Ben „Finn” Finnegan jest dobrodusznym amatorem surfowania, który został poszukiwaczem skarbów. Jego obsesją jest znalezienie legendarnego XVIII-wiecznego statku Queen Dowry, który zaginął na morzu w 1715 roku wraz z czterdziestoma skrzyniami egzotycznych skarbów. Poświęcając się całkowicie poszukiwaniom, Finn zaprzepaścił wszystko – nawet swoje małżeństwo.

Uśmiecham się pod nosem, ilekroć widzę plakat tej głupiutkiej, ale zupełnie nieszkodliwej komedii, przedstawiający Kate Hudson w bikini i McConaugheya w T-shircie. W filmie bowiem Hudson pojawia się w bikini raz, a McCona non stop paraduje bez koszulki. Czy dlatego, że z ich dwojga to on ma większe piersi?

Oj tam, Konrad, nie zakumałeś konwencji. :) Metju ma na tyle charyzmy, żeby koncertowo grać idiotów z przerostem jąder. W pobocznych postaciach i wątkach siła (spasiony Winstone jako poszukiwacz skarbów, Sutherland w skórze emerytowanego Casanovy). Dolicz rzeczone Karaiby i… mamy 6!

Warto obejrzeć ten film. Warto, aby zobaczyć ja w miarę doświadczony reżyser kładzie kompletnie obraz, nie mogąc zapanować nad prawie żadną sceną. Warto, by przekonać się, że MacConaughey charyzmy nadal nie ma żadnej. Warto, by zobaczyć jak można zanudzić widza wrzucaniem setki pobocznych postaci i pobocznych wątków, z których nic nie wynika. Warto, aby poznać jeden z najbardziej mimozowatych czarnych charakterów w historii kina. Dlaczego nie daję jedynki? Bo Kate Hudson budzi sympatię, a Karaiby zawsze mnie nastrajają pozytywnie.