Nie minęły jeszcze 24 godziny od chwili warunkowego zwolnienia z więzienia New Jersey, gdy Danny Ocean obmyśla już swój kolejny wielki skok. Jak zwykle, przestrzega trzech reguł – nikt nie zostaje ranny, kradnie tylko tym, którzy na to zasługują i działa tak, jakby nie miał nic do stracenia. Mówiąc krótko, Danny planuje najbardziej skomplikowany i wymyślny w historii skok na kasyno. Danny wybiera zespół 11 specjalistów. Razem spróbują ukraść ponad 150 milionów dolarów z trzech kasyn należących do Terry’ego Benedicta, eleganckiego, bezwzględnego typa, który – tak się dziwnie składa – jest właśnie z byłą żoną Danny’ego, Tess.

Udany wypoczynek Soderbergha między poważniejszymi tematami. Film w nastroju wypoczynkowo-urlopowym od początku do końca - ani reżyser nie stosuje typowych dla siebie sztuczek formalnych, ani nikt z ekipy aktorskiej nie próbuje się szczególnie wysilać na wielkie role. Miałem wręcz wrażenie, że nawet płaszczyk kina sensacyjnego jest tu wymówką (w końcu w akcji jest co najmniej kilka mało wiarygodnych momentów). Cały film sprawia wrażenie, że chodzi w nim po prostu o bycie 'cool' i dobrą zabawę. I bardzo dobrze - wreszcie czysta rozrywka nie obrażająca inteligencji widza. Trzy elementy do podkreślenia: znakomity Elliott Gould, bardzo dobry Carl Reiner i wyjątkowo zręcznie podana muzyka (m.in. przez Davida Holmesa, z którym Soderbergh współpracował już przy 'Co z oczu to i z serca').

Soderbergh z przymrużeniem oka o napadzie na kasyno. Bez cienia ambicji, za to bardzo lekko i sympatycznie. I do tego z 15 znanych nazwisk w obsadzie. Fajne.

Plejada gwiazd, dobry reżyser, scenariusz-pewniak... i nic. Przez cały film miałem wrażenie, że tylko twórcy dobrze się przy nim bawili.

Lekkie, łatwe, przyjemne, bezpretensjonalne, rozrywkowe, trzymające w napięciu. I otake Polskie walczyliśmy, jak mawiał pewien nasz prezydent.

Po tylu sukcesach Soderbergh albo postanowił odpocząć i zrobić dla odmiany film typu 'Soderbergh-light', albo po prostu osiadł na laurach po ogromnym sukcesie Traffic. Już sam fakt, że znowu wziął się za remake, jakoś mnie zniesmaczył, a potem już było tylko gorzej - cały czas miałam wrażenie, że chłopak odcina po chamsku kupony tak od własnych, jak i od cudzych osiągnięć. Mogę z przekonaniem stwierdzić, że podobała mi się tylko jedna ze scen na początku, w której Danny Ocean (Clooney) dowiaduje się, jakie są największe dotychczasowe sukcesy w dziedzinie napadów na kasyna. Reszta natychmiast mi się zapomniała, i chyba nie ma czego żałować.

Rewelacyjne kino rozrywkowe. Właśnie o takie filmy chodzi w weekendowy wieczór. Lekko ironiczna gra, sympatycznie przekombinowana intryga, super ścieżka dźwiękowa. Wszystkie gwiazdy robią to za co dostają zwykle swoje miliony - są gwiazdami. Bardzo polecam.

Film wtórny? Mało ambitny? Mało wiarygodny? Pewnie tak, ale co z tego, skoro bawiłem się na nim doskonale a uśmiech nie schodził mi z twarzy. Rewelacyjna rozrywka na sobotni wieczór. Doskonały film na wypad we dwoje do kina. Polecam wszystkim spragnionym miłej bezpretensjonalnej rozrywki, ale eleganckiej, w dobrym stylu, bez przemocy i wulgarności.