Coco Chanel
(Coco avant Chanel)
Anne Fontaine
‹Coco Chanel›
Opis dystrybutora
Portret legendarnej ikony mody - Coco Chanel, wizjonerki, rewolucyjnej dyktatorki, istnej "diablicy o ludzkich pragnieniach”. To ona pozwoliła kobietom nosić krótkie fryzury, sztuczną biżuterię oraz spodnie. Stworzyła wzór prostej elegancji z nieśmiertelną małą czarną na czele oraz najbardziej uwodzicielski zapach na świecie - Chanel Nr 5. Szokujące przeżycia pozornie chłodnej i żądnej sukcesu kobiety, której najgłębiej skrywaną potrzebą okazała się potrzeba prawdziwej miłości.
Teksty w Esensji
Filmy – Recenzje
Filmy – Publicystyka
Filmy – Wieści
Utwory powiązane
Filmy
UL – Urszula Lipińska [5]
Szkoda, że film kończy się tam gdzie ekranowa historia zaczyna mieć charyzmę. Niespodziewanie dobra Audrey Tatou robi co może, aby utrzymać w bohaterce jakaś tajemnicę, niegasnącą determinację i zagadkową siłę woli. A reżyserka wymyśliła sobie ten film zupełnie odwrotnie. Każdą cechę charakteru późniejszej Coco-projektanki musi poprzeć przykładem z osobistych doświadczeń Chanel, dlatego oglądamy tylko fragmenty jej życia pasujące do przyjętej tezy. Pech chciał, że były to także najbardziej smętne fragmenty.
WO – Wojciech Orliński [3]
Coco Chanel jest w tym filmie zmarnowanym tematem – akcja urywa się akurat wtedy, kiedy bohaterka zakłada swój pierwszy sklep z kapeluszami. Zamiast historii królowej mody mamy więc taki sobie romans o związku ubogiej szansonistki z rozrzutnym hrabią. Tego ostatniego gra cudowny jak zawsze Benoit Poelvoorde, a Coco gra Audrey Tautou, ale zgodne wysiłki obojga nie mogą uratować cienkiej fabuły – tu się po prostu nic nie dzieje.
Ślicznie i romantycznie o nietuzinkowej buntowniczce. Zabrakło drapieżności.