Przy pomocy gry planszowej dwójka braci zostaje wyrwana ze swojego świata i wciągnięta, tym razem, w rejony międzygalaktyczne.

Powtórka z „Jumanji”, która na szczęście trafiła w ręce inteligentnego reżysera. Favreau wiedział, że bez prostoty, dystansu i stylizacji retro taki projekt nie miałby dziś szans na powodzenie, wiec wystylizował co trzeba, przed kamerę zaprosił poczciwego Tima Robbinsa, sympatycznych chłopców i śliczną Kristen Stewart, tu i ówdzie puścił oko (Robot mówi głosem Franka Oza), zachował stary jak świat, ale wciąż aktualny przekaz z książki Van Allsburga i nie zamieścił ani jednego gagu z pierdem czy beknięciem. Z tego wszystkiego wyszło mu przyjemne kino familijne, bo i nie miało prawa nie wyjść. Dzieciaki będą zachwycone, dorośli trochę mniej, ale na pewno się nie wynudzą.

Jednym zdaniem - Jumanji w kosmosie. Nic dziwnego zresztą, w końcu scenariusz wyszedł spod tej samej ręki. Na szczęście skrypt jest na tyle udany, a młodzi bohaterowie na tyle sympatyczni, że przeknąć da się wszystko: i trochę już używany koncept gry, będącej brama do innej rzeczywistości, i wrednych kosmitów, którzy blado wypadają przy Wogonach z Autostopem... - i nawet umoralniajacą puentę.