Bohaterem filmu jest zwyczajny nastolatek, który za kilka miesięcy skończy szkołę średnią. Pewnego dnia chłopak zostaje zaatakowany przez tajemniczego napastnika i zostawiony sam sobie. Chłopak budzi się i okazuje się, że nie żyje i jest niewidzialny dla wszystkich ludzi dookoła. Aby na zawsze nie pogrążyć się w otchłani, musi odnaleźć swoje ciało.

Żaden to thriller, raczej młodzieżowy spin-off „Uwierz w ducha”. Żeby tak jeszcze twórcy mieli do tego, co spłodzili, choć odrobinę dystansu… Gdzie tam. Przez wszystkich – od scenarzystów poprzez reżysera do aktorów – temat traktowany jest ze śmiertelną powagą. Więcej – twórcy uznali, że taka cecha jak poczucie humoru jest tu absolutnie zbędna, toteż nie obdarzyli nią ani jednej postaci. Za to z mnożeniem nieprawdopodobieństw i logicznych dziur nie mają najmniejszego problemu. Do tego dochodzą jeszcze dęte i/lub drętwe dialogi oraz mizerna gra drugoplanowych aktorów. W efekcie dostajemy film niezamierzenie śmieszny, ale jednak nie na tyle zły, by czerpać z jego oglądania perwersyjną przyjemność. Proponuję więc spłatać dystrybutorowi psikusa: skoro on oferuje nam niewidzialny thriller, to i my bądźmy niewidzialni na seansie.