebrnięcia, granicami. Miałam wrażenie, że taka bariera została zepchnięta gdzieś daleko do naszej podświadomości, że taka bariera przestała istnieć No i właśnie okazuje się, że mimo naszych starań, żywioł wody nie daje o sobie zapomnieć, człowiek ulega mu z łatwością. Projekt mój to doświadczenie, eksperyment. „Czekam na to, co się wydarzy, co rzeka przyniesie”. Chcę zbadać, czy istnieją różnice i podobieństwa pomiędzy dwoma brzegami Wisły na warszawskim odcinku. Zbadać różnice i podobieństwa. Podporządkuję się biegowi wydarzeń, pójdę z prądem rzeki… Do współpracy przy realizacji projektu filmowania obu brzegów Wisły zaproszę artystów holenderskich.» Eliza Proszczuk Eliza Proszczuk urodziła się w 1980 roku w Białymstoku. Mieszka i pracuje w Warszawie i Rotterdamie. Jest absolwentką Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2000-2006). W latach 2007-2009 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych Post St. Joost w Den Bosch, Breda na Wydziale Visual Art. 29 czerwca 2009 uzyskała dyplom International Master of Fine Arts tej uczelni. Od października 2008 do kwietnia 2009 roku przebywała na rezydencji twórczej w ramach stypendium B.a.d. Fundation. W tym czasie realizowała projekt artystyczny dla Rotterdamu. Obecnie współpracuje z artystami holenderskimi przy projektach dla rotterdamskiej dzielnicy Charlois. Podczas studiów post St Joost opracowała i prowadziła warsztaty kreatywności dla studentów I, II, III roku Akademii „ When I was a child I wanted to be…” Uczestniczyła także w programie rezydencji twórczej Hommes Gallery w Rotterdamie. Zajmuje się malarstwem abstrakcyjnym, instalacją oraz performance. W swojej twórczości poddaje refleksji relacje międzyludzkie. Inspiruje ją szerokorozumiana organiczność, pojęcia takie jak ciało, przestrzeń, czerwień, rytm, komórka ludzka. Kluczowe dla jej sztuki są także zagadnienia „ikony społecznej”, „ikony prywatnej”. W sferze swoich zainteresowań umieszcza zagadnienia dotyczące kształtowania kultury, szczególnie relacji pomiędzy artystą a odbiorcą u schyłku postmodernizmu. Uczestniczyła w wielu wystawach i festiwalach. • • • Od 10 czerwca rusza montaż „Parku rzeźby nad Wisłą”, autorstwa studentów ASP z pracowni prof. Antoniego Pastwy. Otwarcie – 18 czerwca, tuż przed Wiankami. Chcieliśmy zainspirować Wisłą studentów z pobliskiego Wydziału Rzeźby ASP. W pracowni profesora Antoniego Pastwy powstało kilka projektów, które znajdą się na bulwarze między Mostem Świętokrzyskim a Poniatowskiego. „Postanowiliśmy – razem ze studentami – dopasować zadanie z drugiego semestru (zajęcia z rzeźby) do czysto teoretycznych wykładów, w konsekwencji tworząc bardzo spójne i czytelne zadanie – mówi profesor Antoni Pastwa. – Wyjście z realizacjami poza mury Akademii z pewnością poszerza zakres możliwości dydaktycznych. Kolejnym celem zadania było stworzenie w przestrzeni publicznej kompozycji rzeźbiarskich uwzględniających miejsce prezentacji – otoczenie, skalę projektów oraz tak podstawowe pojęcia z zakresu sztuki jak konieczność, spójność wewnętrzna i zewnętrzna, ale i zaobserwowanie wpływu realizacji na otoczenie”. „Wieloryb wypłynął z Wisły i leniwie usadowił się na jej brzegu – opisują swój obiekt autorki: Alicja Symela i Anna Siekierska. – To dość zaskakujące, ale co tak naprawdę wiadomo o tej dzikiej rzece, która nie dała się podporządkować strukturom miasta. Żyją w niej bobry, tudzież Syreny, kto wie, czy nie mógłby tu zamieszkać słynny Monstro, w którego brzuchu przez dwa lata mieszkał Dżepetto? A może to jakiś inny stwór, który zabłąkał się w nasze rejony? „Wieloryb nad Wisłą” będzie to obiekt wpisujący się w krajobraz wiślańskiego brzegu w sposób abstrakcyjny. Wieloryb o wymiarach 12m długości, 3m będzie tworzony etapami. Najpierw powstanie drewniany szkielet wieloryba. Aktywne będzie także wnętrze. Obserwator będzie miał możliwość wejścia do środka. Światło wpadające do wnętrza wieloryba przez otwory w jego grzbiecie nawiązywać będzie do świata widzianego pod wodą. „Projekt Wyspy na kijach powstał z inspiracji formami roślinnymi rzeki i zależnościami pomiędzy nimi oraz układem urbanistycznym terenu Nowego Miasta Warszawy i przyległej Wisły – mówi Iwona Rozbiewska. – Przedstawiona rzeźba jest jego miniaturą, modelem opartym na wizji rozwoju otoczenia Rzeki. Prezentuje koncepcję formy architektonicznej łączącej Skwer im. I Dywizji Pancernej z brzegiem Wisły. Propozycja stworzenia nowoczesnego wiaduktu nasunęła się w trakcie licznych spacerów pośród zieleni Skweru, pozostawiających niedosyt kontaktu z Rzeką. Odwołanie do najstarszych cywilizacji i wielu współczesnych miast, skupiających życie mieszkańców wokół wody, wskazuje na ważność łatwego dostępu do brzegu Wisły” Jan Piszczek tak opisuje swoją instalację: „Jestem właścicielem jednych chyba z najpiękniejszych snów na ziemi, za dnia pozostaję pod ich wpływem. Staram się przemycać w swoich pracach logikę i magię tamtych światów do codziennej rzeczywistości. Tematem tej pracy jest woda… Kolonia czy ławica półprzezroczystych jaj o formie i fakturze organicznej, rozciągającej się zgodnie z kierunkiem prądu rzeki. Zagęszczają się i skupiają centralnie wokół największego, które obraca się wokół własnej osi dzięki ruchowi wody. W środku tej największej kuli, z gęstej cieczy wynurzają się ludzkie twarze, które wciąż się zmieniają dzięki jej obrotom.” „Sfera” – w założeniu projektu było stworzenie rzeźby „otwartej ‘’ wchodzącej w dialog ze specyficzną przestrzenią nadwiślańską. Praca miała opierać się na relatywnym postrzeganiu przestrzeni w zależności od perspektywy, punktu odniesienia. „Sfera” została zbudowana na napięciach pomiędzy przeciwieństwami: blisko vs. daleko, rysunek vs. rzeźba, forma otwarta vs. forma zamknięta, geometria vs. pejzaż, chaos vs. porządek, przestrzeń trójwymiarowa vs. Płaszczyzna… Miejsce: barka transFORM koło Mostu Świętokrzyskiego w Warszawie; poniżej Pomnika Syreny. 1 czerwca 2010 |
Lubisz otaczać się oryginalnymi przedmiotami? A może zbierasz znaczki lub kolekcjonujesz monety? Jeśli tak, to mamy dla Ciebie propozycję: odwiedź targi staroci, które cyklicznie odbywają się w podwarszawskim Ożarowie Mazowieckim. Znajdziesz tam stare meble oraz przedmioty stanowiące gratkę dla kolekcjonerów. Sprawdź, co jeszcze możesz tam kupić.
więcej »Co możesz zrobić dla skóry swojej twarzy, by spowolnić procesy starzenia?
więcej »Rzetelny, terminowy dostawca wody do firm to oczekiwanie wielu firm oraz organizacji. Jeśli stoisz przed wyborem dostawcy wody mineralnej butelkowanej do firmy i Twoim celem jest zapewnienie pracownikom i klientom świeżej i zdrowej wody, jesteś we właściwym miejscu!
więcej »GSB – Etap 21: Stożek - Ustroń
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 20: Węgierska Górka – Stożek
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 19: Hala Miziowa – Węgierska Górka
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 18: Markowe Szczawiny – Hala Miziowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 17: Hala Krupowa – Markowe Szczawiny
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 16: Skawa – Hala Krupowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 15: Turbacz – Skawa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 14: Krościenko nad Dunajcem - Turbacz
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 13: Przehyba – Krościenko nad Dunajcem
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 12: Hala Łabowska - Przehyba
— Marcin Grabiński
Galeria „2b”
— Sesilus.2014
Galeria „2b”
— Imperfecta & Trivia w Łodzi
Galeria „2b”
— Imperfecta & Trivia w Łodzi
Galeria „2b”
— Park rzeźby nad Wisłą!
Galeria „2b”, Galeria „2b+r”
— Grudzień z WYKLUCZONYMI! i przekA-Z. Sztuka znaku w Warszawie
Galeria „2b”
— Wykluczone!.? 2010
Galeria „2b”
— Płyny, Szorty i Pastwisko w Warszawie
Galeria „2b”
— TransFORM TV – warsztaty filmowe
Galeria „2b”
— Gwizdanie światła w Warszawie
Galeria „2b”
— Nadsyłanie prac na transFORM 2010 do 30 listopada